Acizane kalemimden dökülenleri Ay Işığı adı altında toplamak için uğraşıyorum. Yüreğimizin ışıltısını hep ay ışığında bir yudum çayla buluşturabilmek ümidiyle...

İp atlarken geldi baba bildiğim amcam yanıma. Örgülü saçlarımın üstüne kırmızı bir yemeni attı. Gözleri yaşlıydı. Onu hiç gözleri yaşlı görmemiştim. İç yeleğinin cebine elini attı ve altın köstekli saatini çıkarıp, avuçlarıma bıraktı. Bunu bana, evime döneceğimde vereceğini söylemişti. "Artık gitme vakti kızım." dedi amcam. "Nereye?" diye sordum. "Eve mi? Ama daha erken amca. Arkadaşlarıma söz vermiştim." Amcamın güçlü yüzü daha da soldu. Sakallarını kardı ve sarığını düzeltti. Canı bir şeye sıkılmış gibiydi. Onu teselli etmek istedim. Elimi uzattım ama o, geri çekildi. "Artık oynamayacaksın kızım. Artık benim evimi de, evin bilmeyeceksin. Kocan olacak. Onun evini çekip çevirecek, ona kadın olacaksın." Kadın olmak? Ama kadın anne bildiğim yengeme denirdi. Kadın, kocaman bedenlere denirdi. Kadın kocası olan kişilere denirdi. "Seni everdim Zelal." dedi amcam çatallı sesiyle. "Bugün nikahını kıyacağız. Kocan ve kayınbaban seni bekliyor." Evlenmek... Bu mümkün müydü? Ben daha 14 yaşındaydım. Ve bir adamın, karısı olacaktım. Bilmediğim ama çok sonra öğreneceğim bir gerçek de vardı. Bu, benim ilk evliliğim olmayacaktı. ... Yaşanmış bir hayattan esinlenerek yazılan bu hikayede isimler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Bu, bir çocukgelin hikayesidir.

KORE DRAMASI TADINDA Jun Hyuk:- Ben kusurlu bir adamım. Sevilecek bir şeyim yok benim. Melek:- Ne kusuru? Senin kusur dediğin şey ile aşık oldum ben sana... Jun Hyuk:- Bizim hikayemiz modern bir güzel ve çirkin hikayesi. Sen hayat dolu, iyi kalpli, dünyalar güzeli kız, ben ise sana aşık, çirkin canavar. Melek:- Ne ben dünyalar güzeliyim, ne de sen çirkin canavar. Benim güzelliğimi varsın kimse görmesin, sen gör sadece yeter. Senin kusur gördüğün yüzün ise seni bana ait kılan, yıllarca seni bana saklayan aşkımız. Ben yüzünü her gördüğümde, sana bir kez daha aşık oluyorum. Ben Mavi Melek. Ben hiç bir zaman aşka ve sevgiye, azap veren, insanı yoran, sıkan bir duygu olarak bakmadım. Bence sevmek, insanı mutlu etmek için insana bahşedilmiş en güzel hediyedir. Ve bence aşk romantik komedidir. Yine Kore ve yine romantik komedi. Diğer hikayelerimde de olduğu gibi, hem sevmek hem de gülümsemek ve mutlu olmak var. Hayallerim var. Deli dolu bir Türk kızı Melek. Otoriter bir astsubay Lee Joon Hyuk. Ve birgün yolları yanlışlıkla yapılmış bir evlilik ile birleşir. İkisi de birbirinin hayatına dokunacaklardır.

Sevginin en güzeli seni sevmek, seni tanımayan ne bilsin sevmeyi? Sen de buldum en güzel cevheri,sendin aslında sevginin temeli. Sen solmayan bir gül'sün,dikeni olmayan. Ey sevgili, gönlümde ki kalemden Sana diye dökülür kelamlar.Bu yüzdendir gül'e olan meftûnluğum.Sevdikçe sevesi geliyor insanın Seni...............🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🖋️Benim şiirlerim çocukluktan başlar..... 📚Siz değerli okurlarıma, mâziden biriktirdiğim yüreğimden dökülenleri paylaşmak istedim. Hatırlamamız ve yaşamamız gereken sevgiyi başkalarına feda etmeyin. 🖊️ 📕📝 Bölüm,bölüm zamanla yazıp tamamlayacağım Şiir kitabımı okumanızı tavsiye ediyor,yorum ve beğenilerinizi bekliyorum. Teşekkür ederim 🌹🥰

''Göç etti yüreğim daha uçmayı öğrenemeden..''🍷

#1'in Spiritüel "Ya ben de sana hediye hazırlamıştım ve sana verecektim ama evde unutmuşum." Deli dolu Beyza, yerini mahcup bir çocuğa bıraktığında, Fatih, anlık olarak gülümsedi ama Beyza farkedemedi. O sırada terliğiyle, yerdeki taşla oynuyordu çünkü. Kafasında dönen tilkiler bile onu tek bırakmıştı. Şimdi ne yapacaktı? "Bana niye hediye verecektin?" "O kız hediye verdiğinde, erkek kabul etmişti kızı. Sen de beni kabul edersin diye düşünmüştüm. Onlar gibi birlikte olur, mutlu olurduk." "Evlenecek miyiz bir de onlar gibi?" Fatih de artık kendisini konuşmaya kaptırmıştı. Gerçi o anlamsız bulduğu için, kaptırmıştı. Dalga geçmek için uygun zamanı ayarlamaya çalışıyordu. "Evet, evleniriz. Olmaz mı?" Fatih, daha fazla bu küçük kızla vakit geçirmek istemiyordu. Dalga geçercesine "Hı hı, tabi." dedi sadece ve arkasını dönüp yürümeye başladı. Şaşkın şaşkın Fatih'in arkasından bir süre bakan Beyza'nın aklına, nihayet nereye gittiğini sormak gelmişti. "Nereye gidiyorsun?" Var gücüyle bağırdığında Fatih, yüzünü buruşturarak Beyza'ya döndü. Bu kıza tüm mahalle nasıl dayanıyordu? Bir iki saniye sessizce bakıştıktan sonra, nihayet Fatih'in aklına güzel bir cevap geldi. Yüzünü hafif yana çevirip, sinsice sırıttıktan sonra havalı olduğunu düşündüğü bir şekilde Beyza'ya döndü. "Nikah dairesinden gün almaya! Çıkmaz ayın son çarşambası senin için de uygun mu?" *** Delidolu Beyza'yla çakma cool Fatih'in hikayesi bu. On dört yıl önce başladı ve hala devam etmekte. Katılır mısınız bu bol kahkahalı romantik komediye? *** İslami Yaşantılar Serisinin 3. öyküsü olup, ilk kitap olan Ema Şekerindeki Fatih karakterinin öyküsüdür. İlk kitabı okuma zorunluluğu yoktur. Hikaye YouTube Cihan Bozacı kanalında sesli olarak mevcuttur.

DÜZENLENDİ. Güneşin öptüğü Kardelen, kusurlu bulduğu kusursuz güzelliğinin farkında olmayan, özgürlüğüne düşkün bir bey kızıydı. Kızıl saçları ve çilli yüzüyle ovasında ki tüm kadınlardan farklı, açık mavi gözleriyle ise bu zamana kadar görülmemiş, büyülü bir güzelliğe sahipti. Ancak onun bu görülmemiş güzelliğini kötüye yoran, onun lanetli olduğunu düşünen zihniyetler kızına düşkün babanın bir önlem almasına sebep oldu. Kızının güzelliğinden haberdar olan baba, genç kız büyüyüp serpilmeye başladığı an, saçlarını sarıklarla, yüzünü ise peçelerle saklamaya başlamıştı. Bu önlem genç kızın hayatını tamamen değiştirecek, onu efsanevi bir varlığa dönüşmüş Kara'nın pençelerine atacaktı. Hiç kimseye boyun eğmeyen, güneşin öptüğü bir Çerkes kızı... Ve onu pençelerine alan, adı gibi karanlık; ömrü boyunca annesinden başka kadınla konuşmamış, ürkütücü denecek kadar iri bir Osmanlı askeri. Onları bekleyen uzun bir yol... Kardelen, Kara'nın karanlığından heyecan duyarken, Kara kendine karşı gelebilecek kadar cesaretli bu tuhaf kızın gizeminde kaybolacak, onun çirkin yüzünü saklamak için taktığını düşündüğü peçeyi düşürecekti. Ama bilmediği bir şey vardı. O peçe düştüğü an kendisi de genç kızın ufak ama güçlü pençesine düşecekti.

Hayaller her zaman gerçek olur mu? Bizim hayal dünyamızda oluyor. Tipik bir genç kızın dünyasına hoş geldiniz. Muhtemelen hepinizden parçalar barındıran kahramanlarımızla tanışırsanız seviniriz. Neşeyle,sevgiyle güzel güzel yaşayıp giden karakterlerimiz içerde sizi bekliyor olacak. İçeri buyrun lütfen...

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Kalbindeki duygular kendini öldürmeye yetiyordu da artıyordu bile. Ölmekten daha acı olan şey ise ölmeden ölmendir aslında. Kalbindeki duygular ona yabancı geliyordu belki de ama böyle yaşamaya alışacaktı. Ya da alışmayacaktı. O işte şu an her şeyi bitirecekti sadece. Herkesin istediği olacaktı. Şu tetiği çektiğinde gerçekten ölecekti. Ama kalbindeki azap dinecekti. Böyle düşünüyordu o harap genç. Küçük köpek yaraları içinde sokakta ölmüştü o an. Küçük kız çocuğu toprakların bir kısmını mezarın üstünden alıp kavanozun içinde saklamıştı yetimhane görevlileri onu götürürken son kez babasını izlemişti o an. Yaşlılar son çaylarını yudumlarken dışarıya çıkmışlar havanın güzel olduğunu iddia ederlerken yağmura yakalanıp huzur evi yöneticileri tarafından azara maruz kalmışlardı o an. Dünya dönüyordu işte öyle ya da böyle. Harap olmuş yıkık genç son ninnisini mırıldanmıştı dilinde. 'Daha dün annemizin kollarında yaşarken şimdi okullu olduk sınıfları doldurduk.'