Pewna dziewczyna przez przypadek trafia do Eldaryi. Jest ona wrażliwa, dobra, lojalna, odważna oraz nerwowa. Odkrywa tam, że jej wspomnienia o jej trójce przyjaciół są prawdziwe i odnajduje ich w K.G. Dowiaduje się ona, że jej życie na ziemi było oparte na kłamstwach, dlatego próbuje odnaleźć swoją rodzinę, od której została oddzielona. Dziewczyna zrobi wszystko by znaleźć swoją prawdziwą rodzinę.

W tym samym czasie, gdy Gardienne trafiła do K.G., ktoś inny pojawił się w lesie. Licealistka ostatniego roku kurczowo trzymała się życia, starając się unikać wszystkiego, co jej zdaniem było zbyt podejrzane. O zgrozo, najmniej dziwny wydał jej się mężczyzna w czarnej zbroi i masce. Skąd mogła wiedzieć kim jest? Jakie miała podstawy, by myśleć, że jest niebezpieczny? Podążała za nim licząc na słowo wyjaśnienia i pomoc w przetrwaniu w tym dziwnym świecie. Wielokrotnie znikał jej z oczu, by pojawić się parę godzin później, przyprawiając ją niemal o zawał. Jednak pewnego dnia się nie zjawił. Idalia, gdyż tak miała na imię licealistka, początkowo się tym nie przejęła, ale samotność coraz bardziej zaczęła jej doskwierać, a wraz z nią obezwładniający strach. Dosyć nierozsądnie postanowiła ruszyć na poszukiwania. Jednak zamiast znaleźć mężczyznę, znajduje wyjście z lasu, a jej wzrok pada na Kwaterę Główną. ~~~~~~~~~ Okładka by @MysiaSSS

Skay... 17 letnia dziewczyna, buntownicza. Jest silną i wytrzymałą dziewczyną, odważna i bez uczuć. Czy aby napewno? Czy ona naprawdę taka jest?... Czy jest tak silna i wytrzymała? Tak odważna i bez uczuciowa? Tak, do tej pory taka była. Ale wszystko zmienił jeden dzień, jeden cholerny dzień, który zmienił wszystko... *Wspomnienie 12 lat temu* Mała Skay siedzi na drzewie ze swoją przyszywaną siostrą Mikko i z trzema przyjaciołkami, Ewelain, Ykhar i cztero letnią Karenn. A pod nimi piątka załamanych chłopców Ezarel, Nevra, Valkyon, Leiftan i Keroshan. (Nie autokorekto, nie Jarosław XD) - Oj no dziewczyny nie obrażajcie się na nas ! - Krzyczał Nevra. - Zamknij się pijawko! - Powiedziała przez płacz Karenn. Po czym wampir spuścił głowę w dół. - Oj no weźcie nie płaczcie! - Krzyknął tym razem Blondyn. - Ucisz pysk Leif!- Również przez płacz Powiedziała Mikko. Leiftan powtórzył krok po Nevre - Zejdziecie chociażby na dół? - Spytał ze spokojem Kero. - Po co ?! Ja nie zejde do was ! - Powiedziała smutna Ykhar. Kero usiadł po turecku na podłodze z głową w dół. - No proszę! - Krzyknął Valkyon. - A paszoł won! - Krzyknęła Ewelain. - Nawet nie będę próbował bo mnie zkrzyczą tak jak was -Pokazał palcem na chłopaków - Wiec ja podziękuję. - Uśmiechnął się elf. A Skay Uśmiechnęła się do niego ciepło. - Dobry Niebieski Dzban! - Powiedziała Skay tym samym zaskakując z drzewa przed Ezem. Poklepała Elfa po głowie . Dziewczyny roześmiały po czym się zeskoczyła z drzewa. W tym czasie przyszedł tata Mikko i Skay. - Chodźcie Dziewczynki... Jest 21. I wam - Pokazał palcem na resztę - radze też wracać bo rodzice kazali mi was zabrać. - Powiedział z ciepłym uśmiechem. - Dobrze! - Wszyscy na raz krzyknęli co wyłołało śmiech u ojca dziewczyn. Dzieci nie rozumiejąc o co chodzi popatrzyły się na niego jak na debila. Po czym wszyscy ruszyli do KG, po pożegnaniu Miko

-Leila? -Hmm? - lilowe oczy wciąż wbite były w pergamin przed nią, mdły blask kwiatu oświetlał delikatnie rysy jej twarzy. Spojrzałem w gwiazdy ponad nami. -Nienawidzę cię. -A ja ciebie, ty obłąkany elfie - odpowiedziała równie lekko, jakby mówiła o pogodzie. -Głupi człowiek. -Rasista. -Psychopatka. -Egoista. -Przechowaj to dla mnie - przesunąłem w jej stronę srebrną szkatułę. Wzięła ją w ręce i obejrzała z każdej strony. -Co to? -Część mnie należąca do ciebie. Powinienem podarować to Ewelein, ale nie mnie tym dysponować - podałem jej kluczyk. Otworzyła szkatułę i spojrzała na mnie z niedowierzaniem. -Ezarel... to... -Zadbaj o nie, bo ja już nie mogę. Historia pisana z perspektywy Naczelnego Żartownisia Eldaryi- wrednego elfa rasisty, który tak naprawdę może nie być aż takim wrednym rasistą, nawet, jeśli tak się wszystkim przedstawia. Trochę romansu, trochę komedii, miodu, sarkazmu, łez i okruchów życia - wszystko to posypane szczyptą magii. Garścią. Całym wiadrem. Ezarel gra elfa, którego ludzie wolą unikać. Do dnia, w którym pojawia się Leila -kamień, który trafia bezpośrednio w minimalną rysę w masce - i ta zaczyna pękać, nie patrząc na usilne starania elfa by ją na powrót skleić. https://www.facebook.com/ezarelowaszkolkasarkazmu/ - Ezarelowa Szkółka Sarkazmu na Facebooku! Znajdziesz tam wszelkie informacje o opowiadaniu, dodatki i sceny, które zostały napisane ale nie wykorzystane w opowiadaniu - zapraszam! 11.06.17 - #112 w kategorii Fanfiction - dziękuję :3 http://katalog-blogow-eldarya.blogspot.com - spis FF o Eldaryi Pełna okładka: http://orig04.deviantart.net/d965/f/2017/091/e/d/ezarel_and_leila___fanfiction_cover_v

||Druga część książki "Inna". Czy musisz czytać pierwszą, aby zacząć tą? Raczej nie powinno być to przeszkodą.|| I nawet śmierć nas nie rozłączy...Prawda? Leila i Nevra byli razem szczęśliwi. Jednak nic nie trwa wiecznie. Ich radość się zapadła. Wampir został sam. Wilczyca? Ona nie żyje. Zabili ją. Jednakże nikt nie wie dlaczego, w jaki sposób, ani kiedy. Zniknęła tak po prostu bez śladu. Chłopak postanowił się dowiedzieć. Zaznać spokoju wiedząc jak zginęła jego ukochana, ale chwila. Skoro nic nie wiedzą o jej zabójstwie to może ona żyje? W końcu nikt nie znalazł jej ciała. Może jest jeszcze szansa na prawdziwe szczęśliwe zakończenie? Serdecznie zapraszam! ♥ Okładka - @pseudolis123

- Zabij go! Zabij! - krzyknął z tyłu wściekły głos Ja jednak nie byłam wstanie zrobić nic, poza patrzeniem na swoje ręce i ubrania. Były całe we krwi. Krwi tych, którzy codziennie w mniejszy lub większy sposób spędzali ze mną czas. I teraz miałam zabić jeszcze jego, ale...No właśnie. "Ale". Przez wiele lat, żyłam w nienawiści do osób, które były odpowiedzialne za śmierć mojej matki i teraz...gdy wreszcie mam ku temu doskonałą okazję nagle się waham. Dlaczego? Przecież z mojej ręki życie utraciło tyle stworzeń i istot, więc dlaczego mam problem z wbiciem noża w plecy jednemu wampirowi? 💫Opowiadanie w trakcie poprawy💫

16 letnia Iris Orandera pewnego dnia zostaje uprowadzona przez psychopatę. Niespodziewanie udaje jej się wydostać od niego. Mimo tego wchodzi niechcący do kręgu grzybów, który teleportuje ją w nowe miejsce zwaną Eldarya. O dziwo wszyscy ja rozpoznają. czy uda jej się przypomnieć dawne Ja ? Czy da radę przetrwać w tej krainie ? Wszystkiego dowiecie się czytając tą książkę. Zapraszam! Ps. jest to moja 1 książka wiec proszę o wyrozumiałość. ❌ZAWIESZONE❌

Ciekawe czy ktoś mnie usłyszy. Otoczona mrokiem błagam o pomoc, a w mojej głowie powstaje pytanie: czy to już mój czas? Przeraźliwe zimno nakłuwa moje ciało tysiącami igieł, gdy nogi odmawiają posłuszeństwa. Zamykam powoli oczy, czekając na śmierć. Ostatnie co widzę to pochylająca się nade mną postać owiana bielą. 01.02.2019 #1 Nevra #1 Leiftan #1 Eldarya #1 Ezarel #1 Miko

Nikt nie mówił, że życie jest łatwe i przyjemne. Nikt nigdy nie pyta "chcesz może szczęśliwe zakończenie"? Jeśli tak to łap pióro i sama je sobie nabazgraj -to można jednak usłyszeć dość często. Mimo to jest niezliczona ilość rzeczy na, które sami nie mamy wpływu, a wpieprzają nam się w kadr. Chcecie usłyszeć pewną historię? Historię, której właściwie to nie powinnam rozgadywać? Jak nie to nie, jeśli tak zapraszam. Nie tak znowu dawno temu ktoś się w kimś zakochał... Witam^^ To fanfiction może zawierać spojlery dotyczące gry(szczątkowe, ale to fanfiction, więc czego innego macie się spodziewać?)! Nie jest ono też raczej przeznaczone dla osób, które oczekują natychmiastowego i gorącego(chociaż gorąco to czasami może być...) uczucia między postaciami głównymi ;) Niezgodności z grą też mogą się pojawiać... (Ja piszę ja decyduje jak było, ok?)

~Promień słońca niczym twój uśmiech. Twój chowaniec taki jak ty. Las w którym się pojawiłaś. Twoi przyjaciele, których uwielbiałaś. Twoje ciepłe słowa. Chyba popadam w paranoję. Wszędzie ty...~ Gdzie daemon spotyka niezidentyfikowanej rasy faery Czy Młoda dziewczyna znająca historię Eldaryi na pamięć nagle się w niej pojawia *STRASZNIE WOLNO PISANE* //NIE CZYTAJCIE TEGO PROSZE JEST 2021 I NADAL LUDZIE YO DODAJA DO LOST NAPRSEDE TO JEST TAK CHUJOWE MIALAM WTEDY 12 LAT