Nie wiem czy oszukuję ciebie czy samą siebie.

(Kontynuacja fanfiction pod tytułem "Gdzieś pomiędzy" serialu The 100) Po trzech latach zmagań w fałszywym świecie dwanaście klanów powróciło na ziemię. Niestety, w niczym nie przypominała ojczyzny, którą niegdyś - wbrew własnej woli - opuścili. Lexa kom Trikru oraz Clarke kom Skikru będą musiały zainicjować wojnę, która zakryta zostanie pozorem bezpieczeństwa i szczęścia. Nie tylko zmierzą się z potężnym szamanem, ale także z osobami, którym kolejna wersja obłudy spodoba się aż zanadto. W dodatku w życie młodych, zakochanych kobiet wejdzie więcej dramatycznych emocji i uczuć, które zmącą każdą istniejącą myśl. Jak postąpią? Czego mogą się spodziewać, a czego spodziewać się nie powinny?

Śmierć Komandor, stojącej na czele dwunastu klanów, nie nastąpiła. Zamiast tego, wszyscy ludzie zamieszkujący Ziemię, wysłani zostali do alternatywnej rzeczywistości przez wszechmocnego szamana. Zniknęli i Ziemianie, i Ludzie Lodu, i Ludzie z Nieba. Każdy, kto jakkolwiek zawinił walką o tereny lub o życie. Wspomnienia wypadły z ich głów z chwilą, kiedy stanęli na drugiej Ziemii, będącej w o wiele lepszym stanie, niż ta, z której musieli odejść. Zapamiętała tylko jedna, najsilniejsza. Ta, która nie zginęła. Alexandria. Clarke Griffin prowadzi stosunkowo normalne życie, mimo, iż nadzwyczaj często dręczą ją koszmary. Młoda dziewczyna próbuje poradzić sobie z nimi za pomocą sztuki, a także swoich przyjaciół. Chodzi do klasy maturalnej, ma kochającą matkę i ojca. Jednak któregoś dnia spotyka osobę, która wydaje się znać ją bardziej, niż ona sama zna siebie. Co się stanie, kiedy koszmary przestaną być snami i okażą się być prawdziwe? Co będzie, gdy naprawdę szeroko otworzy się oczy?

Wszystko się zmieniło. W jeden dzień. Wszystko

Świat,w którym żyłam dotychczas przestał istnieć. Nie ma już internetu,telewizji i szkoły. Cywilizacja ludzka podupadła. Nastała apokalipsa. Nadal próbuję się pogodzić z tym co się stało. Wydaje się,że jeszcze wczoraj siedziałam z moim chłopakiem Mattem na rusztowaniu,malując sobie po rękach różne wzorki,a teraz po ulicach chodzą żywe trupy. Nic nie jest już takie same. Męczą mnie jakieś wspomnienia,niby znajome,ale jednak odległe. Jakbym żyła w zupełnie innym świecie. To pewnie halucynację, prawda?

Życie Clarke i Lexy. Miłość, przyjaźń, poświęcenie. Ich życie, opisane w dennym opowiadaniu.