Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

[park jimin & jeon jeongguk] ❧ park jimin, eski sevgilisi jeon jeongguk'un, yeni flörtleriyle birlikteyken deja vu yaşadığından adı kadar emindi.

[park jimin & jeon jeongguk] ❧ onlar, mermilerden kaçarken aşka tutuldular.

[park jimin & jeon jeongguk] ❧ park jimin ve jeon jeongguk, bir çocuk sahibi olmak istediler.

[lalisa manoban & kim jennie] ❧ jennie, lalisa'nın en yakın arkadaşı, ama bilmediği birkaç şey var.

Bir bakan ve korumasının gizli ilişkisini anlatıyor. Başlangıç tarihi 10 Şubat 2019 Bitiş tarihi 17 Mart 2019

İki tür acı vardır. Biri sizi güçlendiren acı, diğeri ise sadece ıstırap veren yararsız acı demiş Dostoyevski. Bitip tükenmiş bu dünyada artık yararsız şeylere tahammülüm yoktu. Böyle bir acının pençelerine düştüğünüzde dizginleri eline alacak biri gereklidir. Tadsız ama gerekli olanı yapacak bir kişi... Abimi alnından vurduğumda virüs henüz vüduna yeni yerleşmişti. Tek el atış ve artık acı yoktu. En azından onun için... Sonra bir gün onunla karşılaştım. Benim yararsız acılarıma da o son vermişti. (Buraya bu notu bırakıyorum çünkü bana göre çok romantik olan bir sonu var bu hikâyenin. Ama angst olduğunu düşünen okuyucularımda var. Bu yüzden uyarmak istedim.)

[bae jinyoung & lee daehwi] ❧ bae jinyoung left behind lee daehwi who sent postcards to his mail box which will not be opened one more time and went far away.

Dudakları dudaklarıma yaslıyken parmaklarının sımsıkı kavradığı kalça yanaklarımı ikiye ayırdı. Nefesimi tutmuş bir sonraki hamlesini bekliyordum. "Acımayacak Sehun" diye fısıldadı deliğime doğru Jongin. Deliğime çarpan nefesi dudaklarımdan tutmaya bile uğraşmadığım bir inlemenin çıkmasına sebep oldu. Jongin bana yalan söylemişti acımıştı ama kalbim. One Shot hikayemdeki Profesör Kim'in on bölümlük uzatılmış versiyonudur.

Hun for Nini Biliyorum sen de üzüldün ama ben bittim artık, mahvoldum. Beni sen mahvettin demiyorum ama mahvoldum. "Dayanabileceğimizi sandığımızdan çok daha fazlasına dayanabiliyoruz." demişti Frida, ben artık dayanamıyorum Jongin, senin için bile olsa dayanamıyorum...