"Çocukluğumuz tohumumuzdur," diye fısıldadı Sırtlan'ın kül olan kalbi. "Tohumumuza kim su verdiyse o şekilde büyür ve yetişiriz." EMARE serisinin, birinci kitabı Sarmaşık, ikinci kitabı Pusula ve son kitabı Maske bu başlık altında toplanacaktır.

Kararlı ve duygusuz olduğuna güvendiğim sesle, "Onları serbest bırakmak için ne istiyorsun?" diye sordum. Fazla düşünmeden soruma yanıt verdi. "Seni!" Tek kelimelik bu cevap tam da duymak istediğim şeydi. "Gel de al o zaman orospu çocuğu. Arkadaşlarımı da hemen serbest bırak. Onlara bir şey yaparsan senin sonunun da, temsilcin gibi olması için elimden gelen her şeyi yaparım."

"Beyaz iç çamaşırlarınız karanlıkta gece gökyüzünü aydınlatan havai fişekler gibiydi Bayan Willis, sizi görmemek imkansızdı." (+18 sahneler bulunmaktadır.)

Özgür(Toprak) sadece toprak ve kum zeminde görünebilen bir gençtir. Hayatın ona verdiği bu farklı özelliğe alışmaya çalışır. Farklı bir hayat çoğu insana çekici gelse de o normal, sıradan bir yaşam arzusuyla yanar tutuşur. Ve bir gün normal bir insana aşık olur... Toprak Adam'dan: Hoş geldin hikayemize sevdiğim. Korkma, korkma benim Toprak, arala artık şu sayfaları da geçmişimize bakalım seninle . Hemen üzülme öyle geçmişe geç-miş dedim diye. Alıngaçlarını açmadan beni bir dinle, kalbine demir kaplı zırhları da bürünmeden ama olur mu? Ben sana burada geçmişi bildiklerini ve bilmediklerini üşenmedim sayfalarca anlattım. Sen de üşenme oku beni. Gözlerin yorulur başka bir diyara dalar, kanlanır ya da yaşlanırsa usulca kaldır beni, bir kenara koy inan sana alınmam. Ama sonra yine oku hikayemizi okudukça öğren gerçek beni ve senin bende uyandırdığın hisleri.

"Seni duyabiliyorum. Sen beni anlamasan da senin içini okuyabiliyorum. Ben çok farklıyım. Benden uzak dur. Bu kitaplardan da..." Ne demek istediğini anlamaya çalıştı bir süre. Ölecekti, ölüm kitapların içinde ve o okumaya devam ettikçe onun gibi ölecekti. Kitaplar onun da ruhunu emecekti. O da katil olacaktı. Tıpkı Elvie gibi... 31.12.2017 Gizem Gerilim #57 01.01.2018 Gizem Gerilim #52 07.02.2018 Gizem Gerilim #44 22.02.2018 Gizem Gerilim #29

Melekler Nurdan, Şeytan Ateşten, Adem Topraktan, Havva ise Adem'in bir parçasından yaratıldı. Adem kimdi? İlk örtünen, ilk unutan, ilk hatayı yapan, ilk tövbe eden, ilk acıyı yaşayan kısacası o ilk insan ve bütün insanlığın atasıydı. Yaradılışımız gereği birbirimize aitliğimiz belliydi. Buna rağmen içimizde bir yerlerde nur ve ateş tohumları oluşması için ekilmişti. Başlangıç ve bitiş noktamız aynıydı. Peki ya yaşadıklarımız ..? Ben Bahar eminim ki Arden hiçbir zaman beni sevmeyecekti. Başlangıcımız yetiştiğimiz toprağa kadar dayanan bu hikaye için bir son yoktu. Biz Adem ve Havva değildik. Birbirimizden uzak durmamız için birçok neden olan iki basit insandık. Ben Bahar. Babam Hakkı'nın yaramaz kızı Annem Biricik'in ise kopyası... Ezik bir kız ve zengin bir erkek diye başlamamız bizi farklı yapmayacaktı. Tam da bu yüzden o Arden oldu bende Bahar...

Sessizlik #1. 06.03.02022 MiMi, dünya üzerindeki en akıllı yapay zekâ. Kendine bir yönetim kurmuş ve bu yönetim ile bir şeylerin önüne geçmeye çalışmaktadır. Bunun en büyük sebebi ise bir önceki sahibidir. Eliz, aşırı sakar ve aptal olduğu için dünya tarafından dışlanmış bir kızdır. Ancak MiMi ile tanıştıktan sonra dünyası bir anda tepe taklak olur. Hiç ummadığı olayların içerisine düşer ve bunun ile birlikte birbiri ile hiçbir alakası olmayan insanları bir araya gelmesine sebep olur. Siyah - beyaz, gece - gündüz kadar birbirine zıt olan bu altı kişi ise yaşamak için birbirilerine yardım etmek zorunda kalırlar. MiMi ise Eliz için her şeyini ortaya koyar. Sadece tek bir şartı vardır; Kötü bir kız olmasıdır. Çünkü... "İyi Kızlar Ölür." (ﾉ◕ヮ◕)ﾉ*.✧❤️ ° • L A D Y _ R E B E L ﾉ*.✧

Gözlerim açıktı ama ruhsuz gibi tavana bakıyordum, bakışlarımı hemşireye çeviremiyordum. "Sorun ne?" Babamın sesi duyulduğunda zorlukla bakışlarımı ona çevirdim. "Kızınız duyguları pek hissetmiyor, hiç heyecanı yok ve gözlerini bile kırpmıyor." "Kızınız yaşayan bir ölü Elvan Bey."

DİYARBAKIR/SUR «2016» Siz şimdi sanıyorsunuz ki her eline silah alıp, kamuflaj giyen asker oluyor. Yok aslanım. Öyle olmuyor işte o işler. Sen gel bir de Sur'da, Tel Aviv'de gör askeri. Gel benim elimde yanan namluları gör. Gel 5 bin derecelere çıkartmalarımı gör. Bak sen, nasıl eğitilmiş olduğumuzu bilmiyorsun. Neler yapacağımı bilmeden beni vasıfsız, vizyonsuz bir insan sayıyorsun. Değilim. Benim tek amacım ot gibi yaşamamak ve kendimi sürekli geliştirmek. Ve sen beni tek meziyeti silah kullanmak olan biri olarak göremezsin. Ben matematiği, rüzgarı ve dünyanın dönüşünü hesaplamaya kadar kullanıyorum, fiziği yanlızca e=mc2 olarak bilmiyorum bazıları gibi, ben fiziği mermimin havada kalış süresine kadar hesaplarken kullanıyorum, barutumu ayarlarken kimyanın tarihini tekrar yazıyorum, vurulduğumda ölmemek için turnikemi ben yapıyorum emin ol fizyolojime oldukça da hakimim. Ben 47 ayrı derse tabi tutuldum. 47 sini de en iyi şekilde geçip harp okulu birinciliğine oynadım. Kazandım da git bak kütükte Babamın adının altında adım yazıyor. Yan dal olarak Mekanik mühendisliği bile bitirdim. İç dış mekanikten de güzel anlarım. Getir bana bir silah bakarak dökeyim içindekileri. İngilizcem, bir ingilizin yanında konuştuğum zaman ben söylemeden ingiliz değil de Türk olduğumu anlamayacakları bir düzeyde. Sen şimdi gelip bana vizyonsuz diyemezsin. Sırf meskenim dağlar diye. Gel ben seni götüreyim Sur'a. Yoksa anlamayacaksın.

Burası özel motor yarışlarıydı. Herkes alınmaz, herkese de anlatılmazdı asıl mesele. Ama şehirdeki herkes adını bilir, gece yarısı yarışların olduğu sokak ve caddelerden geçmeye korkardı. Burası; Motorların şanıyla büyürdü. Kalbi vardı buranın. Tam üstünde oturduğunuz, o hız makinesinin üstünde. Burası, MEZAR YARIŞLARIYDI. Karanlık ve hızın buluşturduğu iki insanın aşkını damarlarınızda akan yarış tutkusunda hissedeceksiniz. Ve eğer aşıksanız, rüzgar her zamankinden anlamlı, gece her zamankinden daha risk almaya değerdir. Kapak tasarımı; Pen_Queen, teşekkürler!