William Sherlock Scott Holmes. En iyi arkadaşı Kızılsakal'ın ölümüyle yıkılmıştı. Sonrasında çocukluk aşkı da kendisine bir tekme atmıştı. O günden sonra bir daha eskisi gibi olamamıştı genç adam. Tüm duygularını bir daha gün yüzüne çıkarmamak üzere en derine gömmüştü. Ta ki o güne dek. "Asteria'yı kurtar, Sherlock. Onu bağışlamadığın sürece kendi cehenneminde ölecek. Cehennemden kurtar onu." ❝𝒾 𝓉𝒽𝒶𝓉 𝒾 𝒶𝓂 𝓁ℴ𝓈𝓉. ℴ𝒽 𝓊𝒽ℴ 𝓊𝒾𝓁𝓁 𝒻𝒾𝓃𝒹 𝓂ℯ 𝒹ℯℯ𝓅 𝒹ℴ𝓊𝓃 𝒷ℯ𝓁ℴ𝓊 𝓉𝒽ℯ ℴ𝓁𝒹 𝒷ℯℯ𝒸𝒽 𝓉𝓇ℯℯ 𝒽ℯ𝓁𝓅 𝓈𝓊𝒸𝒸ℴ𝓊𝓇 𝓂ℯ 𝓃ℴ𝓊 𝓉𝒽ℯ ℯ𝒶𝓈𝓉 𝓊𝒾𝓃𝒹𝓈 𝒷ℯ𝓁ℴ𝓊 𝓈𝒾𝓍𝓉ℯℯ𝓃 𝒷𝓎 𝓈𝒾𝓍 𝒷𝓇ℴ𝓉𝒽ℯ𝓇 𝒶𝓃𝒹 𝓊𝓃𝒹ℯ𝓇 𝓊ℯ ℊℴ.❞

"Hmmm...Karışık bir karakter...biraz cesaret..biraz merhamet....biraz hırs..aaaa buldum sanırım "Ravenclaw kısmetin belki Oradakilerin hiç çıkmaz sesi Mantıktır onlarca önemli olan Öyle kurtulurlar tüm sorunlardan" Uzun bir süre sonra nefes aldığımı hissettim ve ardından kesildiğini çünkü Slytherin masasından bana bakan bir çift yeşil gözü gördüğümde hissetiğim bu his hoşuma gitmemişti...

Kırmızı ruj süren, topuklu ayakkabı seven, her zaman göz önünde olan, şımarık bir doktor düşünün. Ve bu doktorun asker abisi ve abisi gibi asker olan öküz arkadaşları ile maç izlediğini düşünün. A söylemeyi unuttum bu kıza biraz inat biraz da hırs ekleyin. Biraz mı dedim? Neyse işte anladınız siz onu. O kız mı kim? Sahnede ben varım! İzleyin ve görün...

"Gelin düğünden kaçmış" Yaranmış kaostan seçebildiğim tek cümle bu olmuştu. Davetliler olayı kendilerince yorumlamaya çalışıyor, gerçeklik ile en ufak bir alakası bile bulunmayan şeyler uyduruyordular. Her kafadan ayrı bir ses yükseliyordu. Ve herkesin merak ettiği tek bir şey vardı; gelin düğünden neden kaçtı? Yere kadar uzanan gelinliğimin eteğini toplayıp kapısına yaslandığım arabama bindim. Son bir kez başımı çevirip bahçede toplanan davetlilerin yarattığı kargaşaya bakıp gözlerimi devirdim ve gaza bastım. Bir gelin düğününden neden kaçardı? Sevmediği bir adamla evlendirildiği için mi? Yoksa başka birine aşık olduğu için mi? Kendini evliliğe hazır hissetmediği için olabilir mi mesela? Ve ya yapılan düğünü mü beğenmedi? Hayır, sebep bunların hiçbiri değildi. Aylardır organize edilen düğünümden arkama bile bakmadan kaçıyordum. Çünkü... Kapak tasarımı: @BenYengi ❣

DÜZENLENDİ. Wattpad'deki ilk "Hogwarts Binaları" kitabıdır. (Trash&Textpost&IncorrectQuotes)

❝bir insan nasıl bu kadar mutlu olabilir?❞ ❝hiçbir fikrim yok ama Farrah kesinlikle bunu başarıyor.❞ (this story belongs to @elysiananima, thank you for your permission.) (hikâyenin orijinali @elysiananima hesabına aittir.)

A Tom Marvolo Riddle Story *** Büyücülük Dünyasının en soylu hanesi Pendragonların tek kızı Morgana, ailesinin birden ortadan kaybolmasıyla teyzesi Walburga Black'in yanına taşınır. Karanlık aile sırlarıyla bilinen bu iki ailenin genç cadıdan sakladığı sır ise kaderini genç Tom Riddle ile mühürleyen kehanettir. *** "Güçlü olmam seni korkutuyor mu yoksa?" Çok komik bir şey söylemişim gibi kıkırdadı. "Beni korkutan gücün değil Pendragon. Bütün bir krallığı yıkabilecek güce sahip olduğunun farkındayım. Ne olursa olsun sana yenilmeyeceğimin de farkındayım. Sadece bazen..." Başım benden izinsiz ona eğildi. "Sadece bazen..?" "Bazen içimden kenara çekilip beni de yıkmana izin vermek geliyor..." Kapak Tasarımı: @dowofficial (arriaq)

Peki ya Endgame'den sonra her şeyi düzeltebilecek bir kahraman gelirse? Hiçbir şey hatırlamıyordu. Ne 15 yaşına kadar olan anılarını ne de bu güçleri nasıl kazandığını. Tek hatırladığı, 15 yaşında ailesini kaybettiği trafik kazasıydı... Yaşadığı ve yaşayacakları normal şeyler değildi, kendisi de öyle... Diana Alean, tek başına yaşayan sıradan bir hayatı olduğunu zanneden başarılı bir doktordur. Güçlerleriyle, zekasıyla ve davranışlarıyla Endgame'den sonra dağılan Avengers'ın toplanmasını sağlayacaktı. Fakat güçleri hakkında sırlar, kendisi hakkında bilmediği pek çok şey, hiç tanımadığı insanlar, hatırlamadığı geçmişindeki ve geleceğindeki düşmanlar bu hikayenin mutlu bitmesine izin verecek miydi? 🌌 "Eğer şeytanlarıma dönüşürsem kurtar beni. Lütfen...''

Yıllar önce ayrıldığı kasabaya geri döndüğünde, kasabayı eskisi gibi bulamayacaktı Rowena Greene. Bir yarı vampir olarak, çocukluk arkadaşının kurt adama dönüştüğünü öğrendiğinde artık her şey için çok geç olacaktı. Bir yarı vampirin kurt adam tarafından ısırılması ölmesine değil, güçlenmesine sebep olursa hayatı ne yönde değişir? Bunun yanı sıra kalbini bir alfaya kaptırırsa neler olur? -- "Senin burada olmaman gerekiyor ufaklık." Ciddi tavrıyla alay eden ifadesi birbirine girmişti. Gözlerimi çıplak vücudunda gezdirdim, pantolondan başka bir şey yoktu üzerinde. "Buraların bekçisi sensin herhalde kas yığını?" Güldü. Yüzünün keskin hatlarına ihanet edercesine dudakları yukarı kıvrıldığında şaşkınlıkla yüzüne bakmaya devam ettim. Gülmenin ona bu kadar yakıştığını biliyor olsaydı her saniye gülerdi muhtemelen. Gülümsemesi yerini ciddi bir ifadeye bırakırken kaşlarını çattı. "Git buradan." Meydan okurcasına omuzlarımı dikleştirdim. "Ne yapıp yapmayacağımı bana söyleyemezsin." "Korunmasız olduğun kadar cesursun da ama yazık olur sana. Git." Bu sefer gülen taraf bendim, hatta kahkaha attığım için kaşlarını daha çok çattı. İlk defa korunmasız olduğum söylenmişti biri tarafından. "Beni tanısaydın bu dediğine sen de gülerdin." dedikten sonra saçlarımı savurup ormanda ilerlemeye başladım. "Tanışalım o zaman ufaklık." diye seslendi arkamdan. Dönüp tatlı tatlı gülümsedim. "Daha çok karşılaşacağız kas yığını." Ardından hızla ağaçların arasında kaybolana dek yürüdüm.