Kaisoo

‘’Farklı zamanlara ait iki beden için atan tek bir kalpti gerçek mucize.’’

Jongin Kyungsoo'dan nefret ederdi. Kyungsoo'da ondan. Nefretlerinin altında yatan sebebi ise kimse bilmezdi.

Sert duruşundan asla ödün vermeyen adam elindeki bıçağın sivri ucuna gözlerini dikti ve bir ayağını Kyungsoo'nun yanındaki sandalyeye koyarak ona yaklaştı. Uzun olanın nefesi Kyungsoo'nun nefesine karışırken Kyungsoo korkuyla titredi. "Unutma Kyungsoo" deyip bıçağın sivri ucunda olan gözlerini miniğin gözlerine çevirdi uzun olan. "Önce yanına, sonra kalbine gireceksin." Kulağına doğru yaklaştı, sadece o ve Kyungsoo'nun duyacağı şekilde fısıldadı. "Onun zaafı olacaksın Kyungsoo."

Kyungsoo hasta mıydı? Deli miydi yoksa? Hayır... Hasta ya da deli olmadığına emindi. O kişiler gerçekti. Bedenindeki izler bunun en iyi kanıtıydı.

Kelebekleri tekrar içimde yaşatmak beni korkutandı. Onlar içimde yaşarsa benim canımı acıtacaklardı. Dudaklarını kemiriyor , acaba bu onun alışkanlığımıydı ? Onu tanımak isterdim , en ötesinde yaşamak orda kendime küçük bir liman yapmak , birde küçük bir tekne ... Ama onu bu iğrenç dünyama çekmek sadece kaçırırdı. Sen kaçma Ey kahve kokulum ! Sadece kokunu almak bana yeticektir biliyorsun ...

mezarlar gözünün içinde ve ben onları görebiliyorum / bir daha gelmemesini umduğum kötü günlerimize ithafen