⌞Bycie homofobicznym gejem to nic nadzwyczajnego.⌝ Jeongguk tylko tęsknił, Jimin tylko dusił tęsknotę, a homofobia tylko dusiła. Sposób wychowania dziecka jest kluczowym aspektem jego życia. Początkowa nauka stawiania pierwszych kroczków, utrzymania malutkiej łyżeczki w pucułowatych rączkach wkrótce przemienia się w poważniejsze sprawy. Nie uczymy jak żyć, tylko jak myśleć. Środowisko kształtuje nasz światopogląd, budując kręgosłup moralny. Co jednak się stanie, kiedy ktoś postanowi te rzeczy boleśnie złamać i ustawić od nowa? Jimin nie potrafił zdefiniować przyjaźni, ani tym bardziej miłości. Jungkook chciał mu pomóc uzupełnić braki w życiowym słowniku, a Hoseok z Yoongim postanowili go wesprzeć! ↳ Czyli o wieloletniej przyjaźni, która zostaje wystawiona na miłosną próbę, tylko przez to, że pewna dwójka napisała "Bardzo Tajny Sztambuch"! 「 Oryginalna wersja tego opowiadania była tworzona razem z @moninkoo 」 Główny pairing: JiKook/KookMin (switch) Poboczny: Sope/YoonSeok (switch) Gatunek: fluff, angst, smut Tematyka: Miłość młodych osób, nieudolność w związku, swatanie, homofobia, problemy rodzinne. Ostrzeżenia: Sceny homofobii, sceny seksualne, lekka przemoc, problemy psychiczne, tematyka myśli samobójczych Okładka oraz edit są mojego autorstwa. © Dwa Pączusie 2020

Spis seryjnych (głównie) morderców. Ich historie, trochę ciekawostek i czasem sypnę jakimś cytatem, bo czemu by nie. *okładka autorstwa Żmii* *źródła, z których czerpię informacje: strony internetowe (głównie angielskie, bo po polsku nic nie ma) oraz wiedza własna, w tym screeny i zapiski jakichś ciekawostek etc. na kartkach, które są tak stare, że nie mam pojęcia skąd pochodzą* Seryjni mordercy © Venus, 2017

Jeongguk jest jedyny w swoim rodzaju. Jest najlepszy, jest wyjątkowy, jest przystojny, a w hokeju nie ma sobie równych. Przynajmniej tak mu się wydaje. Jimin natomiast uważa go za zwykłego dupka. Jedyne co ich łączy to lodowisko, na którym jeden z nich w pocie czoła biega za krążkiem, a drugi w eleganckim stroju prezentuje najdoskonalsze figury. Co zrobi łyżwiarz, gdy bezczelny cham i prostak zaproponuje mu ofertę nie do odrzucenia? ✨OPOWIADANIE ZAKOŃCZONE ❄️ momentami chat, ale m o m e n t a m i ❄️ jk top; jm bottom ❄️ jk bad boy, sori not sori ❄️ smut, smut coś lekkiego, łatwego, mam dość angstów 2 część juz dostępna! Zapraszam na Vanilla ice!

"Papieros jest doskonałym przykładem doskonałej rozkoszy. Sprawia przyjemność, a nie zaspokaja." Oscar Wilde

W księgarniach od: 26.10.2022 r. Jossie Roden jest uczennicą ostatniej klasy liceum w Richmond. Ma przyjaciółkę Holly Willstone i... sypia z Lukiem Prestonem - chłopakiem, w którym jej przyjaciółka się podkochuje. Dziewczyna sama nie jest pewna, jak wplątała się w cały ten bajzel. Przecież nienawidzi Luke'a... odkąd pamięta. Znają się od lat i on zawsze starał się uprzykrzyć jej życie. Fakt, że jest niesamowicie przystojny i to ten Pan Popularny w szkole, ale co z tego? Przecież go nienawidzi a w dodatku jej przyjaciółka się w nim zadurzyła, choć na razie bez wzajemności. "Nie zamierzałam go "zdobywać", nie potrzebowałam tego, bo to była gra Holly. Ona chciała planować z nim przyszłość, chodzić na randki i robić inne bzdety, które robią pary. My tylko... Przespaliśmy się ze sobą. Raz, może dwa... Bo czasem ludzie, którzy się nienawidzą sypiają ze sobą, prawda? Bo czasem granica między nienawiścią, a miłością się nie zaciera, prawda? Bo czasem to nic złego wylądować w łóżku chłopaka, w którym twoja przyjaciółka jest do szaleństwa zakochana, prawda?" grafika z okładki: ig: @wierzewska_czyta

" Dzisiejszego wieczoru zatańczymy walca. - powiedział Elijah i uśmiechnął się lekko. Chciałam podejść do Eleny, która mi się przyglądała, ale usłyszałam ten sam irytujący głos. - Zatańczymy? - zapytał Kol ze swoim powalającym uśmiechem i wyciągnął do mnie dłoń. - Dlaczego miałabym z tobą tańczyć? - zapytałam z ironią. - Ponieważ cię o to proszę Ivy Craig. Nigdy nic nie mówiłaś o swoim sobowtórze. - Zamurowało mnie. Skąd on wie że miałam sobowtóra skoro ona już dawno nie żyje? Jeśli Klaus o tym wie to już po mnie. - Skąd o tym wiesz? - zapytałam. Naprawdę nikt nie powinien o tym wiedzieć, a już na pewno nie pierwotni. - A czy to źle? Ale nie martw się ,tylko ja o tym wiem. To jak będzie? - ponownie wystawił dłoń, za którą tym razem złapałam..."