Whenever Cato looked at the sun, he saw a planet-a star, perhaps. . . . . . Cato thought he could stare at the sun and never see a beginning. ✧cover made by @nuclearstars ©2021, -purples

«Αν στην ζωή σου δεν είχα υπάρξει, θα με είχες φανταστεί ή θα με είχες προσπεράσει;»

꒰✧꒱ ❝ A sky full of stars, and she was staring at her.❞ ꒰✧꒱ Ένα λίγο αμήχανο αλλά γεμάτο συναισθήματα ραντεβού, στο κάτασπρο Όσλο της Νορβηγίας, με πρωταγωνίστιες δύο νέες από τις δύο άκρες του κόσμου, που τους ένωσε ένα κοινό πανεπιστήμιο, στην πανέμορφη αυτή πόλη. ꒰✧꒱ ©2020, written by -coldmercury cover by -flowerfairies ♡ a greek short story

Έγινε ενα με τους δαίμονες της. *Έντονο περιεχόμενο με σκηνές αυτοτραμαυτισμού/ δεν προωθώ τις συγκεκριμένες πράξεις*

«Δεν θυμάμαι και πολλά από τότε. Το μόνο που φέρνω στο νου μου σαν προσπαθώ να θυμηθώ εκείνο το βράδυ, είναι θολές εικόνες, κλάματα και μία μονάχα λέξη να βγαίνει από το στόμα μου, μα να ακούγεται σαν ψίθυρος στο δωμάτιο. Μη. Μη το κάνεις.» Υ.γ: αν και συ έχεις βιώσει κάτι ανάλογο, μη μένεις στη σιωπή. Μίλα!

❝Το βιβλίο αυτό περιέχει ανάλαφρα διηγήματα γεμάτα με ψήγματα ρομαντισμού και πολύ χιούμορ ( ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω). Τα διηγήματα είναι εμπνευσμένα από την κάθε άλλο παρά φυσιολογική καθημερινότητά μου και για να γραφτούν χρειάστηκαν μια μεγάλη δόση τρέλας και φαντασίας. Όποιος τα αντέχει όλα αυτά τότε του συνιστώ ανεπιφύλακτα να τη διαβάσει. Αν όχι, τότε σας προκαλώ να τους ρίξετε τουλάχιστον μια ματιά καθώς ποτέ δεν ξέρετε τι σας επιφυλάσσεται. Τι λέτε λοιπόν? Είστε έτοιμοι?❞ __________________________________________________ Completed ✓ WARNING: Αυτές οι ιστορίες είναι οι πρώτες μου συγγραφικές απόπειρες οπότε σίγουρα δεν είναι κάτι το τρομερά αξιόλογο. Παρολ'αυτά επειδή έγραφα σε αραιά διαστήματα το βιβλίο, καθώς κυλούσε ο χρόνος θέλω να πιστεύω ότι έκανα πρόοδο και ότι αυτή είναι αποτυπωμένη στα τελευταία κυρίως κεφάλαια. Enjoy! #17 στην ΕΦΗΒΙΚΉ ΦΑΝΤΑΣΙΑ 17/9/2017 #31 στην ΕΦΗΒΙΚΉ ΦΑΝΤΑΣΊΑ 12/9/2018 #33 στην ΕΦΗΒΙΚΉ ΦΑΝΤΑΣΊΑ 18/9/2018

"Ήταν αργά. Ανέβηκε για ένα τσιγάρο και θα έφευγε. Καταλήξαμε να ακούμε μουσική αγκαλιά στο κρεβάτι. Το μόνο φως που υπήρχε στο δωμάτιο ήταν της οθόνης, κι όμως έπεφτε τόσο όμορφα στο πρόσωπό του, σχεδόν συμμετρικά. Μιλούσαμε γενικά και κάπως ήρθε η κουβέντα σε εμάς. -«Περνάς καλά μαζί μου;» -«Ναι» έγνεψε χαμογελώντας. «Δεν νομίζω πως με έχω δει πιο ευτυχισμένο». -«Δηλαδή πιστεύεις πως είμαι μια ευχάριστη πινελιά, στην βαρετή κι ασπρόμαυρη ζωή σου;» είπα σχεδόν ειρωνικά, ρίχνοντάς του ένα βλέμμα όλο νάζι. -«Δεν ξέρω αν είσαι απλώς μια πινελιά». -«Και τι είμαι;» -«Ίσως να είσαι κι ολόκληρος ο πίνακας»." - All rights reserved © 2017

❝i miss you.❞ completed ✔ © 2016 | whereare4yu lowercase intended

[ ✓ |Completed] 'Σου αρέσουν;' ρώτησε βλέποντας ότι κοιτάω τα τατουάζ του. 'Ναι. Περισσότερο αυτό.' λέω και το δάχτυλο μου περιεργάζεται μια λέξη στην εσωτερική πλευρά του χεριού του μιας και δεν πολυ-καταλαβαίνω τι λέει. 'Το αγαπημένο μου. Γράφει Carnivore' 'Και εμένα μ' αρέσει πολύ! Θα το κάνω και 'γω!' Είπα χαμογελώντας. 'Όχι δεν κατάλαβες' λέει γελώντας σιγανα. 'αυτό το τατουάζ είναι περισσότερα από απλές γραμμένες λέξεις...' WATTPAD || All Rights Reserved ®, Copyright ©ChrisTheDevil 2017 [10/09/2017 × 09/11/2017]

who am I? someone that's afraid to let go. [...] Καταστρεφόταν. Ή ψυχή της καταστρεφόταν. Δεν καταστρεφόταν όμως από κοντινούς της ανθρώπους αλλά από την ζωή και από τις σκέψεις της. Highest rank:#3 in None-Fiction