12.04.21

Görünmez bir adamın son derece sıradan hayatı, çekimine kapılarak peşinden sürüklendiği tuhaf bir kadınla karşılaşmasıyla alt üst olur. Adı dışında hiçbir hatıra taşımayan bu adam, geçmişiyle ilgili huzursuz edici rüyalar görmeye başlar. Geçmişini aydınlatabilmek için çıktığı yolculuk, dünyadan oldukça uzağa, ayrı bir aleme dek uzanır. Ve sonunda kendini, küllerinden doğmuş bir savaşın tam ortasında bulur. Ağır yenilginin izlerini hala üzerinde taşıyan ve bir kadının yaralarını sarmak zorunda olan bu adam, yoluna devam edebilecek midir? İkinci kez savaşmaya cesaret edebilir misiniz? ∞ Unutulanların, hayattan koparılanların ve sürgünden dönenlerin hikayesi.

Yerim.

Aslında ismimi seviyorum. Asr-ı Saadet'te yaşamış her biri çok değerli iki hanım sahabenin ismi. Ama gel gelelim çevremdeki kimse olaya bu açıdan bakmıyor. Artık ben onları ne kadar bezdirmişsem bana sürekli "La havle..." ile başlayan, benden kaçıp Allah'a sığındıklarını ayan beyan ortaya serdikleri bir zikirle sesleniyorlar. Çaktırmamaya çalışıyorum ama biraz üzülüyorum sanırım. İsmim ne mi? Havle ben, Havle Duman...

Binlerce günah karşısında İMAN KIYAMINDAN TAVİZ VERMEYEN asil kadının öyküsüdür bu... 4.Şubat.2017 ....

⭐ WATTYS 2017 BÜYÜK BULUŞLAR KAZANANI ⭐ "Dünyanın en hızlı adam olan çocuklarıyız biz yetimhane çocukları, en hızlı ADAM olanı." Acıyı keşfeden küçük çocukların hikayesi... Mahar, 1980 li yıllarda sert kuralları olan, çocukları şiddet ile terbiye etmeyi güden bir geri kafalı müdürün yönetimindeki yetimhanede büyüyen üç çocuğun hüzün ve bir o kadar da macera dolu hikayesini anlatıyor. Mahar, yetimhane beraber büyüdüğü Ali ve Merve ile 8 yaşındayken kaçmaya karar verip her şeyin çok iyi olacağını düşünürler. Peki her şey iyi mi olacaktı? Her sokakta ayrı bir yüze bürünen İstanbul sokakları yetimhaneden daha mı güvenli? Değildi, özellikle sekiz yaşında isen hiç de güvenli değildi. KİTAPTAN KESİT.. "Sekiz yaşından beri söylediğim bir söz vardı; dünyanın en hızlı ADAM olan çocuklarıyız diye. Ama gelin bi' sorun bana. Bir sorun bana; hızlıca adam mı olmak istiyordum yoksa çocukluğumu yaşaya yaşaya mı adam olmak istiyordum.... Gelin bir sorun bana..." ... Yirmi beş yaşına gelmiş, balkonumda çayımı yudumlarken dışarıda gülüp koşturan, oyun oynayan çocukları gördüm. Yirmi beş yaşında filan dinlemedim, attım kendimi sokağa. "Ben de sizinle oynayabilir miyim?" dedim çocuklara gülerek. Önce birbirlerine bir süre baktılar ve sonra: "Tamam abi oyna." dediler. "Ama son geldiğin için ortaya geçersin." Ortaya geçmiş öylece duruyordum. Çocuk elindeki topu bana atıp bacağımdan vurunca güldü. Kaçmamış, hatta topu tutmaya çalışmıştım. "Hahaha! Ya abi kaçsana toptan. Neden kaçmıyorsun?" diye güldüler. Oynadığımız oyunun adı 'ortada sıçan' dı. Ve ben Mahar; yirmi beş yaşında ortada sıçan nasıl oynanır, onu öğreniyordum... ~Telif hakkı saklıdır.

"Seni nasıl karım diye koynuma alırım?" Buğday teni,biçimli kaşları,uzun kirpikleri ve badem şeklinde gözleri onu güzel kılıyordu. "Nasıl bu yaşta anne olmana sebep olurum?" *Tüm haklar saklıdır.

Hayaller dualara, sevdalar Allah(cc) emanet.. Biri vardı gönlümde, rabbimin gönlüme emanet ettiği.. Razıydı bir ömür sevmeye ve beklemeye ama yapamadım, beceremedim, hakkıyla sevemedim.. Her şey bir "KALBİN BİLİR" mesajı ile başladı.. O günden sonra tevekkülüm başladı ardından sabrım , şükrüm ... Zaman geçtikçe hayallerim artıyordu. Okuma hayallerim, işime olan sadakatim ve yaratılanı yaradandan ötürü sevgim artıkça artıyordu.. Ve bir gün geldiki; bütün hayallerimi toplayıp çöpe atmak zorunda kaldım.. Yusuf geldi: Züleyha'sını bekliyordu. Ben ona Züleyha olamazdım.. Her zaman olduğu gibi büyük konuştuğum yerden sınandım.. Başta çok karşı çıkmak istedim ama olmadı. Bizim nikahımız göklerde kıyılmış.. Elim,kolum,dilim ve gönlüm bağlanmıştı.. Sizin hiç evlendiğinizde söylediğiniz "evet" kelimesi boğanızda düğümlendi mi? Benim düğümlendi.. O an gönlüme kor ateşi koydular sanki yandıkça yanıyordum.. Oysa çok birşey istemezdim. Sadece "Ali'sine kavuşmuş Fatıma " olmak isterdim.. Miran; Kapanmayan avuç içim ve yüzümdeki tebessümümdü.. Rabbimin gönlüme düşürdüğü sevdayı rabbim için terk ettim.. Sonra zaman geçti Rıza-i ilahı için Yusuf için evlendim..Asıl imtihanlarım düğünümüzün olduğu gün başladı.. Sonrası mı? Buyrun hikayeme o zaman ... (Biraz imtihan dolu hikayem var haberiniz olsun)

ZAM"AN" ilahi aşk zamanıydı.. Vakit bir gündüz vaktiydi. Gönlümden dökülenler.. * "Bu sen misin gerçekten?" Diye sordum korka korka emin olmak istercesine, "Evet benim" dedi sadece ve kendinden emin bir şekilde kafasını önüne eğerek arkasını döndü. Tam gitmek icin adım atmıştı ki: "Çok şükür Allah'ım" dedim. Onunla ne kadar da çok konuştuğumu hissettim. Kafamı önüme eğerek "Allah daim etsin" dedim ve içeriye geçtim. Aklım zihnim onunla meşguldü. Kafamı başka hiçbir yere veremiyordum. Bu kalbim de neden böyle atıyordu. Yıllar sonra nasıl olmuştu... Zaman nasıl geçmişti. Üzerimde mahcubiyet gezerken, kalbimin dışında atmasına ne ad verilirdi ki? Başlama tarihi: 11.01.18 Bitirme tarihi: 11.05.18 -Spirituel içinde: #99. ^15.01.18 #91. ^03.02.18 #83. ^07.02.18 #42. ^09.02.18 #31. ^13.03.18 #29. ^17.03.18 #26. ^07.04.18 #13. ^13.04.18 # 9. ^22.04.18

Başımı geriye doğru savurmuş ve " Allah'ım ne olur bitsin bu kâbus..." diye yalvarırken onu gördüm; müstakbel kocamı. Suretini sevdiğim! " Senin ne işin var burada ya!" diye terslendim ilk önce. Sesim ağlamaklı çıkmıştı. Midem kasılmaya devam ediyordu. "Şaka mısın sen? Hayatımın nasıl rezil olduğunu gevrek gevrek sırıtarak izlemeye mi geldin?" Sarı çiyan enişteme dönüp " Enişte sen işlerini hallet biz Yâren'le biraz baş başa konuşalım." Dedi. Eniştem hızla yanımızdan uzaklaşırken " Ne konuşacağım ben seninle ya!" dedim kontrolsüz bir sesle, bana uzattığı sudan bir yudum alırken. " Ayıp oluyor ama müstakbel kocanla böyle konuşmamalısın. Hiç yakışmıyor sana." Sonra durdu ve düşündü. " Aslında tam da senin gibi bir cadaloza göre bir hareket ama olsun yine de yapma sen." Dedi. Yüzümü gerdim. Gülümsemekten çok söver gibi bir surat ifadesine bürünmüştü mimiklerim. " Seninle evlenmeyeceğim." Dedim tüm soğukkanlılığımla. Şeytansı bir gülümseme ile dudaklarını gerdi, kaşlarını meydan okur gibi havaya kaldırdı ve " Benimle evleneceksin Yâren. " dedi kendinden emin, bilmiş bir eda ile. Öğürdüm. Sanki bir el midemin içinde dolaşıyordu. " Şşşş.. Tamam, sakin ol. O kadar da mide bulandırıcı biri olduğumu düşünmüyordum ama... Lavaboya gitmek ister misin?" dedi. Derin derin solumaya başladım. Evet, yine bayılmak üzereydim.