Avukat Kadın & Savcı Adam ⚖︎ Üst komşunun evinden gelen müzik sesinden rahatsız olan Avukat İzgi Merza Soylu komşusuna yazar. Halbuki bilmediği bir şey vardır: Yazdığı adam, sevgilisinin ezeli rakibi olan "VSD" lakaplı boksör bir savcıdır. ★ "O zaman bana bir masal anlatsana." Dedim kafamı yastığa yaslayarak. "Mutlu sonlu olsun ama." Soner'in yüzündeki gülümseme buruklaşmıştı. "Mutlu biten bir masal bilmiyorum." Dedi kirpiklerini kırpıştırarak. "Nasıl bilmiyorsun?" Gülümsemesindeki burukluk daha da büyüdü. "Bana bu zamana kadar sadece 'bir varmış bir yokmuş' anlatıldı. Devamını hep kendim tamamlamak zorunda kaldım. Mutluluk nedir bilmediğim için de benim masallarım hep mutsuz bitti." ★ Kitap çok kısa bir texting bölümüyle başlayıp, sonrası düz yazı olacak şekilde ilerliyor. İlk 4 bölüm çok kısa ama diğer bölümler gittikçe uzuyor, bilginize. Ayrıca yorumlarda başka kitaplardan ve başka kitap karakterlerinden bahsetmezseniz sevinirim. Başlangıç tarihi: 28 Mart 2025. Kitapta geçen tüm kişi, yer, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünü olup, gerçeklikle hiçbir ilgisi yoktur. Her sahne kurgudan ibarettir.

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

+18 cinsellik ve şiddet içerir! • Bir avcı ve av hikayesi değil.. Bir avcının, av olmak pahasına başka bir avcıyı avlamasının hikayesi. Gerçekten kötü bir adamın ellerine düşen bir kadın.. Gerçekten kötü bir adamın ellerine düşmek için her şeyi yapan bir kadın.. Takıntı mı aşk mı? Gözleri ilk kez bir uçurum kenarında buluştuğunda bunun adı aşk'tı. Fakat yıllar sonra bir ringin içinde buluştuğunda.. kadın bile bunun aşk olamayacak kadar fazla olduğunu hissetmişti. Turuncudan nefret eden bir kadının gökkuşağının ikinci katmanına hapsolma hikâyesi.. Turuncudan nefret eden bir kadını, gökkuşağının ikinci katmanına hapseden bir adamın hikayesi.. Sır. Oyun. Tutku. Kadın o katmana girebilmek için ölümü bile göze almıştı.. • Gerçek kişi ve kurumlarla alakâsı yoktur. Hâyâl ürünüdür!

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

Kanın, onurun kaderin hüküm sürdüğü bir coğrafyada... Bazen kader, en büyük düşmanını en büyük sınavın yapar. Elif Şinda, aşiretin en asi kızıydı. Boyun eğmeyi bilmez, kaderi başkalarının yazmasına izin vermezdi. Ancak bir gecede, divanın kararıyla hayatı değişti. Berdel, abisinin yaptığı bir hata, onu düşman aşiretin genç ağasıyla evlenmeye mahkum etti. Azem Şiwan Karakum. Sert, otoriter ve acımasız bir adam Elif'in nefret etmesi gereken kişi. Ama nefret ve tutku bazen aynı dili konuşur. İkisi de güçlü, ikisi de inatçı. Bu evlilik onlar için bir savaş alanına dönüşürken, tutku ve çatışma arasındaki ince çizgide tehlikeli bir oyun başlar. Azem, Elif'i kontrol etmeye çalıştıkça, Elif onun kurallarını yerle bir etmeye yemin eder. Ama bazı savaşlar kaybedilmek içindir. Bu evlilik bir esaret mi olacak, yoksa yeni bir başlangıç mı? Aşiret kurallarına boyun eğmeyen bir kadın ve onu dizginlemeye çalışan bir adamın, nefretle başlayan ve ateşle sınanan hikayesi. Onlar düşmandı. Ama kader, en büyük düşmanını bazen en büyük sınavın yapardı. --- Uyarı: Bu kitap +18 içerikler barındırmaktadır. Şiddet, cinsellik, ağır dil ve psikolojik gerilim unsurları içerebilir. Yalnızca yetişkin okurlar için uygundur. Karakterler ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Herhangi bir kişi, kurum ya da toplulukla benzerlikler rastlantısaldır. Bu eser kurgusal bir çalışmadır ve Kürt kültürünü edebi bir perspektifle işlemek iyitedir. Hiçbir şekilde nefret, ayrımcılık ya da provokasyon amacı taşımaz. Burada edebiyat ve kültür çeşitliliği için bir alan açıyorum. Her türlü ırkçı, ayrımcı, aşağılayıcı veya küfürlü yorum kesinlikle silinecektir ve gerekli platform bildirimleri yapılacaktır. Farklılıklarımız zenginliğimizdir. Saygı bekliyor, saygı gösteriyorum.

Bugün gelmeyeceğim, yarında Hakeza.

Kana bulanmış hatıralar, kanadı kırık kuşlar, üzeri yalanlarla süslenmiş sırlar, kalbi hasta kadınlar ve kırık pusulalar. "Sen benim pusulamsın İzgi. Ben seni kaybedersem yolumu kaybederim." ... Heyecanla gülümsediğinde sandalyeden atladı ve bana doğru koştu. "Teyze!" Dedi neşeyle bacaklarıma yapışırken kafasını kaldırıp bana baktı. "Bitti mi oyun?" Diye sordu merakla. Keskinin yere çömelen heybetli bedeni ayaklandığında ağır hareketlerle bana doğru döndü ve ona doğrulttuğum silahımın namlusuyla karşı karşıya geldiğinde hareketleri durdu. Kalbimi saran pamuk ipliği çözüldü. Ruhuma karışan karanlığının emaresi kalmadı içimde. Kara gözlerinde bir yıkım meydana geldi. "Bitti." Dedim titremememesi için üstün bir çaba sarf ettiğim buz gibi sesimle. Kara gözlerindeki ifade hayattayken cehennemi yaşamama sebep oldu. 02/03/24 KİTAPTA +18 SAHNELER MEVCUT OLACAKTIR! BİLGİNİZE!

❝Babamı benden alan Babil, bir gün benim olacaksın.❞