"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Sevgilisi tarafından vampire dönüştürülen Dolunay, sevgilisi ölünce ortada öylece kalıyor. Karşısına bir çok zorluk çıkıyor. Bu zorluklarla baş ederken kendine yardım edebilecek hiç kimse yok. Ama o ne olursa olsun hayatta kalmaya kararlı. Acemi vampirliği yüzünden başına gelmeyen kalmıyor. Kendiside çok yanlış yapıyor. Yanlış insanlara güvenip, doğru insanlara baş kaldırmak gibi. Peki ya bu baş karakterimiz lanetli bir büyücü ye dönüşürse olaylar kaçınılmaz bir hal alır. Sizce de öyle değil mi? #27.05.2016 yazılmaya başlama vakti #18.10.2016 bitiş tarihi...

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."

Küçük bir kızdım hayat beni yerin dibine soktuğunda. Dün gibi hatırlıyorduk yerlerde sürünüşümü. Şimdi mi ? Kendi imparatorluğumu kurmuştum. Kendi kararlarım kendi düşüncelerim vardı. Barlara gidiyor içip saatlerce dans ediyordum. Sigara içiyor alkolün dibine vuruyordum. Uyuşturucu kullanıyor sevişiyordum. Kendi bataklığımın Kraliçesiydim. Herkesin özendiği ama kimsenin olmayı beceremediği kadındım. Ben Alisa Demir. Benim hikayeme hoşgeldiniz