Bundan çoook uzun yıllar önce, buralardan çok uzak topraklarda solukbenizlilerin herşeyi yok etmeye yemin ettiği topraklarda mavi tüylü bir geyik yaşarmış.Mavi tüylü geyik çok yalnızmış. Kimsesi yokmuş. Sevginin nasıl birşey olduğunu bilmiyormuş. Tek bildiği sevginin zarar vermeyen birşey olduğuymuş. Bu Mavi Tüylü Geyik bir gün kendisinden nefret eden bir solukbenizli tarafından yakalanıp kendisini sevdiğini iddia eden başka bir solukbenizlinin kulesine kapatılmış. Bütün ay tenli kadınlara... @iremm3345 ve @miss_themis ortak kurgusudur :)

"Ne yaptın sen aptal! Aptal!" Diye bağırışmalar duydum. Berbat durumdaydım, burada daha fazla kalmaya gerek yoktu. Denizi bulmalıydım. O sokağa yavaş adım ata ata yürümeye başladım ama bir anda bükülüp yerle bir oldum. Dizlerimi hissedemiyordum ama Denizi bulmam gerekirdi. Yerden destek alıp ayağa kalktım. Etraf karanlıktı, binalar ve sokak lambaları. En son siyah bir araba vardı burada sonra biri Denizi sürüklüyordu. Belki bi ümit olur o burada olur diye sokağın sonuna kadar koşmaya başladım. "...Öleceksin!" Diye bağırdı Argo. Koştuğum sokakta ara sokaklar çıkıyordu. O buradaydı, burada bir yerdeydi. Onu bulacağım,hem bu onun ilk kayboluşu değildi ki. Bir dağın yamacında da buldum bir karanlık sokakta da bulabilirdim. Sokağın sonunda döndüğüm de önümde örülü duvar gördüm. "Hayır hayır...."dedim gözlerime inanmayarak." Senin burada olman gerek!" Koştuğum sokağa geri döndüm. Hiçkimse yoktu. Bir kaç adım attım ileriye ve birşey bulmayınca olduğum yere geri döndüm. Aynı görüntü, aynı şeyler. Binalar ve sokak lambaları. "Deniz!"dedim boğazımı parçalayarak. Sesim öyle bir yankılandı ki bu karanlık sokağın içinde biri bile sesimi duymadı. Konuşmaya çalıştım ama daha çok kendimi yere doğru bükülüp boğazımın damarları kendini gösterene kadar avaza kadar bağırdım. Ve sonra kulağıma gelen o itici sesle başımı sarmalasam da o yoktu. O burada yoktu. O yanımda değildi. "Uzağımda durma..." diye sayıkladım. ထထထထထထထထထ »Aksiyona hazır mısın? »Bağımlılık yapar,dikkat et.

Düğüm 4 kitaplık bir seridir ve hepsi bu kitap altında toplanacaktır.✨ Kan birleştirdi onları. Bir bütün yaptı. Bir hiçliğin ortasında birbirlerine her şey oldular. Onlar birbirine bağlı iki ipti ve düğüm olmuşlardı. Düğümü ilk kim yaktı? Kanın birleştirdiği iki insanı bir arada tutan ne olurdu? 🦋 "Seni yeniden büyütmeliyim."dediğinde gözlerimi kırpıştırarak ona baktım. Zemheri gözlerinin ortasında ki kar tanesini tutuşmuştu. Büyük elleriyle saçlarımı koşarken dudaklarını alnıma yasladı ihtiyatla. "İçinde ki kızın saçlarını okşamalı, parmak uçlarını öpmeliyim. Bedeni kadın, ruhu küçük bebeğim." #ölü 1. Sıra #rüzgar 1. Sıra #kızgınlık 1. Sıra Kapağı yapan kişinin instagramı: @kulkelebekk

Nefes alış verişlerim gittikçe azalırken gözlerimin karardığını hissettim. Ağzıma dayanan astım ilacımı hissederken dudaklarımı araladım. Derin bir nefes çektiğimde gözlerimi yavaşça açtım. Gözlerim koyu gözleriyle buluştu. Boynuna sarılıp göz yaşlarımı akıtmaya devam ettim. O her zaman ki gibi ellerini saçlarımda gezdirmeye başladı. Kendinden emin çıkan sesiyle kulağıma doğru fısıldadı. "Sana söz güzelim canını yakan herkesin canını alacağım."

Kitaplarına sığınmış yalnız bir kız, okuduğu kitabın içine çekilirse ve okuduğu kitabın ana karakter olursa geri gerçek dünyaya nasıl dönmeyi başarabilir? Daha doğrusu başarabilir mi?

|Tamamlandı.| mavininkıyısı: çünkü Alesya, sana verilenin kıymetini bilmelisin. mavininkıyısı: hayat sana onu bir kere daha vermez. mavininkıyısı: sana bunu anlatmak adına buradayım. mavininkıyısı: ha bir de, mavininkıyısı: gülüşüne yakılan bütün şiirler adına. *** Birini bir şeylere geri döndürüp, inandıranlara. [10.03.19 başlangıç. 27.04.20 bitiş. ]

1 kız ve 4 erkek aynı evde yaşamak zorunda kalırlarsa neler olur ? Küçüklükten beri kanka olan Hasan, Cihan, Ömer ve Sina. Ailesi terk ettiği için evsiz kalan Mısra. Eğleceli, komik ve romantik olan bu hikayeyi okumaya ne dersiniz ? **** Evet, Mısra'nın ailesi bizdik. Hayatımıza bodoslama daldı, izin istemeden, emrivaki yaparak. Önce evimizde yer edindi, hayatımızda yer edindi, sonra kalbimizde. Neşesiyle, enerjisiyle, sevgisiyle hep gülümsetti yüzümüzü. İyi ki izin istememişti hayatımıza girerken, iyi ki emrivaki yapmıştı. İyi ki buradaydı. O bizim iyi ki'lerimizin en başına geliyordu. Ve biz onun ailesi olmuştuk, o da bizim ailemiz olmuştu. **** "Bir tuhafım. Yokluğun beni darmaduman ediyor, varlığın kalbimi. Bu nasıl iş anlamadım." •••• "Ben de..." Dedi o da. "Ben de seni seviyorum ! O kapıyı açıp yüzünü ilk gördüğüm an ! Aşık oldum... Keşke sana aşık olmasaydım." "Keşke benim gibi bir korkağa aşık olmasaydın..." ••• 2 hikayeden oluşan bir seri. Bu hikayeyi çok seveceksiniz...

Duru sıkıntı ile saçlarını karıştırırken Ayşe şaşkın bir şekilde lafa girerek "Duyucum ama biz abimi çizmiyoyduk ki öküz yesmini boyuyorduk" demesiyle kapının oradan kahkaha sesleri yükselmeye başladı Duru gelen sesle elinde olmadan oraya dönerken Savaş'ın kızgın boga gibi ona doğru geldiğini görünce küçük bir çığlık atarak koşmaya başladı Savaş kükreyerek "Sen bana öküz mü dedin yoksa ben mi yanlış anladım Duru Keskin? Çabuk gel buraya sen bittin!" Duru koşmasını yavaşlatmadan Gül'ün arkasına saklanarak korku ile "Yaklaşma bana Savaş Korel eğer bir adım daha yaklaşırsan şuracıkta erken doğum yaparım yeminle yaparım bebek benim değil mi doğururum işte!" Savaş duyduğu cümle ile olduğu yerde kalakalırken Duru sinisi bir sırıtma ile Savaş'ın önüne gelerek "Ah Savaş Korel hata bende senden neden kaçıyorsam? Sonuçta ben hamileyim ve sana ne kadar zıt gidersem gideyim kılıma bile dokunamazsın! Ah sanırım hamile olmaya alışabilirim" demesiyle Savaş yüzünü buruşturarak sinirle saçlarını karıştırıp "Hasiktir kesin birinin büyük bedduasını aldım bela değil resmen çifte belasın Duru Keskin!" Duru kıkırdayarak Savaş'ın yanağından makas alıp "Bunlar iyi günlerin Savaş Korel ben daha yeni başlıyorum" deyince Savaş kasılarak boğuk bir sesle "Sadece 4 ay, 4 ay sonra benden çekeceğin var Duru Keskin hemde en ağırından" Duru kendinden emin bir şekilde Savaşa bakarak "Tabi canım bende 4 ay sonra yanında olacak kadar aptaldım ya?" Savaş alaycı bir gülüşle "4 ay geçmeden sana bu sözlerini yedirecem hemde zevkle çifte bela!" diyerek kendinden emin bir şekilde odadan çıktı... ** Önemli Bilgilendirme: Yazıp paylaştığım ilk kurgum bu yüzden hatalarım çok olabilir lütfen ona göre okuyup yorum yaparsanız sevinirim😉😍

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Benim güneşim hiç doğmamıştı. Ya da doğmuştu ama doğar doğmaz geri batmıştı,benimle birlikte. Aradan yıllar geçti. Bulutlu, yağmurlu, gök gürültülü geçen yılların ardından benim hayatıma yeni bir güneş doğdu. O kadar güzel doğdu ki ne bulutlar kapatabildi önünü ne de yağmurlar... ☀️ Bakışlarımı kampüsün içinde gezdirirken Kaan abim ve yanındaki kızı görmemle durdum. Aklıma gelen fikirle yüzümde sinsi bir gülümseme oluşurken adımlarımı onlara doğru yönlendirdim. Yanlarına geldiğimde kızın abimin omzundaki elini çekip yerine kendi elimi koydum. İkisinin de bakışları bana döndü. "Turuncu meleğim?" Kızın gülmesiyle abime kötü kötü baktım. Sadece meleğim desen kafiydi. "Sen kimsin ufaklık." Ufaklık demesi sinirlerimi bozarken kızı baştan aşağı süzdüm. Tek kaşımı kaldırıp elimi uzattım. "Ben Derin Atabey. Kaan'ın eşiyim. Sen kimsin teyze" Kızın suratı gözle görülür şekilde morardı. Abim şokla bana dönerken keyfim çoktan yerine gelmişti. Ee ne demişler abicim intikam sıcak yenen bir yemektir. ☀️ 16/03/2021 11/06/2021 Kapak: @okyanus_grisi