Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

0507...: Arkamdan telesapık demişsin, kalbim büküldü. 0507...: Telesapık ne lan! Az orijinal ol pirinç salatası. 0507...: Hadi çişini yap da uyu kırık pirinçlerin efendisi. 0507...: Merak etme yine geleceğim... Yayınlanma tarihi; 15.07.2019 🌼"Kırık"lara ithafen...🌼

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Teninin kokusunu hissedecek kadar yakınında olsada, uzanıp dokunamazsın korkarsın yanmaktan. O ateşten kor gibi bakar gözlerine, kalbin bağlanır,dilin susar da, "Seni seviyorum" diyemezsin.

(4 ocak 2015'te yayınlanmaya başlanılmıştır.) İlk adı Matematikçi olan eser, Aşk Problemi Serisi olarak basılıp raflardaki yerini alıyor. Serinin ilk kitabı Şurimşine'nin devam kitabı Şurina 16 HAZİRAN'DA NEMESİS KİTAP FARKIYLA SİZLERLE BULUŞACAKTIR... Seri yalnızca iki kitaptan oluşup devamı olmayacaktır. Şurimşine kitabı da çok yakında Nemesis Kitap'tan tekrar çıkacak.

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

"Gitme Bu Şehirden"? Bu kocaman şehirde adının geçtiği her duvarda yürüdüğümüz her sokakta senden kalan izler var. Beni bu şehirde sensiz bırakma , bana bu şehri sen sevdirdin sensiz yaşatma ? Bu şehirde yıkık evler var bu şehirde her sokakta aşktan mahrum kalan sevgisiz yaşayan insanlar var. Beni bu kocaman şehirde aşksız sevgisiz bırakma. Sen Bu Şehirde Güzelsin Bu Şehri Sensiz Daraltma. "Gecelerce yokluğuna ağladım ben Gelip sarılamadığım varlığına yandı icim" Bu kitap umutlardan sonu hiç gelmeyen hayallerden, kaldıramadımız darbelerden. Beklemekle gecen ömrümüzden . Elbet bir gün gelir diye yolunu gözlemekten . Yorulan, acı çeken veya gücü kalmayan herkese iyi gelecektir ? Not: Ay'ın tutulduğu gecenin sonunda bile güneş doğuyorsa umut hep var demektir.

"Hiç aşık oldun mu?" "Hayır" hiç şaşırmamıştım çünkü onun aşık olmasını bekleyemezdim. "Ama şimdi sanki bir şeyler değişti" diye devam etti. "Nasıl" dedim ben de. "Yani eskisi gibi değil içimde bazı hisler var ve ben bu hislere anlam veremiyorum. Ve bu hisler benim canımı çok yakıyor Sera" "Belki de birine aşık oluyorsundur" kalbime bir ağrı saplanmıştı. Kuzey başka birine aşık olabilir miydi acaba? "Bilmiyorum ama bu aralar aklımdan biri hiç çıkmıyor. " "kim?" Diye bi soru yöneltince ifadesiz kahverengi gözlerini mavi gözlerime çıkardı "SEN..." #Kuzey Ve Sera#