Nie ukryłam tej powieści tylko z sentymentu, ale chcę, by przyszli czytelnicy tego dzieła byli świadomi, że pisałam to, mając 16-17 lat, i nie jest to wybitne. Planuję napisać to od początku. Nie chcę tutaj żadnych sugestii poprawek, bo najzwyczajniej w świecie ten tekst będzie pisany na nowo. Dziękuję :D W 2045 roku spokój zwykłych szarych ludzi został zakłócony. Nieznana dotąd choroba przez lata rozprzestrzeniała się po świecie, nie dając żadnych objawów, a wystarczył jedynie kontakt wzrokowy. Gdy ludzie zaczęli dostrzegać dziwną zamianę koloru oczu, myśleli, że to tylko przemęczenie. Jednak zarażona dziewiętnastoletnia Lily i wielu innych musieli zmierzyć się z czymś gorszym od sekundowego zarażenia - z bólem przemiany w potwora. Pamiętaj! Jeśli historia Ci się spodobała, zostaw po sobie jakiś znak :D gwiazdki i komentarze są mile widziane. Ostrzeżenie ⚠ Opowiadanie zawiera przekleństwa i brutalne, odrażające sceny. Nie dla ludzi o słabych nerwach i doskonałej wyobraźni, mogącej sobie wszystko ładnie wyobrazić XDD Druga część już na profilu https://www.wattpad.com/story/234303795-%C5%9Bmier%C4%87-motyla-2

mydickisbig: Rzuć monetę. Góra, jestem twój. Dół, jesteś moja. kissmyass: Przykro mi skarbie, ale mam tylko banknoty ;) *** 26.11.16r - #2 w fanfiction 27.12.16r - #1 w fanfiction 24.06.18r - #5 w fanfiction Okładka: @Nathalliex

Tym razem nie uciekniesz! - powiedział - Weźmiemy ślub, a jeśli spróbujesz znowu uciec, to przyciągnie Cię do ołtarza nawet siłą! Uwaga!---zawiera wulgaryzmy (czasami) [ Opowiadanie jest w trakcie edycji rozdziałów🧐]

Z jakiegoś pokręconego powodu poczułam do niego pociąg. Jak ćma do płomienia. Wiedza o nieuchronnym zniszczeniu ukryta w nieodpartej atrakcyjności. OPOWIADANIE TŁUMACZONE Z ANGIELSKIEGO Oryginał opowiadania należy do @Reeyu97

Obaj ukrywają wrażliwość pod warstwą sarkazmu, ironii i ciętego języka. Każde z nich ma problemy oraz zmartwienia, lecz nie obarczają nimi innych. Shawn pomimo młodego wieku jest sławnym pianistą, ale wszyscy podchodzą do niego z dystansem, ze względu na jego nonszalancję. Olivia marzy o zostaniu chirurgiem, zajmuje się nauką i zgłębianiem świata medycyny. Zamknięta na nowe znajomości, nie najlepsza w nawiązywaniu kontaktów między ludzkich, jedynie jej kilku najbliższych przyjaciół utrzymuje ją przy zdrowych zmysłach. Uważają, że nigdy nie powinni się spotkać. Kiedy to się jednak dzieję, z czasem, oboje zmieniają pogląd na to co ich otacza. Co z tego wyniknie?

Zmagając się ze śmiercią rodziny, James spadł na samo dno. Zerwał z dziewczyną, rzucił szkołę i odciął się od rówieśników. Jedyną osobą, z którą utrzymywał kontakt był Brad, jego najlepszy przyjaciel. Mając dość nękających go co noc koszmarów i przeżywania wypadku raz po raz, chciał zakończyć swoje życie i to jak najszybciej. Plan jednak legł w gruzach, kiedy w parku spotkał Cassie - ciemnowłosą, bezpośrednią dziewczynę zakochaną w tańcu, tak nie podobną do innych, jakie znał. Pod wpływem chwili zawarli umowę - mają miesiąc czasu na poznanie się. Cassie jednak nie wie, co James planuje na sam koniec. Ostatni dzień umowy zbliża się wielkimi krokami, a James nie wie, czy powinien zostać, czy odejść na zawsze. Książka zajęła 3 miejsce w konkursie "Skrzydlate Słowa 2018" w kategorii Dla Nastolatków oraz została wyróżniona w konkursie WATTONATORS 2018 w tej samej kategorii. Jeżeli nie wiesz, czy przeczytać książkę, zapraszam do recenzji, może ona cię przekona: https://www.wattpad.com/548358870-pere%C5%82ki-wattpada-wed%C5%82ug-layli-na-kraw%C4%99dzi #70 w Dla Nastolatków Playlista | Spotify | obserwatorka_gwiazd_ Niektóre fakty zmienione na potrzeby książki Korekta: Zofia121 Na krawędzi © Obserwatorka_gwiazd, 2018

Nieuchronnie zbliża się koniec szkoły, a Hinata, Kageyama, Tsukishima i Yamaguchi mają przed sobą ostatni rok, który chcą wykorzystać jak najlepiej. Ze starego składu zostali tylko oni. Muszą skompletować drużynę i wziąć się ostro do roboty, żeby wybronić dwukrotny tytuł mistrza w swojej prefekturze, a może nawet dostać się do finału Licealnych Mistrzostw Japonii? Wszyscy czworo mają przed sobą trudne zadanie. Hinata i Kageyama muszą sprostać obowiązkom kapitanów, Tsukishima musi pomóc nowemu atakującemu, a Yamaguchi musi zacząć trzymać język za zębami. Zaś trener Ukai musi zmierzyć się ze swoją największą słabością.

One-shot Święta na lotnisku? Dlaczego by nie. Na lotnisku mijają nas dziesiątki tysięcy ludzi. Nie widzimy ich twarzy, stroju. Nie zapamiętamy tego, co robili w momencie zobaczenia ich. Nie wiemy, kim są, ani co tutaj robią. To, że gdzieś lecą nie jest dokładnym powodem pobytu na lotnisku. Ale jaka jest szansa, że dwójka ludzi z poważnym problemie utknie w tym samym miejscu, a konkretnie na dwóch krzesłach w poczekalni? Dzieli ich oparcie, a łączy wiele rzeczy. Czy koniec czegoś złego może być początkiem czegoś dobrego? Święta na lotnisku ©Obserwatorka_gwiazd, 2016

Byłem przekonany, że nie ma gorszego widoku od siedzących na boisku, smutnych i czasem nawet rozpłakanych chłopaków z naszej drużyny. Poczuwam się w dużym obowiązku opiekuńczym, trzy lata na pozycji wice-kapitana to stworzenie potężnych, trwałych więzi z każdym z osobna. Obserwując sparingi z innymi drużynami, czy grzejąc ławę na eliminacjach czy innych zawodach, dręczyły mnie myśli o tym, że już w tym roku, pożegnam się z każdym, z kim udało mi się zżyć. Szkoła... co za bezwzględne cholerstwo. Jednak, wracając do myśli o najgorszej możliwej rzeczy, którą może ujrzeć „mama" Karasuno... okazało się, iż niestety, nie jest to po prostu płacz. Problem polega na tym, że takiego łkającego Noyę można przytulić, delikatnie pogładzić po starannie nastoburczonych włosach i szepnąć, że nie ma co się zamartwiać; że porażka to nie koniec świata. Schody zaczynają się, gdy osoba którą znasz, patrzy na ciebie martwo i nie kojarzy cię ani trochę. I wtedy, to ty sam, zaczynasz płakać jak maleńkie dziecko, pozostawione w ciemności.

𝕂𝕚𝕝𝕜𝕒 𝕤𝕝𝕠𝕨, 𝕒 𝕡𝕠𝕥𝕠𝕔𝕫𝕪 𝕤𝕚𝕖 𝕔𝕒𝕝𝕒 𝕙𝕚𝕤𝕥𝕠𝕣𝕚𝕒 𝕟𝕚𝕖𝕡𝕣𝕫𝕖𝕨𝕚𝕕𝕫𝕚𝕒𝕟𝕪𝕔𝕙 𝕫𝕕𝕒𝕣𝕫𝕖𝕟... *** Czas wydarzeń w tym opowiadaniu, nie jest taki sam, jak w mandze, czy anime!!! ^^ Część pierwsza (Kilka słów): Zakończona! ✔️ Część druga (Świadek): Zawieszona! ➖