? Fırtına YAMAN - Huzur YAMAN ? Seven göz müydü yoksa kalp miydi? Evliliklerine karar kılınan iki kişi... Biri Huzur... Diğeri Fırtına... Biri hayatımızda sakinliği, mutluluğu simgeler iken, Diğeri yıkımları, çöküşleri, acıyı simgeliyor... Kızın adı Huzur... Adamın adı Fırtına... İsimlerini yan yana getirdi kaderleri ve Huzur' un Fırtına' sı oldu... Yayınlanma Tarihi: 24.11.2015

"Seni bukadar kederlendiren ne Keçi çobani, yada kim" "Boşver be küçük ağa, uzun mesele" "Vaktim bol anlatmak istersen dinlemek isterim" ..... "Yeterrr. Yeter artıkk, nasıl sustun nasıl gittin onca şeye rağmen nasıl inandın" diye haykırdı Hazar gözlerinden ateş çıkıyordu çıldırmıştı. "Sen duymaya bile tahammül edemiyorken ben yaşadım bunlarıı anlıyormusun yaşadım. Her gün ölmek istedim,,,ölemeyi denedim ama beceremedim" diye bağırdı Asiye. ...... Güven : Kırılması çok kolay lakin, Onarmasi çok güçtür.

Lalin Lydia Ender & Ali Mirza Ateş Farklı dünyaların birleşmesi ancak aşk ile olurdu. (+18 unsurlar içerebilir)

"Ben annemi istiyorum." diyerek bağırmak istiyordum. Ama sessiz sedasız göz yaşları dökmekten başka bir şey gelmiyordu elimden. savunmasız ve küçük bir kız çocuğu gibi hissediyordum kendimi. Daha saatler önce Annemin gül kokulu tenini kefene sarıp onu toprağa verdiğim gerçeği boğazıma bir yumru gibi oturuyordu.. Yaşadığım tüm olumsuz olayların bedenimde ve ruhumda bıraktığı yaraları sarabileceğim tek dayanağım dualarımdı. Bir Gassal olarak aklıma gelecek son şey Annemi kendi ellerimle yıkayıp kefenlemekdi.. Bu acı beni bitirir sanıyordum lâkin yaşayacak ve hayatın acı yanını gördüğüm kadar tatlı yanlarını da tecrübe edecektim. Kendi karanlığımda boğulacağımı sanarken bir çift Kara gözde boğulacağımı nereden bile bilirdim ki. Sahi bunlar hep..KADER değil mi ? *Annesini kendi elleri ile toprağa veren bir Gassal, inişli çıkışlı bir hayat, beklenmedik bir anda çıka gelen kömür karası göz-ler ve yaşadığı imtihanları konu alan bu yeni hikaye, kitaplığınızda merakla yeni bölüm bekleyeceğiniz bir hikaye olacak!* #emekharcananhiçbirşeysıradandeğildir.

"Em" dedim iniltilerim arasında. O ise bu söylediğimi emir gibi görmüş ve aşağıya doğru inmeye başlamıştı. Dudakları çıplak kadınlığıma doğru ilerlerken zevkten dört köşe olmuştum. Dudaklarını saniyeler sonra tepemin üzerinde hissettiğimde ağzımdan dökülen iniltiler daha da artmaya başladı. "Ahh... Gece" Altında resmen kıvranıyordum. O ise bundan memnun haliyle tepemi ağzına aldı. Bunu yapmasıyla çığlığı bastım. Ölüyordum resmen. Bu zevk beni öldürüyordu. Beni içiyordu. Suyumu kana kana emiyordu elleri ise boş durmuyor göğüs uçlarımı çekiştiriyordu. Çok fena haldeydim. Onun ağzına gelmek hem istiyor hemde bu zevk bu an hiç bitmesin diye boşalmak istemiyordum. Ağzının içinde tepemi çekiştirken bu çok zordu. "İnle" dedi bir kaç saniye sonra. Bu dediğini saniyesinde yaptım ve o beni sömürürken tekrar tekrar inledim. İnlemem onun da hoşuna gidiyordu. Adını bağırarak inliyordum. Onun olduğumu söylüyor onu Şevke getiriyordum. O da daha da hızlanıyordu ama beni derbeder eden hamlesini sonunda yaptı, dilini devreye soktu. Ve o an ağzımdan bir, "Oh!" kelimesi döküldü. Dilini hızlı hızlı kadınlığıma sokup sokup çıkardı. Dili kadınlığımın duvarlarında raks ediyordu. ~ +18 cinsellik vardır. Rahatsız olacaklara duyurulur ~

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."

Birbirini çok seven 2 insan , birbirinden asla kopamayan 2 insan , uzak duramayan , her dakika birbirini özleyen , kokusunu isteyen 2 insan ; Eğer bir gün bu 2 insandan biri ölürse ve ardından arkasında bir kız çocuğu bırakırsa ne olur ? Sevdiği adam dayanabilir mi onsuzluğa ? Kendini mi öldürür yoksa ondan olan kızına mı bakar ? Peki siz olsaydınız ne yapardınız ?

Birini ne kadar çok sevebilirsiniz? Ya da birini ne kadar çok bekleyebilirsiniz? Hiçbir şeyden haberiniz olmadan kalbinizi verdiğiniz kişinin, kalbinin başka birine ait olduğunu öğrenseniz ne yapardınız? Eğer tüm bunların cevabını merak ediyorsanız sizleri kalbimin kapılarını aralamaya davet ediyorum... Bu hikaye Sezen Aksu Karademir ile Kübra Atabaş'ın ortak kitabıdır. Çalıntı veya kopyalama durumunda yasal işlen başlatılacaktır!