"Siz mira aydın bartu yöntemi kocanız olarak kabul ediyormusunuz? " İşte hayatımın sorusu evet dersem hayatım mahfolacak hayır dersem öldürülücem Yavaşça yutkundum ve derin bir nefes aldım "Evet" Sesim o kadar cılız o kadar güçsüz çıkmıştı ki!! "Siz bartu yöntem mira aydını kocanız olarak kabul ediyormusunuz? " Kafamı yavaşça bartuya çevirdim terliyordu içimden 'allahım ne olur bu saçma işten vazgeçmiş olsun ' diye dua ediyordum ve aniden o soğuk sesle durdum "Evet! " Kalan yapım:@eriklicupkek-010

Armina ışık, 19 yaşında babasinin borclari yüzünden sirf kardeslerinin hayatini kurtarmak adina turkiyenin en büyük mafya babasinin veliahti Aras Tekelioglu'nun eline düşmüş bir kurbandır. geri dönülmez bir yola girdigini düşünürken ilginc bir anlaşma ile karsilasacak armina ya ölecektir yada karanliktaki canavarin anlasmasini kabul edecektir. aşk sehvet ve ihtiras ile dolu bu hikaye sizi aşık edecek.

YANANDA SEN YAKANDA SEN...

Aşıktı toprak gözlüsü. Güzel gözleri, aşık olduğu kişiyi görünce ışıl ışıl parlardı. Bakmaya, tutmaya kıyamadığı o erkeksi, güçlü, sıcak elleri başka bir kızın elini tutardı. Canı yanardı o zaman genç kızın. Canından bile çok sevdiği toprak gözlüsü, başka bir kızın elini tutarken, nasıl canı yanmasındı ki? Her şeyini bilirdi Aslı, O'nun. Neyi sever, neye kızar, çayına kaç şeker atar, kahvesini nasıl içer, en çok hangi kitabı sever, neyi ister ..hepsini bilirdi. Mehmet'in kendisinden bile daha yakındı Aslı, O'na. Bebeklikleri, çocuklukları, gençlikleri birdi onların. Kalpleri birdi. Ama Aslı, seviyordu işte çocukluk arkadaşını. Çok seviyordu hem de. İçi gidiyordu Mehmet'ine bakarken. Mehmet ona dostça sarılıp, öperken içi gidiyordu genç kızın. Titriyordu elleri, eriyordu kalbi. Öyle güzel bakardı ki Mehmet kendisine...toprak gözlerini öyle güzel gezdirirdi ki Aslı'nın üzerinde. Bir de tatlı tatlı gülümserdi ya hani! İşte Aslı, kaybederdi kendini. Mehmet'i onu sevse, onu görse, onu bilse, onu öpse, onun elini tutsa olmaz mıydı? Ne gerek vardı yabancı ellere? Onun için titreyen, onun tenine değecek olmanın heyecanıyla terleyen kendi elleri dururken, neden başka bir kızın elini tutardı ki Mehmet? Kalbi onun için delicesine çarparken, nasıl da fark etmezdi bunu genç adam? Peki ya Mehmet? Horoz ibiğini(Öyle derdi Aslı'sına Mehmet) paylaşabilir miydi kimseyle? Fark etmeden içine yerleşen o tarifi mümkün olmayan duygularla nasıl baş edebilirdi? --- Aslı ve Mehmet, Nefretten Gelen Aşk(NGA) hikayesindeki Elif ile Ali ve Kenan ile Hayal'in çocuklarıdır. Bu hikaye NGA'nın devam hikayesidir. NGA'daki Aslı ve Mehmet kısımlarını okumak için son bölüm ve özel bölümlere bakın. Hadi, başlayalım.

''Nereye gidersen git, bulurum seni Gökçe. Benden kaçamazsın." Peşimde beni takip eden karanlıklar ülkesi. Kaçtıkça içine hapsetmek istercesine her daim arkamda. "Birisine aşık olacağım aklımın ucundan bile geçmezken, Savaş'ın gözlerindeki dipsiz boşlukta kayboluyordum." Gökçe hayatını ve sorunlarını tam anlamıyla çözememişken, peşine yakışıklılığı ile baş döndüren tehlikeli bir adam takılmıştı. Bundan sonra yaşayacakları ona büyük bir sürpriz olacak ve hayatının değişmesini oturup öylece izlemek zorunda kalacaktı. İşte bir genç kızın kendisi ve dünya ile savaşı şimdi başlıyordu.

[tamamlandı] Uyanacaktı. Başını oynatıp yatış pozisyonunu değiştirdi. Sanırım gitme vaktim gelmişti. Ona son kez bakıp odasının açık kapısından koridora çıktım. Ses çıkarmamaya özen göstererek aşağı kata indikten sonra çıkış kapısına doğru adımladım. Çok az kalmıştı. Artık karşısına çıkmam gerekiyordu ve zamanı gelmişti. Bunun bilinciyle istemsizce kendi kendime mırıldanmama engel olamamıştım. "Çok yakında bebeğim...çok yakında!" ➰ Salona kısa bir göz gezdirirken birden kahkaha atmasıyla kaşlarımı çattım. Karşısındaki televizyona dikkatli dikkatli bakıyor, arada da kahkahalarla gülüyordu. Korkmaya başlıyordum. Bana televizyonu işaret ederek "Görüyor musun Perri? Kadın kayak yaparken düştü ve kocası da onu kurtarmaya çalışırken kara bulandı. Bu televizyonda bu kadar komik şeyler olduğunu tahmin etmiyordum," dedi. Tamam, bu sefer gerçekten korkmalıydım. Sorun şu ki; televizyon açık değildi ve burada ikimizden başka hiçbir kimse yoktu.