historie o naszych ukochanych wieszczach powstające najczęściej o późnych godzinach nocnych

A gdyby tak Juliusz i Adam żyli w XXI wieku? W wolnej Polsce, z zakazaną miłością? Julek i Adam darzą siebie wzajemną nienawiści, lecz co się stanie gdzie przeniesie ich do XXI wieku, gdzie będą mieli tylko siebie nawzajem? !UWAGA! Opowieść doczekała się nowej odświeżonej wersji! Jeśli chcesz poznać najpierw ją zacznij czytać od rozdziału "04.04 PROLOG"!!

Adam nadużywał słowa "cholera". Juliusz papierosów. Zygmunt nie wiedział, co ze sobą zrobić, a Fryderyk przysiągł, że już nie zagra na fortepianie. Cyprian mógł jedynie być dozgonnie wdzięczny niebiosom, że poznał ich tak późno. *** Za okładkę dziękuję cudownej @art-gurl.

ᴛᴇ ᴡsᴢᴇʟᴀᴋɪᴇ ᴄᴢʏɴʏ sᴀ̨ - 𝐂𝐇𝐔𝐉𝐀 𝐖𝐀𝐑𝐓𝐄 Gdzie Słowacki próbuje rozpruć gardło Mickiewiczowi. Gdzie Mickiewicz próbuje przez rozprute gardło Słowackiego do serca. Gdzie Krasiński próbuje nie wprowadzić się do Norwida. Gdzie Norwid próbuje pomóc wszystkim, a nie potrafi sobie. A Chopin do tego cyrku przygrywa Marsz Żałobny.

One-shot na konkurs Dziękuję za zajęcie drugiego miejsca❤️

Nie pytaj, tylko czytaj. To jest pojebane jak coś. Proszę się nie zdziwić tym co będzie w środku tej książki. Czasem MOŻE zdarzy się coś normalnego.

- To co teraz robimy jest karalne i haniebne, wiesz?- rzekł Julek z uroczym rozanieleniem wymalowanym na twarzy. - Gdybyśmy tego nie zrobili to ukaralibyśmy samych siebie.

Na ogół raczej krótkie shoty słowackieiwcz. TW SELF HARM AND SUICIDE Cudowna okładka zrobiona przez @xamelkalol Nie sprawdzane pod względem błędów.

13-zgłoskowiec opisujący romans wieszczów narodu. Historia w której miłość przezwycięża nienawiść. Utwór pełen gejowskich stosunków, alkoholu, kawalerskich hulanek i swawoli. Opowieści z prywatnego życia poetów, o których nie pomyślałby nikt za czasów romantyzmu.

Do ust twych usta przycisnę; powieki Zamykać nie chcę, gdy mię śmierć zamroczy; Niechaj rozkosznie usypiam na wieki, Całując lica, patrząc w twoje oczy. A po dniach wielu czy po latach wielu, Kiedy mi każą mogiłę porzucić, Wspomnisz o twoim sennym przyjacielu I zstąpisz z niebios, aby go ocucić. Znowu mię złożysz na twem łonie białem, Znowu mię ramię kochane otoczy; Zbudzę się, myśląc, że chwilkę drzemałem, Całując lica, patrząc w twoje oczy. [Mogą pojawiać się nieścisłości historyczne, lecz czymże jest fikcja literacka?]