Acıyla kıstığım gözlerimi aralayıp Zeyrek'e baktığımda dişlerinin arasından tıslayıp, "Nereye gitmeyi düşünüyorsun bakalım sen ha? Bir şeyleri daha tam kavrayamamışsın sen sanırım ama ben sana anlatayım bundan sonra buradasın ve benim izin verdiğim sınırlar içerisinde gezinebilirsin ancak. Benim iznim olmadan hiçbir yere kıpırdayamazsın. Bir daha gitmek konusunu açtığını duyarsam senin için çok kötü şeyler olabilir Şura."dedi sinirle duvara yumruğunu geçirirken. Artık dayanamıyordum. "Bana bak Zeyrek, ben senin sahiplendiğin evcil hayvanın değilim. Nereye gidip gitmeyeceğimi sana sormayacağım. Beni burada zorla tutuyorsun. İstemiyorum anlıyor musun? İstemiyorum, sen bana böyle davrandıkça da istemeyeceğim. Bırak beni anlıyor musun? N'olursun bırak" dedim gözlerimden yaşlar akarken. Elini burun kemerine götürüp sıktı ve çaresiz çıkan sesiyle "Kokunu bir kere içime çektim ben, ben istesem de buradaki izin vermez." deyip elini kalbinin üzerine bıraktı. Daha fazla konuşmadık. Ben duvar boyu kayıp yere çökerken oda önümde oturup ellerimi tuttu ve başını dizlerimin üzerindeki ellerimin üstüne bıraktı. Bu haliyle küçük bir çocuğa benziyordu. Biz çaresizliğimizi aynı anda yaşıyorduk. Bu yüzden ikimizin de birbirimize yararı olmuyor. Kapak tasarımı uselesspeople'a aittir.

'' Ağladım ama belli etmedim, haykırdım ama isyan etmedim, çaresizdim ama asla pes etmedim, sensizdim senden de gitmedim. '' Neresinden bakarsam bakayım, var işte içimde kocaman bir boşluk. İster kalanların yetmezliginden de , ister gidenlerin vefasızlıgından. Hayaller kurmayalı çok uzun zaman oldu bu kirli dünya üzerine. İster insanların yüreksizliginden de ,ister karşıma çıkanların insafsızlıgından. Benimde hatalarım olmuştur elbet ,ister insanlara güvensizliğimden de , istersen mutlu bir aşk 'a olan inancımın azlıgından . Ve artık kimsenin yanına kendimi kar bırakmam. İster akıllandığımdan de ,ister acımasızlığımdan.

Eliyle biraz sonra evleneceği kızın çenesini kavrayıp yerde olan gözlerini,gözlerine sabitledi.Tamamen duygudan yoksun buz gibi bakışlarını önce çehresinde dolandırdı,ardından konuşmaya başladı. "Biliyor musun beyazlar içindesin ama ben sende değil saflık,kokuşmuş benliğiyle simsiyah bir ruh görüyorum ve tek kelimeyle midemi bulandırıyorsun."Karşısında ki kızın gözünden akan yaşları görünce öfkesi dahada artmıştı.Kadınların ağlamasından nefret ediyordu özellikle böyle basit kadınların.Elini sert bir hareketle çenesinden çekip kollarına asıldı. "Sakın...Sakın o sahte göz yaşlarını akıtayım deme!!"Dedi ve tiksinircesine kıza bakıp devam etti. "Şimdi seninle aşağı inip o lanet imzaları atıyoruz.Sen aileni kurtarıyorsun,bende oğluma oldukça pahalı bir bakıcı tutuyorum.Şimdi yürü!!"

"Lütfen bırak" demişti .Masmavi gözleri ağlamaklı olduğu için ,daha damı açılmıştı ne "Tamam hadi gel"dedim. küçük ve sımsıcak elini avucumun içine hapis edip parmaklarımla kitledim. lobide yürürken herkesin bize yani ilem'e baktığını gördüm. Sinirle arkamdan çekiştirdiğim kıza baktım dolgun ve kıpkırmızı dudaklarında her ölümlüyü aklını başından alabilecek bir gülümseme ile bana bakıyordu. Kahretsin zaten minicik olan eteği daha'da yukarı çıkmıştı elini bırakıp üstüme giydiğim ceketi çıkartıp hızla kucağıma aldığımda o kadar hafifti'ki tek kolumla tutup ceketi bacaklarına örtüm. VE BU KÜÇÜK KADIN BENİM BAŞIMA DAHA NELER AÇICAKTI VE BEN BUNLARI SEVE SEVE KABUL EDİCEKTİM.

Bir haftada neler degisiyor su hayatta. Peki bir de borcun olursa...

-TAMAMLANDI- Bilgilendirme: Kız saplantılı şahısa aşık olmuyor. Klişe değil, sürükleyici. " Şimdi buradan bir adres seç. Sonra orayı bul. Eğer seni bu halde içeriye alırlarsa benden kurtulursun... Ama eğer almazlarsa seninle o kapının önünde sevişirim. " -Peki ya her şey o akıl hastanesine kapatılmasıyla değilde, oradan kaçmasıyla başlarsa? Saplantılı bir hemşire tarafından zorla akıl hastanesine kapatılan Şeyda, kimseye deli olmadığına inandıramaz ve ne yaparsa yapsın hastaneden kaçamaz. Ancak asla pes etmez ve yapılan bütün kötülüklere rağmen direnir ve kurtulmanın bir yolunu arar. Nihayetinde hastaneye yeni atanan psikolog Miraç ise ona bir şekilde inanır ve hastaneden kurtulması için hikayesine ortak olur. Artık işler gittikçe tehlikeli olmaya başlamıştır ve insanların deli olmadığına inanmalarını bekleyecek zamanları yoktur. İkisi de artık kendi hayatlarından kayıp vermeye hazırdırlar. Ancak bu süreçte ikisini de sırlarla ve tehlikelerle dolu bir yol bekler. Onları bir araya getiren şey aslında basit gibi görünen tehlikeli bir oyundur. Sıradan bir deli ile doktorun hikayesi biranda hayatta kalabilme mücadelesine dönüşür. Açığa çıkmayı bekleyen onlarca sır ise yollarına engel olarak çıkmaya devam edecektir. Tek bir kişi yani "Saplantı" herkesin hayatını alt üst edecektir ama her şeyin bir sonu vardır, Saplantı'nın da! -Bir delinin hikayesi ama hangi delinin? Gerçekten deli olan kim?

"Sen polise haber verdin ya kork benden kızım... çok pişman olacaksın çünkü senin hayatını mahvedicem anladın mı? O yüzden bu yüzü hiç unutma " demişti genç adam... Dinine bağlı Allah korkusu olan genç kız... Hayatı karanlıklar içinde olan bu adamı başına bela eder. Ama kaderin onlara oyun oynadığını ikisi de bilemezdi. Birbirinden farklı iki insan...

İstanbulda okuyan 'berfu' 22'yaşında üniversite son senesinde okuldan atıldı, Mardine uçak bileti aldı , Mardinde küfür ede ede İstanbula gitti şimdi ise İstanbula beddua ede ede memleketi Mardine teyzesinin yanına geri dönüyo.... Onu ne bekliyo? Peki nolucak,pes mi etti? Yada bi sene aramı verdi? Yada başka okula kayıt mı? Önemli olan bunlarken onun aklında ne var sizce?.. İki arkadaş. iki kuzen. Güzeller. yakışıklılar. Modernler. yabani olabilirler Zıt kutuplar birbirni çekerler onlar hariç..mi?

Yıllar neyi ne zaman getireceğini gerçekten kimse bilmiyordu, Asaf Ateş Hanzade en küçük kız kardeşlerinin evliliğine dahi onay vermezken şimdi ağasının tek sözüyle kendini evlenirken bulmuştu. Kardeşi için kız istemeye giden Filiz Yıldırım kendini kendi sözünde bulmuştu. İtiraz etmek istesede kıyamamıştı kardeşine ve onun büyüleyici aşkına kendine kıymıştı. O artık sürgün'dü hemde Ateş'ine. İki imkansız aşkın ta kendileriydi Dilan Hanzade ve Serhat Yıldırım onlar, imkansız olsada sevdiler. Birbirlerine böyle güzel sevmeyi öğrettiler. Şimdi onların aşkı için kader tekerrür etti. Ateş'e sürgün edildi genç kadın. Düşmüşlerdi en imkansız aşkın sevdasına bilmiyorlardı kı dönüşü olmayan yolun sonu vuslata ereceğini. Ateş bilmiyordu evlenmek zorunda olduğu kızıl kadın kalbini bu kadar ateşe vereceğine. Filiz sürgünlerini toprağı değil bu defa alevler içinde olan bir kalbe vereceğine. Filiz öğretmenin kalbine bir kere olsun aşk girmemişken şimdi kalbi yaralı bir erkeğin nefretiyle yüzleşecek. Nefret ne kadar can acıtabilir ki, içinde bu denli aşkı alevlendirirken. Ateş'e Sürgün'dü bu aşk.. ateşe sevdalı olanlar bilebilir ya da toprağa sürgün veren bir Filiz. Not: Ateş'e Sürgün adı altında yazılan ilk eserdir. Wattpad'e!

- Bizi bırakıp gidemezsin. - Ben sizi asla bırakmıyorum ki. - Dayan biraz lütfen sadece biraz daha. - Kalbini dinle hep olur mu ben oradayım asla sizden gitmiyorum onlara iyi bak ve çok sevdiğimi onlara hep söyle. - Yapma onlara sen sevdiğini söylemelisin ve beni yanlız bırakamazsın. - Yıldızlara bakarsan beni görürsün kalbini dinlersen de beni duyarsın seni yanlız bırakmıyorum asla.