ÇEVRİMİÇİ

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

ÖLÜMÜN DÜŞLER SAHNESİ

Mavi gözlü bir dev, Yeşil gözlü ruhu güzel katil bir kadın. "Bir hikaye başlıyor; okursan ölürsün. Ölürsen, ölürüm." Kor adam, yanık bir hanın mahzeninden, gül tenli Dolunay'a sesleniyor. Kadın duymuyor, adam gülüyor. Gülüşleri kadının dikenlerine batıyor. Dolunay, karanlığın göğsünde, siyaha karışıyor. Hayır! Hayır...

Lavin (ARA VERİLDİ.)

Ben, Lavin'dim. Ölüm çiçeği. Yanımda olan herkese, ölümden başka bir şey bahşetmedim. Biri dışında. ▪️▫️▪️ Dudakları yukarıya kıvrıldı. " Şizofren bir kız ve bir katil." yüz ifademe baktı. "... Bu hoşuma gitti." 💫 "Ben bu hikayedeki papatya değil, kan kokan kadındım."