Annabelle Monroe has been filming commercials and earning small parts in movies here and there practically her whole life. But when she gets a call requesting she be apart of the American Horror Story cast and falls in love with a co-star, her life does a complete flip flop.

A love story between Evan Peters and Taissa Farmiga.

"Ve sonra" dedi acı çeken bedeni,soğuk odanın ortasında kucağımdayken, "Ve sonra,beni son kez öpmene izin vereceğim." Dışarı çıkan nefesini yüzümde hissettim,gözlerimden,durmaksızın yaşlar dökülüyordu. Bağırdım,sessizdim ama bağırmıştım.Ruhum çığlıklar atıyor,kaburgalarımı ezip geçecek bir ağırlık bedenime çöküyordu. "Hayır." Dedim fısıltıyla, "Lütfen kal." ©Tüm hakları saklıdır. Bu hikaye @SmgeKoc 'a adanmıştır.

That first moment I set eyes on you, I was drunk off my ass, but little did I know that at the same time, I was falling madly...and deeply, in love with you. Rosemary is a poet, stringing words together and sharing with the world the crazy life she's lived in her few years of life. Evan is a stranger. That guy you meet in a bar, question, and end up taking home, only it's different. Something is different. "I don't know what to think anymore. Nothing seems real. I can't tell the difference between life and death and at a certain point I don't care to know anymore." "Then let go." (I'm in the process of editing, so excuse misspelled words and grammar! My bad.) Hope you enjoy this story! It's the #1 Evan Peters story of Wattpad, which is really cool. It's also my second completed story on here. Some people have told me they've cried, which actually makes me feel really pleased, in a bittersweet way! I have a trailer on the side! I think it's pretty cool, and will give you an accurate feel for the story. It's really not that long at all. Hope you'll give it a chance. Let me know what you think! Thanks. -Lauren

Kaç yaşındaydım onu gördüğümde? Dört? Beş? En fazla altı. Yıllar önce sadece bir kez gördüğünüz birinin yüzünü hatırlamanız normal miydi? * Her gece zihnimden onu atabilmek için Tanrı'ya yalvardığım, tonlarca hap içip unutmaya çalıştığım bela; asıl unuttuğum gün sonumu getirecekti. Bunu bile bile unutmak istiyordum. Sadece bir gececik olsun kabusumda o donuk mavi gözleri görmemek için her şeyimi verirdim. Bir şekilde bir türlü aklımdan çıkaramıyordum onu, anlattıklarını... Her gece uykumda birileri gelip aynı tehdidi bana savuruyordu. Ve her gece aynı isim yankılanıyordu zihnimde. "Drake."