Bakıcılığını yapacağım ikizlerin ve babalarının, hayatımı bu denli değiştirebileceğini asla düşünmemiştim. ARA VERİLDİ.

-yorumlarda spoiler olabilir- "Sevmezler Öğretmen Hanım. Burada öğretmenleri sevmezler. Acımadan öldürürler seni, Aybüke Öğretmen'i Necmettin Öğretmen'i şehit ettikleri gibi seni de şehit ederler. Acımazlar, gözlerini bile kırpmazlar. Hiç mi acımıyorsun canına? Daha dün vuruldun, daha dün yandı canın!" "O zaman sen de acımıyorsun Komutan canına." dedim titreyen sesimle. Kaşları çatıldı. Benden bu çıkışı beklemediği kesindi. "Benim görevim bu." dedi dümdüz bir sesle. "Benim görevim de bu. " dedim duruşumu daha da dikleştirerek. "Görevini yapacak daha güvenli yerler bulmalısın kendine." Alaycı bir gülüş kondurdum yüzüme. "Buradayım komutan. Burada kalacağım. Alınacak karar senin fikrin doğrultusunda olsun ya da olmasın ben burada kalacağım. Gerekirse o çocuklara tek tek evde eğitim vereceğim ama başaracağım. Ne sen ne de bir başkası buna engel olamayacak!" - Vatana sevdalı kadınların ve adamların hikayesi... 2 yıldır atama bekleyen genç bir öğretmen. Doğu'dan başka yerde görev yapmak istemeyen genç bir asker. İkisi de inatçı, ikisi de vatana aşık. Birisi özgür ruhlu diğeri tutsak. Ya birbirlerine de aşık olurlarsa? Dengeler değişir miydi? Aşka yenilen düşmana da yenilir miydi? Aşka yenilen ölür müydü? Aşka yenilen mutlu olur muydu? Ağlar mıydı, üzülür müydü? Yoksa aşka yenilen sadece aşık mı olurdu? Bu kurgunun gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilgisi yoktur.

Tüm sanrılarının gölgesinde kendi kendinin celladı olan bir kadın. Esna Ünsal... Silahlar kuşanan, acılarını kucaklayıp bir kalkanla çevreleyen ve en sonunda kalbine konuşlanmış bir bomba ile kendine verdiği zararı imha eden kadın. Bomba İmha Uzmanı Teğmen Esna Ünsal! Siyahlara kuşanıp, karanlığa sığınmışlığıyla acılarına baş kaldıran, dünyanın tüm yükünü bileklerinde taşıyan bir adam. Alp Ateş... Göğüs kafesini kemikten bir hapishaneye dönüştürüp, savaş meydanını göğsünün tam merkezinde yaşatan bir asker. Alp Ateş! ❝Şimdi sen ve ben... Biziz. Tamam mı? Her şeye rağmen. Herkese karşı. Ve sen... Teslim olmak için savaş ilan ettin, öyle mi?❞ ❝Hayır. Omzuna yattığımda savaş istemedim.❞ Her şeye rağmen. Bir düştüler. İki düştüler. Yetmedi, bir kez daha düştüler. Habersizlerdi. Tabutlarını göğüs kafeslerinden kaldırdıklarından bile habersizlerdi. Birileri doğdu. Birileri öldü. Onlar mı? Onlar, sadece nefes aldılar. •

Hırslı, başarılı, güçlü bir kadın. O, Lotus Yalgı Hazeran! Gücünün soyadından gelmediğini herkese öğretecek. Ahterseza ismi bana aittir. Kullanılmaması önemle rica olunur.

Ahsen Dila Ergün Yalnızlığında kaybolmuş , sessizliğinde boğulmuş , toprağa verdikleri ile birlikte gömülmüş , kimseye boyun eğmemiş bir kadın... Bir mafyanın en güvendiği insan , onun asistanı... Patronundan başka kimsesi olmayan Ahsen Dila'nın iki kişilik hayatına , hastanede karıştığını öğrenmesi ile onlarca insan dahil olmaya başlamış , o bunun önüne geçememişti... ••• MoonLoverrss

Az önce Eylül'ün tuttuğu boşta kalan elini yeşil kalın askeri kemerinin üzerine koyup lafa girdi. " Gel ben sana espriyi göstereyim."dedi. Elini kemerinin üzerinden çekip göğsünün üzerinde yazan yazıyı işaret etti. " Bak bakalım burada ne yazıyor?"dedi sesindeki alaycı tınıyla. " Arslan."dedi karşısındaki adam kısık çıkan sesiyle. Ardından Eylül'ün yaka kartını gösterdi Toprak parmak ucuyla. "Peki burada ne yazıyor." "Eylül Arslan." "Aynen öyle." dedi Toprak başını aşağı yukarı sallayarak. Ardından elini kaldırıp yüzüğünü gösterdi. " Bu."dedi sorgulayan sesiyle. " Yüzük." Eylül'ün elini tutup kaldırdı. " Bu."dedi tekrar. Aynı cevabı aldığında ellerini indirip birbirine kenetledi. Ve tekrar kaldırıp herkesin gözüne sokarcasına konuştu. " Birleştir bakalım ne çıkacak ortaya."dedi. Ardından masaya göz gezdirip karşısındaki adama dikti bakışlarını. Birkaç saniye cevap vermesini bekleyip adamın omzundaki elini sıktı. " Evlisiniz."dedi adam fısıltıdan farksız sesiyle. " Doğru cevap." dedi Toprak alayla. Adamın omzundaki elini çekip yüzünü Eylül'e çevirdi. Birkaç saniyeliğine yumuşayan bakışlarını tekrar buza çevirip masaya döndü. Birbirlerine kenetlenmiş ellerini gösterip: " Duyduğunuz gibi biz evliyiz. Daha öncesinde bilmiyordunuz çünkü bilmenize gerek yoktu. Şimdi öğrendiğinize göre herkese afiyet olsun." dedi. Masadan yükselen hayret nidalarını umursamazken masadaki yerine ilerledi. Eylül'ün elini bırakmadan yanındaki sandalyeyi çekip:" Geç güzelim." dedi. Yanlarındaki birkaç kişi duydukları ile küçük çaplı bir şok yaşarken onların gözü sadece birbirleri üzerinde idi.

Gazel'in sıradan ilerleyen hayatını altüst eden takıntılı ve saplantılı Gencer Kaya , Gazel'e gerek yaptığı eziyetlerle, gerekse psikolojik şiddetle hayatı zehir ederken Gazel'in elinden gelen tek şey umuduna tutunup teslim olmamaktı... Kaçırıldığı ve tutsak edildiği evden kaçıp onu tek koruyabilecek kişi olan Pusat Kurt'a sığındığında işte asıl mesele o zaman başlamıştı.... Gelin , Gazel'in ona takıntılı bir manyaktan kaçarken sevdaya tutuluşu ve o sevdayı koruma çabasını birlikte okuyalım. Bu hikayede bir kızın ona eziyet eden kişiye aşık olmasını okumayacaksınız. Ona yapılan her şeye rağmen asla pes etmeyip direnişini, boyun eğmeyişini okuyacaksınız. Bunun yanında onu koruyabilecek ve zalimin karşısında duracak tek kişiyle olan karşılıklı aşkı hikayeyi okudukça okumanızı sağlayacak.

Adam kızın kokusuna, gözlerine, masumluğuna ve tatlılığına tutuldu , kız ise adamın gözlerine tutulup orada cennetini buldu ... Sonunda da birleşen kalpler aşkı buldu ! 💘💍 Dağ- Sakin ol babam , elbet bu da biter . D- Bitmez çünkü bunun sonunda mutluluk yok ,kardeşin, Pars'ım yok ....

Hızlı adımlarla kuaföre geri girerken arkadaşımın günün heyecanıyla olsa gerek almayı unuttuğu çiçeği aradım. Sonunda masanın üstünde bulurken elime alıp hızla dışarı çıktım. Ayağımdaki ayakkabılarla zorlansam da köşede duran gelin arabasına yaklaşmıştım. Binip çiçeği arkaya uzatırken güzeller güzeli arkadaşım "Teşekkür ederim Sadem" demiş ve evleneceği adamla konuşmaya devam etmişti. Önüme dönüp derin bir nefes verirken elbisemin açılan eteğimi düzelttim. Çalışan araba ile düğün yerine doğru yola koyulurken yanımdaki adama döndüm. Güneşte parlayan saçları ve hafif çıkmış sakalları ile güzel bir yüzü vardı. Direksiyondaki kolunda takılı saat göze çarparken yolu takip eden gözlerini göremiyordum. Kırmızı ışıkta durduğumuzda bana dönerken merak ettiğim gözlerini gördüm. Etraftaki tüm sesler kesildi. Durdum. Gördüğüm gözler yeşilin en güzel tonuydu. Beni içinde kaybolacak kadar çeken ıssız bir ormandı. Kapak tasarımı: @kitapkurdululu