Ben seni değil, seni sevmeyi özledim. #şair içinde #5 08.09.2018

Bu hikayede herkez Yalnız. - Sen bile...

' Herkes, herkese ihanet edebilir. ' Ölümün kucakladığı çocuklar büyüttüm avuç içlerimde. Hepsi kanımdı, hepsi bendi. Kızıldandı bedenleri, siyahın karasına bulanmışlardı. Ölü doğan çocuklardı onlar. İçime gömdüm fakat ben öldüm. Ölümüm gebe bıraktı yabancı ölümleri. Maktülken katili oldum; önce kendimin, sonra en sevdiklerimin. Kendi tenhalığımda can verdim ve kendi kalabalığında yaşayan tüm insanlar, bundan habersiz yaşamlarını sürdürdü. Cinayetime intihar süsü verdikten sonra. Fakat bu da o, intikam almak için dönene kadar sürdü. Bu benim hikayem. Kim katil, kim maktül ben bile bilemiyorum artık. Ama bazen katiller de maktüldür, maktüller de katil. PS: Cinayet ve intiharla alakalı çok şey geçiyor hikayede, bunu göz önünde bulundurup başlayın lütfen...

"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerdi. Benim güzel bir hayatım vardı. Sevecen bir ailem vardı. Beni çok seven bir nişanlım. Gerçekleştireceğim hayallerim... Sonra bir gün bir kaza geçirdim. İlk başta seslerim, sonra nişanlım, sonra ailem sırayla terk etti. En sonunda kazaya sebep olan kişi ile kaldım. Sonra kalbim "Artık konuşma sırası bende" dediğinde bende sesizce onu dinlemeye başladım.

Koyugri #1💕 Koyu #1💕 03.08.2018 Gri#2💕 28.08.2018 Tek hatası o gün o durağa gitmek yerine arkadaşının teklifini kabul edip eve onla dönmemesiydi. Sonradan ise keşke dedi. Keşke kabul etseydim. Böyle değil miydi zaten? Keşkelerle yaşamaz mı insan? Yaptığının hata olduğunu , yanlış olduğunu bile bile, sonun da keşke diyeceğini bile bile yapar mıydı insan, aynı hatayı? Yapardı. İnsan oğlu yapardı ve sonunda keşke derdi. Bende onlardan birisiyim. Keşkelerle yaşayan birisi. Ve o günkü hatam, benim o durağa gitmem. Ben hayatımın temsil eden rengimin kırmızıya dönemsi ile sınırda gidip gelen birisiyim.Ben bir intikam uğruna benliğimi kaybeden biriyim. Ve benim benliğimi kaybetmeme neden olacak Araz Akgün' e kin ve nefret besleyen birisiyim. Ben duyguları sürekli değişen birisiyim. Ben kim miyim? Ben Arya Argün'üm ve benim hikayem asıl şimdi başlıyor. (26.05.2018) Tarihinde Giriş bölümü yayınladı. (27.05.2017) Tarihinde ilk bölüm yayınlandı. ! Bu isimli Wattpad'e ilk kitaptır.! ! Kapak tasarımı için @Anextiomarius'a teşekkür ederim ❤️

Çevresinde olan olaylardan dolayı aşka inanmayan Ayça acaba kendisi için o kadar çok uğraşan Mert'in aşkına inanacak mı? Geçirdikleri trafik kazası sonucu sadece babasının ölmesinin arkadasında neler var? Tüm gerçekleri ortaya çıkartmaya hazır mıyız??

İki sınıf birbirine asla denk görülmemiştir. Belkide bu bir hataydı... Asil bir kral olan Polonius ve asi bir asker olan Mel,ortak kader uğruna neleri göze alabilirler? Sürükleyici bir fantastik maceraya hazır olun! Hikaye gidişatı:Bir asi bir asil bölümü olarak devam etmekte o yüzden ilk 3 bölümü okuyup kafanız karışmasın bir kaç bölüm ilerledikten sonra olayları kavrarsınız.Bu yüzden bölümleri genelde kısa tutuyorum. Kitaptan bir kesit: Ortla zorlukla ayağa kalkmaya çalışıyordu.Sessizce kılıcını çekti ve son bir gayretle ayağa kalkıp kılıcını siyah varlığa doğru savurdu.Ancak kılıç varlığın içinden geçip gitti.Yaratık ona dönerek yüzüne sert bir darbe indirdi.Sersemleyen Ortla kılıcını düşürdü.Yaratık kılıcı kapıp Ortla'nın yüzüne savurdu ancak Ortla geri adım attı.Geriye doğru kaçarken kılıcın ucu gözüne geldi ve gözünü yuvasından dışarıya çıkardı. Ortla acı ile yere düşünce yaratık tekrar kraliçeye yöneldi. -Söyle kralına ben Tyrone. Ve benim hükmüm ebedi olacaktır. Bu sözleri söyledikten sonra geldiği gibi bir anda ortadan kayboldu. Victorya boynunda ki baskı kesilince yere yıkıldı.Kalbi korkudan durmak üzereydi. Kucağına baktı.O küçücük bedende ise korkmak için bile olsa atan bir kalp yoktu.