Aleyna'nın amcasının evinde yarım kalan macera, Melis'in de aralarına katılmasıyla birlikte Çamkıran Üniversitesi'nde olanca hızıyla devam ediyor. Merakla beklenen sona yaklaşırken isyancı prenses Aleyna, dans partneri Hakan sayesinde mi yoksa zorba kral İlker sayesinde mi kanatlanıp uçmayı öğrenecek?

Aleyna'nın yaz tatili için doğduğundan beri, bir kez bile görmediği amcasının yanına gönderilmesi ve onun üvey çocuklarıyla tanışmasıyla başlayan kardeşlik, arkadaşlık ve biraz da romantizmle dolu bir hikâye...

00:00 da Sindirella büyük merdivenlerin mermer basamaklarında cam ayakkabı bırakarak prensinden kaçtı. 00:00 da ondan kaçtım. Ama Sindirella'nın aksine ben,arkamda hiçbir şey bırakmadım.

UYARI: Hikayeyi okurken sakın henüz okumadığınız bölümlere bakmayın. Gizem/Gerilim olduğu için spoiler yiyebilirsiniz! Yetenekli olmak. Her defasında imrenilen bir olgu. Başınıza bela açacağını asla düşünmezsiniz; Öyledir ki yetenekli insan belaya rastlamaz. Aksine bunun bir deli saçması olduğunu düşünürsünüz. Ama bir kez daha düşünün. Zira genç bir kız olan Maya'ya göre hiç de öyle değil. Hele ki kızımız doğuştan telekinezi yapabiliyorsa, kendisini belanın, bildiğimiz belanın içinde bulması kaçınılmaz olacaktır. Düşmanı yakaladığını zannettiğin anda çember daha da genişler. *Her bölümde gizemin dozu artarken, entrikalar doruklara ulaşacak.*

"Ya diyorum işte! Sen benim hayalimdeki Wattpad erkeğisin! yeminle öylesin!" Kendini tekli koltuğa atarken bana da yandan yılmış bir şekilde baktı. Bense ona kocaman olmuş gözlerim ile bakıyordum. Ay, kız şimdi geldi aklıma! Benim gözlerim zaten büyük, pörtletince öcüye benziyordum ben. Hemen onun oturduğu tekli koltuğun karşısındaki üçlü koltuğa kendimi bir güzel attım. Yayıldım böyle bildiğin. "Kızım gitsene sen! İyice serdin postunu evime! Defol ya!" O böyle aniden bağırınca bir irkildim tabi. Sonra ona tip tip bakıp, baş parmağımı üst ön dişlerime bastırdım ve; "Ya anlıyorum badboy falansın ama içinde iyi taraflarını sakladığını biliyorum ben. Sökmez bana bu sert çocuk tavırları. Boşuna okumadık o kadar wattpad hikayesi. Siz badboy' ların içini bilirim ben içini!" Sinirle ayağa kalkıp, sinir ile yüzünü sıvazladı ve; "Şimdi ben göstereceğim sana sakladığım bir taraflarımı! Ama iyi bjr tarafmı bilemem!" Gözlerimi kısarak ona baktım ve; "Terbiyesiz..." Dedim. Baktım bunun ilk bir çenesi kasıldı. Sonra o öldüğüm siyah gözleri daha bir koyulaştı. O kurban olduğum boynundaki damarı bir belirginleşti, bir belirginleşti! Öyle böyle değil! Bunlardan anladığım; kızdı. Hemde kırmızı görmüş boğa gibi. "Siktir git lan evimden!" Kükremesiyle ona baygın bir şekilde bakarak, onu hiç lülülemeden önüme döndüm ve uzattığım ayaklarımı kendime doğru çekerek botlarımı çıkardım. Bu ne cooluktu Allah aşkına? Ne gerek vardı? Sanırsın kırmızı kilotlu süpermen. Bana hayret edercesine bakıp, sonra hayret ile elini dizine vurdu ve; "Neden hayret ediyorum ki?!" Hızla arkasını dönüp, dış kapıya yöneldi ve dışarı çıktı. "Sakın gelme peşimden!!!" Diye kükremeyide ihmal etmedi. Bende hızla çıkardığım botlarımı elime alıp arkasından koşmaya başladım. "Bekle beni Wattpad erkeğiim!!!" Ben ki b

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.