Her an bir gizem. Bir insanın hayatı bukadar çabuk değişir mi? Hikayeyi okuyunca anlayacaksınız. Lily için yeni ve çok sıradışı bir hayat başlıyacak. Hergün sürükleyici maceraları olacak. Birini sevmeyi ve onu korumak için kendi canını vermeyi öğrenecek. Peki bu herkesi koruyacabileceği anlamınamı geliyor? Sevgi onun için bir güç haline geliyor. Bir Vampire aşık oluyor. Neler oluyor hep birlikte görelim.

- İnsan, yüreğinin inkâr etmediği yere aittir...

"Kararımı verdim anne,ona yardım etmek zorundayım." "Değilsin" dedi,gözündeki yaş süzülürken. "Kendini ortaya atmayacaksın.Okul ne olacak kızım? Bir bebeği dünyaya getirecek yaşta mısın Arya Allah aşkına zamanı mı?" "Anne bebeğimi doğurduktan sonra da okuyabilirim.Anlamıyor musun tek çare buysa,onun yanında olmalıyım,onun için bunu yapmalıyım." dedim ben de onun gibi ağlarken. Harika,karşılıklı ağlaşıyorduk.18 olduğumu ve kendi kararlarımı verebileceğimi anlamıyordu.Kabul ediyorum içinde bulunduğumuz durum oldukça garipti.Ama beni anlamayı denememişti bu olaylar süresince.Gerçi ben de her zaman olduğu gibi şıp diye anneme anlatıvermiştim olanları.Önce bi huyuna git,güzelce çayını ver çorbasını içir,yardım lazım mı diye sor daha sonra haberi alıştıra alıştıra söylersin de mi ama.Yok ben bok varmış gibi kapıdan girer girmez "Anne ben anne olmaya karar verdim." diye atladim. E kadının da anında devreler yandı tabi.

İsimden de anlasılabileceği gibi kitabım alacakaranlık'ın devamı şeklinde. Devamının nasıl olması istediğimi kendi kafamda kurguladım va sizlerle paylaşmak istedim. Bu kitapta daha çok Renesmee ve Jwacob'un hayatını göz önüne aldım. Yaşadıkları maceraları , aşkı kendi kafamda kurgulayarak anlatmaya çalıştım. Kitap kapağı için manyakgirl48'e teşekkürler.

Küçük kız kısa bacaklarının izin verdiği kadar oturduğu salıncakta bir ileri bir geri gidiyordu. Arkasında onu gökyüzüne yaklaştıran hiç kimsesi yoktu. Kavradığı zincirleri sıkıp durdu. Omuzları düşerken ellerini zincirlerden çekmek üzereydi ki bir kuvvet salıncağı öne doğru itekledi. Küçük kız şaşkınlıkla, gevşeyen parmakları ile zincirleri tekrar sıkarken arkasını döndü. Ona bakan, yeşil mi yoksa kahverengi mi, ayırt edemediği gözleri gördü ilk önce. Kendisinden 3-4 yaş büyük olduğu belli olan bir erkek çocuğu onun oturduğu salıncağı sallıyordu. Küçük kız bir şey söylemeksizin önüne döndü ve dudaklarında oluşan gülümsemeye engel olamadı. Gülümsemesi kahkahalarla dudaklarından dökülürken, "Gökyüzüne!" diye bağırdı. Çocuk, küçük kız düşmesin diye biraz yavaş sallıyordu ama küçük kızın isteği ile kullandığı kuvveti biraz arttırdı. Onunda yüzünde bir tebessüm oluşurken kolları ağrıyana kadar küçük kızı salladı.