Zapomniana parasolka, czarny kot i czekoladki. Niekoniecznie w tej kolejności... nie, żeby miało to być dla ciebie istotne. Dlaczego tak niegrzecznie? Gdybyś tu był, pewnie skarciłbyś mnie, że pisząc list - nawet jeżeli to najzwyklejszy sms - nie używam zwrotów grzecznościowych. Ale ciebie już nie ma. - ♦ - /Ostrzeżenia:/ Brak. - ♦ - /Pairing:/ Własne. - ♦ - /Status:/ Zakończone. ✓ - ♦ -

Kiedyś wilkołaki były realnym zagrożeniem. To one władały lasami. Niekiedy kryły się wśród ludzi. Tak było sto lat temu, gdy człowiek nie wiedział jak się bronić. Był zbyt słaby i przerażony. Dzisiaj... dzisiaj usłyszeć o nich można głównie w historiach, którymi matki straszą swoje krnąbrne dzieci. Ludzie żyją w swoich dużych, ogrodzonych murami miastach, czują się pewniej ze strzelbą w ręku i w wilczym futrze na plecach. Teraz człowiek także jest drapieżnikiem. Obecnie niektórzy traktują opowieści o wilkołakach jako fikcję. Folklor. Legendy głupich, niepiśmiennych chłopów. Jednak nie na dalekiej północy. Tutaj w miejscu, gdzie wioski graniczą z nieprzemierzonymi połaciami lasu, ludzie pamiętają... Trevtown to niewielka osada. Nie można nazwać jej miasteczkiem. Ludzie znają się od wczesnych lat, a na nieznajomych patrzą z podejrzliwością i niechęcią. W taki sposób traktowali moją matkę, która w młodości przybyła tu ze wschodu, z pięcioletnim mną w ramionach. I tak traktują mnie. Jednak... może mają rację. Może nie powinni mi ufać. Może nie powinni odwracać się do mnie plecami. Kto wie... może jestem wilkiem w owczej skórze. [Opowiadanie zawiera przekleństwa, sceny seksu, śmierci, gwałtu i ogólnie ostrzegam wrażliwych. Ponadto jest to omegaverse! Z wszystkim co się na to składa. W tym m-preg. To ostrzeżenie dotyczy wszystkich opowiadań serii.] Kolejność opowiadań: - Samotny Wilk - Wataha - Wilcze Ścieżki - Wilcza Pieśń

„Najpierw graliśmy na rozpadającym się szkolnym boisku, wyganiani o godzinie osiemnastej przez woźnego, by o dwudziestej drugiej przemknąć się przez bramę i grać tak długo, aż wystarczy nam sił." „No i są jeszcze oni. Dzieciaki z bogatych rodzin przesiadujący na orliku godzinami. Chwalący się nowymi butami sportowymi, I-podami, czy innymi I-phonami. Na boisku, do licha! Kogo coś takiego obchodzi na boisku?" „Wystarczyło tylko kilka minut, aby zauważyć precyzję ich gry. To nie uliczna koszykówka, jak w naszym przypadku. Oni ją trenowali. Zapewne kilka godzin dziennie w najlepszym klubie sportowym miasta. Każdy krok, każdy skok, wszystko idealne." „Nie stąd. Nie ma mowy. Nawet Arek by nie trafił. Trafił. Trafił, cholera. I co najgorsza, przegrywamy. Z nimi, wychuchanymi bachorami." „Myśleliśmy, że jesteśmy geniuszami w ulicznej koszykówce, aż tu nagle takie bachory ściągnęły nas na ziemię. Wyuczona precyzja pokonała instynkt." „Po prostu lubię piękno, a męskie, wysportowane ciała z pewnością są piękne. Gdzie mi więc do geja? Ciotki latającej z wypiętą dupą?"

Trzecia część przygód Sky'a.

Trudno jest żyć w przyjaźni z kimś, gdy jego matka cię nie lubi. ©kamseok 2016

Opowieść o zwykłym chłopcu. Ale czy na pewno? Co się stanie jeśli zostanie wciągnięty w sprawy z dalekiej przeszłości? Co jeśli się okaże, że nie jest człowiekiem i wspomnienia z jego poprzedniego życia zaczną wracać? Co się wtedy stanie? Czy wróci do miłości sprzed wieków? <pojawiają się elementy (lekkie) miłości między osobami tej samej płci (męskiej płci) około rozdziału 8-9 i dalej> Ranking: #34 W Fantastyka 11 czerwca #5 W lis 11 czerwca

[opowiadanie ma już swoje lata, dlatego proszę o dystans do zawartej treści] David w ramach przegranego zakładu ma udawać dziewczynę: nosić makijaż, rozmawiać jak kobieta, robić typowo "babskie" sprawy i "nieświadomie" podrywać innych mężczyzn. Udaje mu się nawet zatrudnić jako kelnerka w jednej z najbardziej znanych w okolicy restauracji. Wszystko jak na razie idzie jak po maśle, dopóki jeden z klientów nie zaprasza "kobiecego" Davida na randkę.

Kontynuacja opowiadania Samotny Wilk. Zapraszam do przeczytania części pierwszej. Jeśli masz ją już za sobą, serdecznie zapraszam do tego opowiadania. Kiedyś wilkołaki były realnym zagrożeniem. To one władały lasami. Niekiedy kryły się wśród ludzi. Tak było sto lat temu, gdy człowiek nie wiedział jak się bronić. Był zbyt słaby i przerażony. Dzisiaj... dzisiaj usłyszeć o nich można głównie w historiach, którymi matki straszą swoje krnąbrne dzieci. Ludzie żyją w swoich dużych, ogrodzonych murami miastach, czują się pewniej ze strzelbą w ręku i w wilczym futrze na plecach. Teraz człowiek także jest drapieżnikiem. Jednak dzieci lasu nie są bezbronne. Kryjemy się w nieskończonej tundrze, by wieść spokojne życie. Nie jest to łatwe. Ludzie przepełnieni nienawiścią i uprzedzeniami są w stanie ścigać nas jak dzikie zwierzęta. Przez całe życie żyłem wśród ludzi. Wilk wśród owiec... a może biedna, głupia owca wśród żądnych krwi wściekłych psów. Teraz już nie należę do świata ludzi. Jestem w ich miastach nieproszonym gościem. To jednak nieistotne, póki mam dom, do którego mogę wrócić. Kolejność opowiadań: - Samotny Wilk - Wataha - Wilcze Ścieżki - Wilcza Pieśń

Nataniel od zawsze miał problemy ze znalezieniem przyjaciół. Powodem była jego chorobliwa wręcz nieśmiałość i niskie poczucie własnej wartości. Nie pomagała mu w tym także jego orientacja, którą za wszelką cenę pragnął ukryć. Dlatego właśnie izolował się od prawdziwego świata i krył w swoim własnym świecie gier, książek i ulubionych seriali. Nie spodziewał się, że ktoś spróbuje wyciągnąć go z tej strefy komfortu.

Nathaniel jest niewidomy, jego rodzice to zabiegani ludzie często wyjeżdżający na delegacje. W ten dzień znów przyszedł do pustego domu, jednak coś było nie tak. Czuł obecność drugiego człowieka... ktoś był w jego mieszkaniu. Postanawia nie pokazywać tego, że "zauważył" obecność nieproszonego gościa. Logan to zbiegły morderca ukrywający się przed policją, zbiegiem okoliczności trafił do pewnego domu. Na początku myślał, że nikogo w nim nie ma... jednak potem dostrzegł niewidomego nastolatka. Nie wiedział czemu ale nie potrafił go zabić. Mijały dni a oni przyzwyczaili się do siebie, aż w końcu Nathan powiedział "Wiem, że tu jesteś." Uwaga: zawiera wulgaryzmy, miłość męsko-męską, sceny 16+ i 18+, które można pominąć.