Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim...
O; Baran'dı. Yanlış onun göbek adıydı, kaderiydi... O; Zeynep'ti. Doğruluk onun kanına, ruhuna işlemişti. Onlarınki belki de zıt kutupların birbirini çekmesiydi. Belki de değildi... Her karanın içinde bir ak, her akın içinde bir kara vardı. Belki de bundandı birbirlerini tamamlıyor olmaları, birbirlerine iyi gelmeler...
Geçmişinden kaçmak isteyen Duygu, her şeyi arkasında bırakarak kitabını yazmak üzere Büyükada'ya taşınmaya karar verir. Ama bu adada herkes, tepedeki gizemli malikanede oturan ve bugüne kadar kimsenin görmediği Karahanlı'dan söz etmektedir. Kısa süre içinde macera duyguları kabaran Duygu, Karahanlı'nın kim olduğun...
Elleri ile yüzümün her bir ayrıntısına tüm dikkatiyle dokundu. Yanağımda durdurduğu elleri yavaşça çeneme doğru ilerledi. Derin bir nefes alıp konuştu. "Daha seni göremiyorum bile seni nasıl sevebilirim?" Haklıydı, sözlerinde tamamen haklıydı ama bilmediği bir şey vardı. Sevmek için görmek gerekmezdi. Çeneme yakın ol...
Hangisi daha kötü? En yakın arkadaşlarının ölümünü görmek mi? İçinizden birinin katil olduğunu bilmek mi? SEÇİM SİZİN...
Hayat sonsuz kapıları olan uzun bir koridora benzer. Tüm o ihtimallerin arasından doğru kapıyı bulabilecek misin?