Yıldız; ışığından vazgeçip gecenin puslu karanlığına karışınca, karar verdiği sonunun bedelini tek başına ödeyeceğini biliyordu. Bunun geri dönüşü de artık mümkün olmayacaktı. Ama o unutmuştu. Unutmaması gerekeni unutmuştu. O.. Ay'dan vazgeçmişti. ~ Mucize ve imkansızın kanlı savaşından kurtulduğunu sanan 2 hayat, Kaybettiklerinin kat be kat fazlasını yaşatmaya and içmiş, 1 lanet. ~ Mutlu olmayı unutmuş bir insan, gülmeyi öğretebilirmi? Acılardan hissetmeyi unutmuş bir kalp, tekrar hissedermi? Herşey zaten kötüyken, daha fazla kötüye gitme ihtimali olabilirmi? {06.08.2019}

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

"Sen ateş bahçesisin." Diye fısıldadım kollarının arasında. "Ateş bahçesi mi?" Dedi şaşkınlıkla. "O ne?" "Sen." Dedim kollarının arasında daha da kaybolup. "Aynı ateş bahçesi gibisin. Dışarıdan o kadar güzelsin ki, insanın içine girip bütün güzellikleri tek tek görmesini isteyeceği kadar." Saçlarıma konan öpücükle gülümseyip devam ettim. "Ancak yakınına gelen yanıyor. Kül oluyor yavaş yavaş. Ama sen yanmayı göze aldıracak kadar güzelsin. Ateş bahçesi, yangınıyla güzel." Başımı kaldırıp gözlerine bakmamı sağladı. "Kül olacağını bildiğin halde yanımda mısın?" "Ben seninle kül oldum ateş bahçesi. Seninle yanmaya razıyım." Güzel gülüşünü bana sunup dudaklarıma uzun bir öpücük bahşetti. Dudakları, dudaklarımın üzerinde gülümsedim. O da gülümseyip kıvrılan dudaklarımı öptü. "Bu ateş bahçesi yangınını sana bulaştırmadan seni sevecek. Söz veriyorum." 13.03.18

MİZAH içinde #1 Whatsapp'tan bir mesajınız var. Bilinmeyen bir numara olduğunu gördüğümde kaşlarımı çatarak mesaj kutusuna girdim. "Selamun Aleyküm adım Azrail, kes lan sesini seni gidi kamil." "Bütün hakları saklıdır! Benden izinsiz alınamaz,satılamaz, çoğaltılamaz, aksi halde yasal işlemler başlatılacaktır, bilginize!"

Gölge oldum sana, kadın; Ağladığında gözyaşlarını tek tek öpebilmek için. Nefes oldum sana, adam; Tüm dertlerimden arınıp kısacık saçlarımla sana gelmek için. ~ Çıldırasıya seviyor bu kalp seni... Sözlerini, kalbinin güzelliğini. Delicesine sarılmak istiyor bu beden sana... Tutkuyla, aşkla. Gözlerim gözlerini; dudaklarım alnını; tenim tenini istiyor. Ölüyor bu adam sana... Yanıp kül olacağını bile bile ateşe yürüyor. *** Tüm hakları saklıdır. *UYARI: Herhangi bir çalıntı söz konusu olursa yasal işlem başlatılacaktır.*

*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©

Kendi kurduğu iki hayat arasında sıkışmıştı. Gece bir kedi kız gündüz dört göz bir inekti. Aşık olduğu adama Alp'e sırlarını anlatamazken hiç hesapta yokken her şeyini öğrenen başka biri vardı okulun playboyu Tolga. İki hayat arasında kalmışken şimdide iki erkek arasında kalmıştı. Ama asıl sorun daha sonra başlıyordu. Hiç bilmediği bir düşmanı vardı. Ve bu düşman tek bir şey istiyordu. HAYATINI. Kapak için; Elvis_ce ye çok teşekkür ederimmm...