'Goud,' zei ze vastberaden. 'Goud?' vroeg hij en lachte, lachte haar uit. 'Dat bestaat niet, dat jij nou zo kinderachtig bent dat te geloven.' - Hij was niet de eerste die dat zei en ook niet de laatste. Niemand leek Ailith te geloven als ze zei dat ze ooit goud had gevonden. Ze lachten haar uit, ze dreven de spot me haar. Maar ze bleef er niet stil over. Toen de mogelijkheid voor haar kwam met draken te werken, greep ze die kans om haar gelijk te krijgen. Want iedereen wist dat de oudste draken goud bezaten, ook al waren het mythes. Maar Ailith is niet de enige die naar het niet bestaande element zoekt. Een kleine groep mensen heeft hetzelfde doel, al hebben zij een andere reden... De grote vraag blijft: Is goud inderdaad maar een verzinsel? Of was dat wat Ailith ooit vond inderdaad iets wat niet zou kunnen bestaan...?

DEEL 1 Dat Romez weinig sliep, wist hij al... Maar dat dat ervoor zorgde dat hij ging hallucineren vond hij te ver gaan. Zeker wanneer hij opeens op een strand beland. Het strand van Zomer om precies te zijn. Een plek waar de zomer altijd heerst. De paar uur die hij daar doorbrengt laat hem dingen zien die hem steeds terug laten komen. Maar net wanneer Romez zich echt op zijn plek begint te voelen in Kamp Zomer gebeurt er iets wat niemand had verwacht. Zomer verdwijnt vlak voor zijn ogen en de zoektocht naar Zomer begint!