Yağmurdan kaçarken doluya tutulmak misaliydi O'nunki... Kayra'nın tek istediği sahil kenarında biraz hava almaktı. Öylece yürüyordu taa ki karşısından gelen eli silahlı adamları görene kadar... Kayra karşısındakilerin ona doğru koştuğunu fatketmesiyle herkesin verebileceği gibi bir tepki vermişti. Tabiki de kaçmıştı. Eli silahlı adamlarla baş edemezdi ki Kayra... Gece yarısı karanlık sokaklarda koşturdu aralıksız ama etrafta yardım isteyebileceği kimse yoktu. Bir arabanın yanından geçerken arabanın açık olmasını fatketmesiyle arabaya bindi ve yere oturdu. Farketmemişlerdi Kayra'yı ve hâlâ koşmaya devam etmişlerdi. Ayak seslerinin uzaklaştığını farkeden Kayra arabadan inmeye karar verdiği esnada tekrar ayak sesleri duymasıyla olduğu yerde kalır. Ama bu sefer gelenler farklıdır. Arabanın sahibi gelmiştir. Şoför patronunun binmesi için Kayra'nın tam karşısındaki kapıyı açar ve adam yanına biner. Kayra ise adamın hemen ayak ucunda oturuyordu ve adam onu farketmemişti. Adam ceketini düzeltirken Kayra'nın dikkatini bir şey çeker. O da adamın belindeki silahtır. Yani ciddi ciddi Kayra yağmurdan kaçarken Miraç'ın dolusuna tutulmuştu... "İmkansızları yaşamak mıdır sevmek? Yoksa severken imkansız mıdır yaşayabilmek?"

Bizim şer gördüklerimizde belkide bir hayır vardır nerden bilebiliriz? Bir tarafta türkiyenin en güçlü mafya babası , bir tarafta prensesler gibi büyütülen bir kız zorla atılan imza üzerine bakalım hayatlarında ne gibi değişiklikler olucak?

"Kimsin sen? Burada ne edersin?" "Sana yardım ederim görmez misin Taşpar Bek!" Henüz kınına sokmadığı kılıcını karşısında duran Katun'un boynuna dayadı. Bu hamle ile başını bir milim dahi oynatmayan Katun ile beraber yanındaki alplar de kılıçlarını çekip öne atılmaya hazırlandılar. Ama kendisine kılıç dayanan Katun onları tek el hareketiyle durdurdu. "чонын хумс чоныг огтолдоггүй" Bu duydukları dilden pek bir şey anlamasalar da kılıcı dayayan adam anlamıştı onun en demek istediğini. Gözlerini şaşkınca aralarken kılıç bir anda boynunda indi ve elleri yana doğru gitti. Kılıç tutmadığı eli ile karşısındaki Katun'un çenesini yukarı kaldırdı. kendisi daha bir şey söyleyemeden meraklı candaşları hemen suallerini sordular. "Ne der bu Katun beyim sen anlar mısın?" "Kurdun pençesi kurdu kesmez der." "Bu ne demektir beyim. Ben hiçbir şey anlamam. Bunlar dost mudur düşman mıdır?" "Anlaşılan vakit gelmiştir."

Nefes Havin. Ya da sadece Cehennem Nefesi. İntikam için cehenneme nefes olmuş kadın. Öfkesi tüm insanlara yönelikti. Acılarının hesabını sadece babasına değil, tüm insanlara soracaktı. Nefes Havin'in kendine has adaleti vardı. Kendi kendine koyduğu kurallar vardı. Karşısına geçen herkes onun kurallarına uygun davranmalıydı. Aksi takdirde, etrafında bile dolaşamazdılar. Duygularını önemsemeyen, mantığına sadık bir kadının dengelerini bozacak biri olacak mıydı? İmkansız diye birşey yoktur. UYARI: RAHATSIZ OLA BİLECEĞİNİZ SAHNELER MEVCUTTUR!

İki yaranın kan izi birbiriyle kesişirse ne olur? Kesiştiği yerde kabuk mu tutar yoksa ruhlarda daha insafsız kan yarıkları mı açar? Karanlığa mahkûm kırık bir kız... İntikam ateşini ruhunda yakmış eşsiz ve gizemli bir adam... Kendi kanatlarıyla uçmaya çabalayan o kız, ağabeyinin öldürmek istediği kim olduğu meçhul bir adamı ölümden kurtarırsa başına en fazla ne gelebilir? Aşk mı? En güzel ihtimal... Peki ya dahası? Ölümün soluğuna ilmek ilmek işlenmiş o ziftin katiyen temizlenemeyecek karası kimsesiz ruhlara tünerken ardında yerinden kıpırdamayan ruh enkazları bırakmıştı. Birbirlerine kaderin kırılmaz mührüyle düğümlenmiş yüreklerin, yazgılarına boyun eğmekten başka çareleri yoktu. Fezanın kıvılcımdan yağmurlarıyla harlanan ateş; ölüme âşık, kolu kanadı kırık bir melek için yanmaya başladı. Onların yürekleri yangın yeri... Onların ruhları mahşer... Onların göğüs kafeslerinin altı cehennem... Ateşle yanan değil ateşi yakan, Fâris'in binlerce yıllık ateşinin bile söndüğü dünyada ruhunda asla sönmeyecek bir ateşi büyüten adam... Ateşin ta kendisi... Sonunda her şeyi kül edeceği uçsuz bucaksız bir yangını başlattı. Ateş ve kanın kızılı birbiriyle sevişirken, artık günah ve ecri birbirinden ayırmak imkânsızdı. Ve evet, artık çok geçti; kanlı geçmişler, yitik geleceklere çoktan sıçramıştı. "Bana dokunursan yanarsın," dedi ruhunu fezadan alan adam ve ekledi sigarasını soluk dudaklarının arasından çekerken: "Ve ben... Ben sana dokunursam, ölürsün." xıx.vı.xv Kitabın şarkısı: Close To The Flame, HIM. ... Kitabın basım, yayım ve yayın hakları tamamen şahsıma ait olup diğer tüm hakları saklıdır. Her bir cümlesi, olay örgüsü, kitap adı, karakter adları gibi tüm unsurları tescilli olup rızam dışında kullanılması, paylaşılması, basılması, kopyalanması ya da taklit edi

Yalanlarla yoğrulmuş bir zihin.. Hayatını başkalarına adamış bir ruh.. Ve onların hikâyesini başlatan bir evlilik. Farklı dünyalarda yetişmiş iki insan, aynı çatının altında hangi duygulara tutunabilir? Önyargılarla başlayan bu yolculuk, aşka mı çıkardı, yoksa büyük bir yanılgıya mı? Bir bebeğin kurtarılamayan solukları, nefreti aşka dönüştürebilir mi? Peki ya iki farklı ruh, birbirine uyum sağlamaya çalışırken kendi varlıklarını kaybederse? Ama oyun sandıklarından daha büyük, kayıplar tahmin ettiklerinden daha ağırdı. Gerçekler ortaya çıktığında, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Ve şimdi karar zamanı... Bak, bu son perde... Oyun çoktan bitti. Gerçeklerle yüzleşme vakti. Maskeler düştüğünde, Aşk küllerinden yeniden doğabilir mi? Yoksa bu, kaçınılmaz bir yıkımın habercisi miydi? Not 🔖: !Elemkârâne isimli çıkarılmış ilk kitaptır.! Yayınlanma Tarihi: 29.07.22

Ruhumu kamçılayan intikam, yıllardır beni ve içimdeki çocuğun ufak tefek yaşama umudunu parçalıyordu. Balçıkla sıvalanmış karanlık içimdeki çığlıkların örtündüğü yerdi. O yerde bir kız çocuğu vardı; bendim ve yıllar önce yenildim. Ailemin cinayete kurban gitmesiyle başladı her şey. Ben henüz küçük bir çocukken yetim kalmamış aynı zamanda yetimhanenin üzerine sinmiş o yalnızlığa mahkûm edilmiştim. İntikam benim tutunduğum tek gövdeydi. "İntikam güç demekti. Sevmekse yenilgiye mahkûm edilmekti." Çiçek SOYLU, yıllar önce annesi ve babasını bir cinayetin eşiğinde kaybetmişti. Sır gibi kendini gizleyen bu katilin tek görgü tanığı; Çiçek'in ta kendisiydi. Hakan ARAS, nam-ı değer 001. Ailesini öldüren bu adama ulaşmanın tek yolu ajan okuluna kabul edilmesi olacaktı. Çiçek, ailesinin intikamıyla dolup taşarken bu intikam ateşini söndürecek o adamı hiç hesaba katmamıştı. Asrın ARAS, kod adıyla 002. Darmaduman hayatına giren bu adam onun intikam bariyerlerin kurduğu bir çıkmaza sokacaktı. Çünkü bu kez kurşunlar değil bir çift yeşil göz onu alt edecekti. "Bakalım neler yapabiliyorsun?" sesindeki ton hiç hoşuma gitmeyecek şeylerin habercisi olabilir miydi? Ya da sadece kuruntu yapıyordum. "Soyun!" İşte bu bir kuruntu değildi ve tamamıyla gerçekti. "Ne? Anlayamadım!" diye bağırdım. Yanaklarım kızarmıştı. Kafasını bana çevirdi; fiziğimi baştan aşağı süzdü, bu bakış insanı cezp edebilirdi. "Soyun dememin neresini anlamadın? İstersen seni soyabilirim," dedi.

"Şimdi ne olacak bana?" dedi gözlerini içine bakarken. Zack gayet basit bir şey söylermiş gibi, "Alfa krallığının kraliçesi olacaksın." dedi. Liyan şaşkın gözlerle gözlerine baktı. Bunu beklemediği kesindi. "K-Kraliçe mi?" "Jeff yani ağabeyim, Alfa krallığının kralı bu demek oluyor ki sende krallığın kraliçesisin. Ne yani, Jeff sana bundan bahsetmedi mi?" bu soru ona da duymaktan korktuğu bir emare veriyordu. Liyan başını hayır anlamında salladı. Dişlerinin arasından nefesini içine çekerken "Oops! sanırım Jeff benim canımı fena okuyacak." İşte şimdi başı beladaydı. O sırada kapı açılıp Jeff içeri girdi. Gözlerini ona dikip "Evet kardeşim hemde fena halde!" diyerek öfkesini sakin çıkan sesinde onun anlayacağı bir tınıda verdi. Zack son yudum kahvesini yutmakta zorluk çekerken hızla ayağa kalktı. Liyan'a görüşürüz der gibi göz kırpıp usulca dışarı çıktı. Liyan ise arkasından şaşkın gözlerle sadece Jeff'e bakıyordu. Oturduğu yerden kalkıp "Şimdi bu adam kral mı?" dedi içinden. Jeff ('Ve sende artık kraliçesin.') "Bunu nasıl yaptın?" "Neyi?" "Kafamın içinde senin sesini duydum." ... Fantastik bir evrenin içinde hayallerin ötesinde büyük bir güç... "Bir sürü alfasını, alfada sürüsünü takip eder." 🌸::::::::::::★:::::::::::::♪::::::::::::★:::::::::::::♪:::::::::::★::::::::::🌸

Ülkede kanser gibi yayılmış olan hainleri temizleme işi tecrübeli istihbaratçı Asım Gündüz Aka'ya düşünce o da kendine verilen yetkiyle eşi benzeri olmayan bir ekip kurmaya karar verir. Bunun için birbirinden bağımsız insanları bir araya toplar ve çalışmaya başlar Ekibin içinde var olan Çağatay'ım ise yıllar önce işine ara vermişken bir anda karşısına çıkan teklif yüzünden hayatı altüst olacak bir anda kendini olaylar zincirinde bulacaktır *Hikayedeki kişi ve kurumlar hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla alakası yoktur !

*14 Kasım 2023 güncellemesi* İlerleyen bölümlerde yorumlarda birçok spoi ile karşılaşabilirsiniz. Her ne kadar uyarı geçsem, o yorumları silsem de maalesef devam edenler var. Bu nedenle özellikle kritik sahnelerde yorumlara bakmamanızı öneriyorum. Gözlerinizi kapatıp tepkinizi yazabilirsiniz elbette :) Keyifli okumalar dilerim. ** Lilith her zaman günahkârdı. O ki en isyankâr, planını kusursuz yapmıştı. Ve insanoğlu bundan nasibini alacaktı. 22 gün, ardından dolunay kana bürünecekti. Ve melek, kan kırmızı kanatlarını kaybedişinin intikamını alacaktı. 🝳 Akıl hastanesindeki yakınını ziyarete giden Gece, hiç ummadığı bir durumla karşı karşıya kalır. Orada bulduğu mektup, tüm gerçekleri sorgulatacaktır. O geceden itibaren 22 gün başlar. Zaman gittikçe kısalıyor, bu oyunu kim kazanacak dersiniz? Küçük kardeşinizin hayali arkadaşının gerçek olduğunu öğrenseydiniz şayet, siz de delirmek isteyebilirdiniz.