Πόση συμφορά πια! Ανάθεμα! Μυαλό δε θα βάλει κανένας τελικά... Άλλη όρεξη δεν είχε στη ζωή της, να παίζει με τα "γιώτα" της συμφοράς , γιατί έτσι τους αποκαλούσε πια... Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Ποια είσαι;"ρώτησε και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη. "Δ-δεν έχω ιδέα..."ψιθύρισα και κοίταξα το πάτωμα τρομοκρατημένη. Πέτυχα αυτό που ήθελα τότε... Να ξεχάσω! | The sequel after "How to Forget" |

"Φοβαμαι..."ψιθύρισε και την αγκάλιασα πιο σφιχτά. "Είμαι εγώ τώρα.Είμαι εδώ μαζί σου..." |How To Forget| *Warning* Η πρωταγωνίστρια ίσως σας εκνευρίσει- υπερβολικά πολύ- και ίσως ερωτευτείτε τον πρωταγωνιστή. Ελπίζω να μην βγήκε και τόσο κλισέ...

Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη.... Ράβει κόβει και μπαλωνει και τη μοίρα τους ενώνει... Ποια μοίρα; Δύο αδέρφια μπορούν να ερωτευθούν; Κι αν το κάνουν, πόσο βαριές είναι οι επιπτώσεις; Τι κρύβει το παρελθόν; Τι κρύβει το παρόν; Πόσα μυστικά είναι θαμμένα; Don't copy ©2024 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Ήταν αργά το απόγευμα όταν συναντήθηκαν. Εκείνα τα λεπτά που ο ήλιος ανταμώνει για λίγο τη σελήνη. Περπατούσε αργά με τα χέρια στις τσέπες, όταν την είδε. Καθισμένη σε κάτι μαρμάρινα σκαλάκια, ανάμεσα σε μερικά αδιάφορα πρόσωπα. Τα κατακόκκινα μάτια του καρφώθηκαν πάνω της. Εκείνη, σαν από ένστικτο, γύρισε να τον κοιτάξει. Το μαύρο εγκλώβισε στα δίχτυα του το καφέ. Το ρούφηξε ως το μεδούλι και το φυλάκισε μέσα του. Ώσπου έγιναν ένα. Και η ανατολή έσμιξε με τη δύση. Και ο ήλιος αγκάλιασε το φεγγάρι. Και η Αυγή συνάντησε τον Lucas. Η άσπρη σκόνη φαινόταν τιποτένια πλέον στα μαύρα μάτια του. Και τα σκοτεινά σοκάκια της ψυχής του, φωτίστηκαν από το χαμόγελο της. Γιατί αυτό έκανε. Έδωσε όλο το φως που κρυβόταν τόσο μέσα της όσο και στο όνομα της. Και εκείνος ανταπέδωσε με το δικό του όνομα. Όσο, βέβαια, η γη, φωτίζεται απ'το φεγγάρι.

Ένας καθρέφτης είναι η ζωή... Καμιά φορά , ίσως ζωντανεύει κι όλας... Η Ισμήνη με την Χριστίνα, είναι ένα πρόσωπο και δύο γυναίκες... Δύο χαρακτήρες αλλά μια μορφή... Ίδιες σαν δυο σταγόνες... Μέχρι που ένα βράδυ όλα ανατρέπονται Ένας ξυλοδαρμός είναι αρκετός για να τη κάνει να ψάχνει το ζωντανό της είδωλο... Η Ισμήνη θα μπλέξει σε μονοπάτια επικίνδυνα όταν η αδερφή της βρεθεί χτυπημένη μέχρι θανάτου σε ένα σοκάκι... Πόσο ίδιες είναι όμως; Πόσο ίδιο είναι το κορμί; Πώς μπορείς να ξεφύγεις όταν εκείνος ξέρει; Don't copy ©2024 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Μα σε αγαπω"του λεω κλαιγοντας "Και τι θες να σου πω?Οτι σε αγαπω?Δεν το κανω"απανταει ψυχρα και νιωθω την καρδια μου να σπαει Τον κοιταω με δακρυα στα ματια περιμενοντας να μου πει οτι κανει πλακα ................................... Νεφελη και Λουκ Λουκ και Νεφελη Παρομοιοι ανθρωποι εξω Αλλα τελειως διαφορετικοι μεσα Αιωνιοι αντιπαλοι... Η μηπως οχι? Το βιβλιο περιεχει πολλα ορθογραφικα,ακαταληλο περιεχομενο και βρισιες _____________ Book series order: 1) My anarchy (rewriting rn) 2) Enemies love ✓ 3) I didn't forget ✓ 4) My anarchy girl ✓ *Do not copy

Ήταν τόσο δύσκολο να το δεχτώ. Τόσο γαμημένα δύσκολο να πιστέψω πως πιάστηκα κορόιδο. Τόσο δύσκολο να τους αφήσω να εισβάλουν στη ζωή μου ξανά...Και φυσικά ακόμα πιο δύσκολο να αφήσω εκείνον να προχωρήσει. Με έσωσαν...Η μήπως με μεταμόρφωσαν στο απόλυτο σκοτος; "Καταλινα είσαι έτοιμη;" ρωτάει ο Κάσιεν και γυρίζοντας τον βλέπω να μου χαμογελάει. Φοράει ένα μαύρο κοστούμι, έχει τα μαλλιά τραβηγμένα προς τα πίσω και στο χέρι...Στο χέρι έχει την αγαπημένη μου λεπίδα... "Πάντα ειμαι ετοιμη" λεω και πιανοντας αυτο το τόσο καθάριο μέταλλο , αυτή την αγνότητα του ατσαλιού, το βάζω στην εσωτερική θήκη του κατακοκκινου φορεματος μου... Ήρθε η ώρα να του δώσω το γαμήλιο δώρο μου... Don't copy ©2018/19 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Μόνη, χαμένη μέσα στους κρυους δρόμους της Νέας Υόρκης χωρίς να γνωρίζει ούτε το όνομα της ... Ξύπνησε σε ένα σοκάκι, φορούσε μόνο ένα κατακόκκινο φόρεμα και δίπλα της υπήρχε πεταμένη μια φωτογραφία ενός άγνωστου άντρα . Μια τσάντα λίγα μέτρα μακριά έκρυβε μέσα της ένα χαρτάκι με μια διεύθυνση. Το προαίσθημα της , της έλεγε να μείνει μακριά από την αστυνομία. Ράιαν Λιαμ Λουκ Κασιεν Λαντον Ντερεκ Γκαμπριέλ Κρίστιαν 8 άντρες φαιμενικα φυσιολογικοί θα εισβάλουν στη ζωή της από το πουθενά . Ψέματα, λάθη, έρωτας, δοκιμασίες , αλήθειες που πληγώνουν και μια γυναίκα που παλεύει να βρει την ταυτότητα της ανάμεσα τους ... Κάποιος θα φέρει το μίσος .. Καποιος τον έρωτα... Κάποιος την προδοσία, τον πόθο και τον το θάνατο... Ποιοι είναι; Τι έχουν να της προσφέρουν και τι έχει εκείνη γι αυτούς; Ποιος έβαλε το χαρτάκι στη τσάντα; Ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα; Η οφθαλμαπάτη είναι αρκετά δυνατή για να σε κρατήσει στο ψεύτικο κόσμο της .... Η μήπως όχι; Ένα ψυχολογικό θρίλερ αρχιζει... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

"Άφησε με να φύγω!" Τα χέρια του λειτούργησαν άψογα σαν φυλακή. Την παγιδευσε ανάμεσα τους κι εκείνη κόλλησε στον τοίχο εξοργισμενη "Αφού τρελαίνεσαι κατάβαθος...Παραδέξου , ότι και μόνο που εισπνέεις την ανάσα μου λιώνεις.." "Εχεις πρόβλημα αγοράκι μου ..."Με γρήγορη κίνηση προσπάθησε να περάσει κάτω από τον κλοιό που δημιούργησε γύρω της αλλά απέτυχε...Την έπιασε με δύναμη και πίεσε το κορμί της στον τοίχο για ακόμα μια φορά "Αγοράκι; Είσαι αστεία μικρή...Αστεία και αβγαλτη ... Γι αυτό με τρελαίνεις!" "Απομακρυνσου πριν βάλω τις φωνές!" "Και τι θα πεις ; " Η φωνή του χαμήλωσε...Έγινε βαθειά, προκλητική ...γεμάτη λαγνεία. "Λιαμ; Αφού το ξέρεις και το ξέρω πως αν ήταν ο αδερφός μου εδώ ούτε βλέμμα θα μου έριχνες...Τι θέλεις πια από μένα;" "Θέλω να γίνω ο πρώτος σου ..." Δήλωσε και δάγκωσε τον λαιμό της. Εμεινε να κοιτάζει μεσα στα χρυσαφένια καστανα της μάτια ώσπου ξαφνικά τράβηξε τα χέρια του. Της έκλεισε το μάτι και έφυγε χωρίς να της ρίξει ούτε μια ματιά... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα