Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izini dışında çoğaltılması ya da ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir durum ile karşılaşılırsa, gerekli mercilere ulaşılacaktır. 18.10.2013 - 02.07.2014 -------------- Daha 18 yaşında öksüz, yetim bir genç kız.. İnsafsız bir üvey baba.. Üvey Babasının ünlü bir şirketi zarara uğratması sonucu, kendi hatalarının karşılığı olarak onu satmasıyla hiç bilmediği bir yolun başındaydı Lara. En saf, temiz duygularıyla bir adamın önüne fırlatılmıştı. Tek kadın, bir imza.

Denizin maviliğinden sıcak kalpli iki insanın hayatına uzanan deli bir aşk romanı... Bir varmış bir yokmuş berrak bir denizin içinde güzel bir deli maviyle, yemeklere fısıldayan havalı bir adam varmış ve bu hikâye denizin tam da ortasında başlamış. Ardı sıra kattığı bavuluyla birlikte yanına bolca aldığı çılgınlıklarıyla yeni hayatı için çıktı yola. Yaşadığı hayal kırıklıkları geriye bırakıp iş hayatı için Atina'ya gelen Sezgi kendini daha ilk günden maviliğin en derinliğinde buluverdi. Kendi hayatından çok başkaları için yaşadığını fark eden Konstantinos için artık hayatını bir savaş meydanından çekip kendi için yaşamayı seçti. Yunanistan'ın en iyi şeflerinden biriydi. En iyisi için daha fazla mücadele ederken mavinin en şanslı tonuna denk geldi. Bu iki insanın yolu tam da denizin ortasında kesişti. Yemek yapmayı çok seven adam, yemek yemeği çok seven kadının en büyük şansı olduğunu düşündü. Hayallerin yaşandığı, aşkların gözlerle konuşulduğu, yemeklerin bolca tüketildiği ve tenlerin sır tanımadan bolca birleştiği bu delilik için hazır olun.

.

♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

Merak ettiğiniz bilmediğiniz ilginç psikolojik bilgiler bulunmaktadır okumanızı tavsiye ederim.😊 Kurgu olmayan da Ilk #8 içine girdi.

"Hakan, kendine gel kardeşim. Sana göre mi o kız. Bu kız Camiden çıkmıyor, sen ise bardan çıkmıyorsun. Bu kız hiç bir yabancı erkeğin gözlerine bile bakmıyor, sen daldan dala konuyorsun. Bu kızın elinden Kur'an-ı Kerim düşmüyor, senin elinden içki kadehi. O kadar ortak yönünüz var ki sayayım mı daha?" * Gülsima eğik başını birden kaldırarak gülümsedi. Nemli gözleri gülüşüyle birlikte ışıl ışıl oldu. Yüzünde şaşkınlığın ve sevincin verdiği değişik bir ifade vardı. Benliğini tarifsiz bir mutluluk sarmışken, bakışları Hakan'ın yüzünde geziniyordu. Kısa süren bir sessizliğin ardından, "Camiye mi gidiyorsun, Namaz kılmaya mı başladın sen?" diyerek sordu. * "Girelim Cennet gözlüm" dedi Gülsima. Eğdi bakışlarını öne. Öyle uzun uzun bakamıyordu sevdiğinin gözlerine. Helali olduğu halde utanıyor yanakları kızarıyordu. Yan yana durdular el el tutuştular, girdiler cami avlusuna. Bu onların beraber kılacakları ilk namazları olacaktı. Biraz ilerde bu caminin imamı olan dayısını görünce bir an tereddüt edip durdu yerinde. Dayısı ile yüzleşecekti birazdan ona Hakan'ı tanıtacak biz evlendik diyecekti. * "Hakan'la görüşmek istiyorum. Ben eşiyim, çok önemli" dedi sesi titreyerek. "Eşi mi?" diye şaşırdı karşısındaki kız. Gülsimayı tepeden tırnağa süzdükten sonra yanındaki çalışma arkadaşına dönerek "Hakan Bey evli mi?" diye sordu "Bir yanlış anlaşılma var sanırım," diyerek tekrar çevirdi başını Gülsima'ya. "Hangi Hakan'dan bahsediyorsunuz siz?" "Hakan Karlıdağ," dedi Gülsima biraz daha eğilip danışmaya doğru. * "Bu asansörden mi çıkıyorum katlara? Kaçıncı katta Hakan'ın odası?" diye sevinçle sordu. Hakan'ı görme ümidi kalbini heyecanlandırmıştı. Onu görmek ve onunla konuşmak için sabırsızlanıyordu. "Durun hanımefendi," dedi danışmadaki kız ayağa kalkarak. "Hakan Bey sizinle görüşmek istemiyor.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Mahru ve Yusuf *** "... Bu yüzden Allah'ın huzurunda sana tekrar soruyorum..." dedikten sonra sağ elimdeki tektaşı nazikçe çıkardı ve önümde dizinin üstüne çöküp, başını da önüne eğdi. "Sana istediğin gibi bir eş adayı olmak isteyen bu adamla evlenir misin?" *** Alıntı, kopya vs. değildir. Baştan sona hayal ürünüdür. Wattpad'deki MAHRU isimli ilk kitaptır! Kitabın bütün hakları, yazarın Kur'an-ı Kerim'inin sayfaları arasında... 05.06.2017

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Artık hayatındaki tek kişi onun kızılı değildi. Hayatında değer verdiği iki kadın vardı artık. Katherine ve Natasha. Güçlü bir yürek ve minik savunmasız bir kalp. O iki kalp ki onun yaşamak için tek arzusuydu ve daima atmaları için kendi kalbinden gözünü bile kırpmadan vaz geçebilirdi. "Seni seviyorum, bücür. Bu cümleyi bir daha benden duyamazsın, çünkü pek benim tarzım değil. Sadece bil yeter." Minik kız, genç adama sıkıca sarılıp rahat bir nefes aldı. "Ben de seni seviyorum, ukala." Kitap kapağı: @ghostheaven