Sanki her şey Scorpius'un kaçırılma gibi bir ihtimali yokmuş gibi planlanmıştı. Belki de diğer aileler bu yüzden bu oyunda kaybetmişlerdi? Çocuklarının kaçırılmadıklarını düşündükleri için. Aslına bakarsak çok mantıklıydı. Herkes ilk başta çocuklarının sadece kaybolduğunu düşündüyse kimse onların kaçırılma ihtimali ile ilgili hiçbir şey yapmamıştı. Bir kişi haricinde. Bir anda durdu. Evet, Scorpius'un bahsettiği Rose adındaki kızın annesi. Oğlunun dediğine göre o kadın da herkes çocuğunun sadece kaybolduğunu düşünürken, kaçırıldığını söylemişti ve sonra da ona deli muamelesi yapmışlardı. Peki ya şu an da başına o kadına gelen şeyler geliyorsa? Bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı. O da ulaşabileceği tek ebeveyn olan Rose adındaki kızın annesinden geçiyordu. 05.10.19

"O gün Esrar Dairesi'nde o içime girdiğinde bir yandan da Dumbledore'un sözleri doldu aklıma. Bende onda olmayan şeyler var. Sevgi, dostluk, arkadaşlık. Orada seni gördüğümde bana ilk sarılışın geldi aklıma, üçümüzün birlikte geçirdiği zamanlar. Sen olmasaydın ben ne yapardım bilmiyorum. İyi ki varsın Hermione.'' ''Biliyorsun ki Harry Potter bu hayatta sevdiklerine çok önem verir. Biz de ondan sevdiği bir insanı alarak ona sonsuz bir acı çektireceğiz. Senin görevin o akşam dolapla Ölüm Yiyenleri içeri aldıktan sonra o kişinin peşine düşüp onu bulmak ve dönerken bizle getirmek.'' ''Peki bu kişi Lordum?'' ''Hermione, Hermione Granger Draco.''

Bakın abartmıyorum. Bazı insanlar ses frekanslarıyla kalbinizi titretebilir. ❤HD © Tüm hakları saklıdır.

"Biliyor musun," dedi Draco, başını eğip yüzünü Hermione'nin omzuna saklarken. Sesi cümlenin sonuna doğru boğuklaşmıştı. "Çok güzelsin. Yemin ederim ki öylesin." - Altın üçlünün gözdesi Harry Potter'ın seçilmiş kişi olmadığını fark etmeleri Hogwarts savaşından sonra tüm gözleri başka bir ismin üzerine çekmişti. Onun hikayesi tam da burada başlıyordu ve okuldan henüz yeni mezun olmuş bir genç kız, belki de çağın en zeki cadılarından biri için bu hiç de kolay değildi. Yeni bir savaşa adım adım yaklaşıyorken Voldemort'un güçlerini bizzat aktarıp Hermione Granger'ı öldürmek ile görevlendirdiği Draco Malfoy, her zaman olduğu gibi onun isteklerine boyun mu eğecekti? Peki, Hermione Granger bunu yaparken onu hala nefret ettiği biri olarak görmeye devam edebilir miydi? Belki de Draco; Hermione için düşmandan çok kendisiyle aynı geçmişi paylaşan gizemli bir tanıdıktı.

Hermione Granger sadık bir dosttu. Draco Malfoy için yasak bir aşk, Geride kalanlar içinse tek umuttu. Savaşın kaybedilmesinin üzerinden 5 yıl geçmişti. Hermione ölümlerin ve yalnızlığın ortasında acıyla kıvranırken, her şeyi değiştirmek için bir imkana kavuştu. Görevi tehlikeliydi, yorucu ve ızdırap doluydu. 25 yıl öncesine gidecek, Voldemort'un yandaşı olarak Karanlık Tarafa katılıp, hepsini yok edecekti. İntikamında hesaba katmadığı tek bir şey vardı. Arzunun, hırsın ve nefretin inşa ettiği bir aşka ihanet etmek böylesine zor olmamalıydı. "Bir kez seni korumamı fısıldadın Granger. Ve seni hayatım pahasına koruyacağım." Lucius Malfoy "Kalbin, bedenin ve ruhun sadece bana ait. Bana ihanet etme Granger. Bana sakın ihanet etme." Tom Riddle "Bir canavarı öldürmek için geldim buraya, sevmek için değil." Hermione Jean Granger

Ravenclaw kısmetin belki, Oradakilerin hiç çıkmaz sesi, Mantıktır onlarca önemli olan, Öyle kurtulurlar tüm sorunlardan.

Düşersin belki de Slytherin'e sen, Bir başkadır sanki oraya giden, Amaçları için neler yapmazlar, Açıklasam bitmez sabaha kadar. Düzenleme: 25.05.2020

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

SENSELESS'ın devam kitabıdır. Dostları ve aşkı arasında kalan genç bir Gryffindorlu, Lordu ve kalbi arasında kalan gururlu bir Slyhtherin. Seni öldürmek için can atan bir aşığı ne kadar sevebilir ne kadar süre affedebilirdin? Hermione onu Voldemort'un önüne fırlatan Draco Malfoy için aynı şeyi düşündü.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."