''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

Beni tanıyan herkes, şu hayatta tahammül edemediğim iki şeyin karanlık ve uykusuzluk olduğunu bilir. Geceleri karanlık fobim yüzünden ışıkları açık bırakarak uyurum ve kendi isteğim dışında uyandırılmaktan nefret ederim tahmin edebileceğiniz üzere... İşte tam da sıradan bir gecede, sıradan bir rüya görürken telefonuma gelen mesaj sesiyle rüyalar aleminden kopmak zorunda kaldım. Fakat beni uyandıran mesajı atan bu insan, ailemden ya da arkadaşlarımdan biri değildi. "X KİŞİSİ..." ~ Mizah içinde #2 - 22.03.2017 Mizah içinde #5 - 18.03.2017 Mizah içinde #11 - 13.03.2017

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

"Güldüğüme bakmayın, ölüyorum." diye haykırmak geldi içimden. Kalbimdeki sızı ve beynime basınç uygulayan öfkem sağlıklı düşünmemi engelliyordu. Tekrardan gülüşü aklıma düşünce gözlerim yanmaya başladı. Bu sefer sağlam yenilmiştim. Bu zamana kadar kazandıklarımı bir gülüşe kaybetmiştim ben. Gördüğüm en güzel rüyaydı ve uyandığımı kabullenemiyordum. Elimdeki içki şişesini sertçe yanımdaki kayalıklara vurdum ve cam parçalarında gördüğüm yıkılmış halimle bir kez daha yüzleştim. "Abi, yürü gidelim. Yetmedi mi yaralarına tuz bastığın?" Kalbimden yüzüme buruk bir gülümseme yansıdı. "Her şey bir oyunmuş diyorum oğlum. Başından beri kandırılmışım." "Haklı sebepleri vard-" "Yok! Olamaz. Beni kendine aşık edip öldürtmek için anlaşma yapmışlar." "Şimdi de seni öldüremediği için kendisi ölecek. O kızı kurtarmazsan işte o zaman yenilirsin." Buğulu gözlerimi Kaan'a çevirdim. Kalbimde bir ağrı olduğu doğruydu ama onun aklımı karıştırmasına izin veremezdim. Kaçtığıma koşamazdım ben. Artık aşık olduğum kızdan nefret etmeliydim. "Katilim olacak kızı mı kurtarayım? Daha kaç kere öldürecek bu beni?" Güldü ve elindeki biradan bir yudum alırken "Aslında bir kere öpse iyileşecek tüm yaraların." dedi. Doğru söylediğini bildiğim için kendime daha da öfkelenmiştim. Başımı olumsuz anlamda salladım. "Artık öpse de geçmez yaralarım." **** Farklı masalların kötülerinin aynı kitapta buluşması...