Ve Draco, Harry'nin belini demir gibi kavrayıp onu sert bir şekilde öpmeye başladı. Öpüşü adeta meydan okur gibiydi. Ve karşılığını alıyordu da, Kendine hakim olamayan Harry, parmaklarını onun saçlarına daldırmış, o platin sarısı saçlarını çekiştiriyordu.Bütün öfkesini, onu öperek çıkarıyordu. Draco'nun alt dudağını dişleriyle çekiştirirken onun şaşırdığının farkındaydı. Dilini dudaklarından içeri kaydırıp kontrolü eline aldı, Draco bir nefes almak için geri çekilmeden önce onun saçını iyice çekerek kendisiyle aynı hizaya getirmişti. "Şimdi kim korkuyor Malfoy?"

Sirius Black hiç beklemediği birinden baykuş alır. Draco Malfoy neler olduğunu anlayamadan aniden Sirius Black ile yaşamaya başlar. Omegaverse au Alfa!Harry / Omega!Draco

Aydınlığın merkezinden gelmiş biri ne kadar karanlığa batabilir ki? Harry, Bakanlık'la olan mücadelesine kadar yeterince ışık saçıyordu. Şimdi ise içerisinde onu ele geçirmeyi bekleyen karanlığa tüm kapılarını açmış bekliyor. Dünyası o kadar karanlık ki hiçbir şey görmüyor, ona gerçek sevgiyle bakan o gözler hariç... ⚜ Dark Harry&Drarry Şiddet ve smut içerir...

Eşleri de dahil herkese karşı acımasız olmalarıyla tanınan Malfoy Klanı alfası Draco Malfoy ve 7 yüzyılda bir dünyanın en eşsiz omegasını doğurmakla ünlenen Potter Klanı'nın , alfa abileri ve babalarının gözde omegası Harry Potter. Eğer iki düşman ailenin en küçük varislerinin ruh eşi olduğu ortaya çıkarsa ne olur? Eh her şeyi belirleyen kader elbet bunu da belirler. Tüm hakları Harry James Malfoyun gözyaşlarında saklıdır.

Özet: "Eğer amaç ruhun kurtuluşuysa, o zaman amaç, araçları haklı çıkarır." - 'No Glory'nin ihtişamından ilham aldı.

Özet: "Git." dedi, pek bağırmadı ama Harry'i sütundan uzağa ve raylara doğru geri götürürken aniden sertleşti. "Şimdi git evlat, yoksa trenini kaçıracaksın!" Omzunun arkasına baktı, bir tren vardı... yaklaştığını duymamıştı. Kapılar açıktı ve bekliyordu ve hiçbir sebep yokken içeri girdi. Garip küçük kadın onu takip etmedi, sadece orada durup onu izledi. yüzündeki aynı anlaşılmaz gülümseme. "Hangi yolu seçeceksin?" Kapılar kapanmadan hemen önce tekrar sordu ve onun görüşünü kendi solgun yansımasıyla değiştirdi. =================== Sirius gitmişti ve Harry'nin dünyası parmaklarının arasından parçalanıyordu. Tek istediği biraz huzurdu, sadece kendine bir an. Belki de gerçekleşen bir dilekti. Belki de sadece tuhaf, küçük bir cadının ve onun büyülü madalyonunun entrikalarıydı. Harry, şimdi elli yıl önce, doğum gününde kendini bulduğunda, bunu çok fazla sorgulamaz. Sadece önüne konan fırsatları değerlendirir. ... Bu bir Google çeviridir. Ben sadece kopyala yapıştır yapıp atıcam. Hiç bir düzenleme yapmadan ki zaten bu fice erişseydiniz, siz de bu şekilde okuyacaktınız. Evet, bunu (bu çeviriyi), uygulamasından okuyamayan (kayıtlı olmayanlar) ve erişemeyenler için salıyorum. Şimdiden teşekkürler. Love you guys 💛

"Bu kadar büyüleyici bulduğum şey," dedi Riddle ve biraz daha yaklaştı. "Sensin." Harry'nin sırtı ortak salonun serin duvarına yaslanana kadar üzerine doğru yürüdü ve ekledi. "Neden biliyor musun?" "Hayır. Ve dürüst olmak gerekirse Riddle, umrumda değil." Uzun olan genç ona sırıttı, duyduklarından sonsuz bir şekilde memnun olmuş gibi. "İşte bu. Bu halin." Ellerinden biri havalandı ve Harry'nin yüzüne doğru düşen saç tutamlarını kenara doğru itti. "Nathan Ciro bana bakmaya cesaret etmek şöyle dursun, kendi gölgesinden korkan bir omurgasızın tekiydi. Ama sen..." Daha da yaklaştı, "Sen her an beni bıçaklamak üzereymişsin gibi bakıyorsun." ~ Geçirdiği talihsiz bir kaza sonucu, Seherbaz Harry Potter kendini 14 yaşında olan Nathan Ciro'nun bedeninde bulur. İntihar ederek hayatını sonlandırmayı denemiş ve işkenceye uğramış bir Slytherin'in bedeninde... Bu garip çıkmazına cevaplar arayan Harry, kafasında soru işaretleriyle Hogwarts'a geri döner. Dönmesiyle beraber öğrenciler ve öğretmenlerin arasında bir şaşkınlık dalgasının da baş göstermesi bir olmuştur. Özellikle de önceki gibi pısırık bir çocukla uğraşmadıklarını anlamaya başladıklarında. Şüpheli hareketlerden sakınmaya çalıştığı halde, gerçeği arama isteği her geçen gün dikkatleri daha da fazla üstüne çekmesine sebep olur. Öğrendiği her bir bilgi kırıntısıyla Harry, bulacağı cevaptan pek de hoşlanmayacağını düşünmeye başlamıştır bile. [A translation of 'you belong to me (i belong to you)' by Child_OTKW.]

"𝘠𝘢𝘯𝘭𝘪𝘴 𝘴𝘦𝘤̧𝘪𝘮, 𝘩𝘦𝘳 𝘻𝘢𝘮𝘢𝘯 𝘴𝘰𝘯𝘶𝘤̧𝘭𝘢𝘳 𝘥𝘰𝘨𝘶𝘳𝘶𝘳." {22/12/9- 22/12/25} |Yasal uyarı: Hiçbir karaktere sahip değilim, sadece kurgunun sahibiyim. |Uyarılar:Sokak ağzı, depresyon belirtileri, bxb, bazı kişileri rahatsız edebilecek husus ve davranışlar... Kitapta oluşturulmuş uydurma bir ağır din kullanılmıştır. #Best Ranking (22-∞)# #darkharry 1. (22/12/16) #kurucular 1. (22/12/16) #hpfanfic 1. (23/1/2) #lilypotter 5. (22/12/26) #narcissa 3. (22/12/26) #merlin 7. (22/12/18) #tomarry 1. (22/12/26) #harrymort 1. (23/2/5) #luciusmalfoy 7. (22/12/26)

Lal. İnsanlar,konuşamayanlara böyle seslenirdi değil mi? Peki ya konuşmak istemeyenler. Onlara ne denirdi? - "Eskiden severdin yağmuru,şimdi ne değişti?" - !𝐛𝐲//𝐚𝐠𝐧𝐞𝐬𝐫𝐢𝐝𝐝𝐥𝐞¡ [𝐚 𝐭𝐨𝐦 𝐦𝐚𝐫𝐯𝐨𝐥𝐨 𝐫𝐢𝐝𝐝𝐥𝐞 𝐟𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧] |𝐛𝐱𝐠|

≈Morfin'in hafızasını ve asasını ayarladım. Onları kendisinin öldürdüğünü düşünüyor ve Seherbazlar geldiğinde bunu yaptığını gururla ilan etti. Onlarla savaştı ve onu öldürdüler. ailemi öldürdüm Başka bir Hortkuluk yaptım.≈ Sonraki sayfa boştu. Harry sayfalara baktı. Günlük bir kaza mıydı? O zaman nasıl yazıyordu? Tabii daha sonra günlük büyülenmediyse. Günlüğü Lucius'a öylece teslim etmek ya da herhangi birinin rastlaması için herhangi bir yerde bırakmak istemezdi. Onu yok ettikten sonra, tılsımlar kaybolmuş olmalı. Sözcüklerin izini sürdü, içinde kanayan sempati sancıları vardı. Şaşırtıcı derecede insaniydi. Odalarda karşılaştığı gaddarlıktan çok farklı ama aynı zamanda hatırladığı karizmatik çocuktan da çok uzaktı. İki maske de sahte miydi? Yoksa başka bir sahte kişiliğe mi bakıyordu? Gerçek Tom Riddle kimdi? -Çeviri-