0545****:Selam güzelim seni üzerim Kuzey:Yalnız ben erkeğim 0545*****:Ha doğru o zaman selam hayatım ben belalın

Sapık: Kıvırcık buklelerini seviyorum. Sapık: Senin aksine gerçekten saçlarını seviyorum. Sapık: Elaya çalan gözlerini. Sapık: Kaşının kenarındaki küçük beni. Sapık: Gülünce kısılan gözlerini. Sapık: Herkes senin okulda ki halini seviyor. Sapık: Ama ben öyle değilim Şafak, yeni uyandığın zaman ki halini ve o çatallaşmış sesini duymak isterdim. Sapık: Dağınık saçlarında ellerimi gezdirmek. Sapık: Gülüşünü kimse görmesin diye elimle ağzını kapatmak isterdim. Sapık: Manzaram diyorum sen olsan. Sapık: Ne sigara içerdim be!

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

Baş melek Raphael, cennete karşı karşı gelen Lucifer'ı cezalandırmak adına güçlerini ve ilk aşkı olan Lilith'i mühür ile birlikte hapseder. Lucifer intikam almak için yemin ederek hem güçlerini geri almak, hem de Lilith'i kurtarmak için planlar yapar. Ancak bu oldukça karmaşıktır. Elindeki tek bilgi, bir kasaba ve bu kasabada yaşayan kızın adıdır. Anna Anderson. ~~~~~~~~~•~~~~~~~~~~~~•~~~~~~~~~~~~•~~~~~~~~ "B-benden uzak dur," elini saçlarımda dolaştırmaya başladı. "Lütfen." Yaşadığım korkunun haddi hesabı yoktu. "Kardeşini kurtarmamın bedeli olacağını biliyordun herhalde." Kesik bir şekilde nefes aldım. Bu sırada gözümden bir damla yaş süzüldü. Nasıl bir şeye bulaşmıştım ben böyle? Hafifçe sırıtarak bileğimi duvara yasladı. "Şeytanla anlaşma yaptın güzelim. Ve buna uymak zorundasın." Kapak Tasarım: Pen_Queen

MIZAHTA 1 Ergenlik kitabımdır. __Tüm hakları kertenkele dünyasında saklıdır. ******************** Sarp kişisi sizi engelledi. A: Sarp,yiğidim,nerdesin? (15:47) Mesajınız gönderilemedi. A: Açaydım gollarımı işletmedim diyeydim.(15:47) Mesajınız gönderilemedi. A: Neyse hazır görmüyorsun.(15:47) Mesajınız gönderilemedi. A: Seni şey yapıyorum.(15:47) Mesajınız gönderilemedi. A: Hani şu insanların sevmek dediği şeye iyelik eki koy.(15:48) Mesajınız gönderilemedi. A: Seni seviyorum. (15:48) Görüldü. Küfür vardır.

Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat kendi kurallarını. Bir gün bir ormanda veya bir çöp konteynırında göğsünde bir kurşun yarası, cildinde ufak tefek morarmayı bekleyen kızarıklık ve karın boşluğundaki bıçak darbeleri insanın hayatının bittiği değil başladığı yerdi. Hiç olmadı bir çatıda son alınan nefes olduğu zannedilen oksijen yeni bir güne bambaşka nedenler için uyanmak demekti. Ve bir adam için o başlangıç Hera Amine'nin berbat geçen günü ile karşı karşıya gelirdi. ---- Hera Amine & Aren Rollas

Anonim: Selam güzelim gel atla gezelim.(16.22) Yiğidim: Huh, bu neydi şimdi? (16.24) Yiğidim: Fazla klişe. (16.24) Yiğidim: Ah her neyse. (16.24) Yiğidim: Amacın ne? (16.25) Yiğidim: Kimsin sen? (16.25) Anonim: Bir amacım olduğu söylenemez, yaptığım tek şey seni sevmek. Ayrıca kim olduğumu söyleyecek olsam niye anonim olayım yiğidim? (16.26) Yiğidim: Pekala, haklı sayılabilirsin fakat kelime oyunu yapma, bundan hiç hoşlanmadım. (16.26) Yiğidim: Ayrıca gezmekten de pek hoşlanmam. (16.26) Anonim: Ha şu an aramızdaki tek engel gezmekten hoşlanmıyor olman yani? (16.27) Görüldü | 16.28 - - - Hani ergenlik çağlarınızda (bedensel olan değil, ruhsal olan) hemen herkesin aktif kullandığı Wattpad'de bir kitap yazayım da paylaşayım diye düşünüp paylaştıktan -ve kurgunuz hemen hemen tuttuktan- yıllar sonra aslında ne kadar çocukça ve aptal bir şey yazdığınızı fark eder fakat artık iş işten geçmiş diyerek silemezsiniz ya, hah işte o durum.

İnsan eksildikçe ağırlaşır bilirim.

Yaklaşık yarım saat olmuştu. Hava iyice soğumuştu. Ve yağmur atıştırıyordu. O da gelmemişti. Bense bir ümit hala oturduğum salıncakta bekliyordum. Aslında boşversene kimin umrunda? Salıncakta kalkıp taşlara bir tekme savurdum. Kapuşonumu başıma geçirip yürümeye başladım. "Hop, hop, koca oğlan yerinde dur bakalım." "Defne..." "Defne ya. Ben ne zorluklarla çıktım dışarı sende gidecek miydin? Yok öyle yağma." "Bekledim..." "Dur bakayım ben senin yüzünü göremiyorum. Geç şu ışığa." Diyip kollarımı tuttu beni lambanın altına sürükledi. Kafam eğikti. Tam kaldırdığım sırada göz göze geldik. O bana şaşkınlıkla bakarken bir telefon melodi sesi geldi. Duman senden daha güzel. Bu benim telefonumun melodisiydi. "Oha şu an hislerime tercüman." Dedi Defne şaşkınca. Ve o an gök gürledi. Ve yağmur bardaktan boşalırcasına yağmaya başladı. Defne gülümseyerek gökyüzüne baktı. Kolumdan çekip tam ıslanabileceğimiz yere geçtik. "Yağmuru sevmiyorum." Diye mırıldandım. "Olsun benle seversin." O sırada telefonunda bir şeyler yaptı. Şarkıyı açmıştı. "Kimseyi görmedim ben senden daha güzel!" "Kimselere de bakmadım aklımdan geçen!" "Kimseyi tanımadım senden daha güzel!" O kendi kendine eğlenirken ben de onu izleyerek eğlendim. Yazı kitaptan bir alıntı :) neels visser × cindy kimberly DEFUZ İSMİ ŞAHSIM TARAFINDAN BULUNMUŞTUR. LÜTFEN (Ç)ALMAYINIZ. [Tamamlandı] 11 Eylül 2018