Herkes bir şeyle meşguldü bu aralar... kimi kırdıklarını topluyor kimi savuruyordu eline geçeni...bense bütün olumsuzlukları gözardı ederek hayatı sevmeye çalışıyordum...Biliyordum ki hayatı sevebilmek için insanları düzene koymak gerek...Ben bunu yapabilecek güce sahip değildim...Bu yüzden uğraşmadım...Ben hayal etti...
''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni...
Ellerimi ellerine aldı ve avuç içlerime baktı. "Ejder Kraliçe." diye fısıldadı. "Tacım yok ama." dedim. Yüzüme baktı. Gülümsedi. "Taçtan çok daha değerli şeylerin var. Ejderhaların..."
