Annesi tarafından iki kanadı kırılmış yaralı bir kuştu Zeynep; Bir renkten umut bulan, çocukluğunu yeşile mahkum eden bir evlattı. Sonra bir adam girdi hayatına, önce kanat sonra özgürlük oldu umuduna. .... Ucunda ölüm mü vardı? Bende seninle ölürdüm! .... Zeyno'nun Zeynep oluşuna doğru giden bir hikaye.. ... Zeynep ve Aslan'ın kalbinizi sıcacık saracak; fedakarlığı, sabrı, aşkı, sevgiyi ve merhameti öğretecek hikayesi ❤️ ... İlk yayınlanma tarihi: 25.12.2020 ... Alınması, Çalınması ve Kopyalanması durumunda uyarılmadan yasal işlem başlatılacaktır.

"Bilmiyorum." dedi kadın sesindeki çaresizlikle "Ne kaybettiğimi bilmiyorum." 4 sene önce yağmurlu bir gecede geçirdiği trafik kazasından sonra Derin için hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Hafızasını kaybeden Derin'in kendine bile yabancı olan hayatı Çağan'ın karşısına çıkmasıyla değişecek miydi? Peki aşkın her anını yeniden yaşamak için ikinci şansınız olsaydı, siz ne yapardınız? İki büyük şehir, tek aşk hikayesi. İstanbul'dan New York'a uzanan sırlar. "Kalmaya cesaretim olsaydı biran bile ayırmazdım gözlerini gözlerimden." dedi adam.

Umut Çağlayan. Bu isim benim çocukluğum. İlk kalp çarpıntım, ilk acım, ilk yaramdı. Bana hem, ömrüm boyunca kimsenin veremeyeceği güveni veren, hem de bana ömrüm boyunca insanlara güvenemeyeceğimi öğreten kişiydi. O benim zaafımdı. Çoğu zaman gözlerime dolan yaşların sebebiydi, hiçbir şey yapmadığı anlarda bile. Çünkü o bir kere yapacağını yapmıştı ve dahasına gerek kalmamıştı. O benim en güzel yıllarıma ihanet lekesini süren bir zalimdi. Hem de hala kalbimi hızlı hızlı çarptırabilen aşık olduğum zalim.

"Ne işin var bu saatte sokakta" dedi. Şaşırmadım bu tepkisine ne zaman geç saatte dışarı da olsam aynı sözleri duyuyordum ama kendisini hiç bu saatte evde olmazdı. "Hava alıyorum Ali abi evde çok bunaldım" dedim tabi ki yalan söylemiştim tamamen onu görmekti amacım, 28 yaşındaydı Ali Ege ben ise 19 ama kendimi bildim bileli onu seviyordum o ise beni görmüyordu kardeşi olarak sayıyordu öyle koruyor öyle bakıyordu. Gözleri avını süzer gibi baştan aşağı beni süzdü utandım altımda kısa bir şort üstümde askılı bady vardı "Bu kılıkta" diyip üzerime bir adım daha yaklaştı kişisel alanını işgal etti o esnada arkadan 2 3 tane mahallenin erkeklerinden geçenler oldu o sebeple yaklaştığını anladım cevap veremedim. "Eve dön Asya" dedi yüzüme bile bakmadan oysa ben gözlerimi o güzel yüzünden bir saniye bile ayırmadım uzun boyluydu 1. 92 falan olmalıydı bense 1.71 kafamı kaldırıp bakma durumunda kalıyordum ama bir şikayetim yoktu yeterki yanımda olsun doya doya bakabileyim. Cevap vermediğimi farkettim itiraz ettim hemen "Daha yeni çıktım Ali abi" bize bakan sanırım daha doğrusu sadece bana bakan gençlerin olduğu tarafa bakıyorken konuştu "Akşam akşam katil olmamı istemiyorsan gir içeri bu hava alma mevzusunu sonra konuşucaz." Başlangıç tarihi 03.09.2020 İlerleyen bölümler +18 ağırlıklı olacaktır.

Kendim için de bir mezar kazdım... Her şey bittiğinde;huzurla,sonsuz uykuya dalacağım. Bazen ölüm sonsuz mutluluktur... Hikayenin Telif Hakkı Saklıdır.

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

She wasn't looking for redemption. He wasn't interested in salvation. A chance meeting leads to new alliances, but safety is only an illusion. Fate has made its move, but it will only carry them so far. After that you have to choose: fight or die. The world ended the day the dead rose. Can she build a life in what remains or is fate not done yet? (Daryl x OFC) ~ I tried to stay true to the characters, and with the addition of some original scenes, this will follow the TV show (eventually). There will be some minor and major changes along the way. Hope you like them. Enjoy! I don't own/have any rights to TWD or its characters, scenes, etc. However, my characters (especially Alex) and the plot lines I have created are my own. Please do not plagiarize.

Kapının çalmasıyla, "geliyorum." diyerek bağırdı.Köpüklediği tabakla süngeri diğer bulaşıkların yanına bırakarak mutfağın çıkışına yöneldi. Bir yandan hem köpüklü ellerini üzerine siliyor hem de gelenin eski kocası olmamasını diliyordu. Kapıya ulaştığında uzanarak kimin geldiğine baktı fakat kimseyi göremeyişiyle afallarken kapıyı açtı. Tamam. Biraz geç kalmış olabilirdi ama bu geç kalış gelen kişinin pes edip geri dönmesini sağlayacak cinsten değildi.Yine de giderkende olsa gelen kişiyi yakalama umuduyla kapıyı açtı ve gözleriyle etrafını taradığı sırada attığı adımla ayağına çarpan şeyi hissetti. Bakışları ayaklarına doğru indiğinde bebek pusetini görmesiyle saniyeler içinde yüreğinde oluşan sızı ilmek ilmek her zerresine işleyerek gözlerine hücum ettiğinde derin bir nefes aldı ve eski kocası denilen adamın kendisinin canını acıtmak için yaptığı yeni bir oyun olduğunu düşündü. Tahminine göre pusette boştu. O yüzden pusetin içine bakarak yüreğindeki yaraya tuz basmak istemedi ve geriye doğru adım atarak kapının kulbunu kavradı. Ama bu kavrayışla kapıyı kapatamamış aksine daha da açarak pusetten gelen sesle şaşkınlığa uğramıştı. Şaşkınlığı, "Bebek!" diyerek dudakları arasından hızla çıkıp giderken pusete yaklaşarak yere eğildi ve başlığının olduğu kısmı açtığı sırada ilk bakışlarının hapsolduğu şey yeşil minik gözler oldu. Şaşkınlığını kelimelere dökemiyor, zaman geçtikçe eli ayağı birbirine dolaşıyordu. Gülümseyerek kendisine bakan bebek hem yüreğini yakıyor hem de yaktığı yerlere su serpiştiriyordu. Puseti dahada açarak bebeği kucağına aldığı sırada yere düşen kağıdı fark etti ve kolları arasındaki minik bedeni sıkı sıkıya kavrarken diğer elini bedenden ayırdı. Uzanarak kağıdı aldığında içinde yazanlar ken

"Sen yaşamaktan korkuyorsun."

Dreame uygulamasına taşınacaktır.