Opowiadanie o dwóch bóstwach przeznaczonych sobie od dnia narodzin. Łączące ich wspaniałe i szlachetne uczucie miłości zmienia się w złość i zazdrość, gdy na dotychczas niezbadanej przez człowieka ziemi, pojawia się przedstawiciel ludzkiego gatunku. [ E R E N = N E R E, L E V I = I V E L ]

Levi jest jedynie trzydziestoletnim, niskim i gburowatym mężczyzną, żyjącym tylko pracą i herbatą. Już dawno zrezygnował z życia towarzyskiego, zostając przy zaufanej grupie przyjaciół, których znał jeszcze z collage'u, oraz nielicznej rodziny, jaka mu została. Cały jego świat obraca się jednak do góry nogami, kiedy zza granicy przyjeżdża jego ciotka, wraz z nastoletnią córką, która przypadkowo zostawia na jego stole otwarty laptop. Ackermann nie może uwierzyć we własne emocje, gdy z ciekawości klika przycisk „play" na otwartym wideo, a jego oczom ukazują się dwa zielonozłote oceany i długie, kasztanowe włosy, oraz wszystkie kolory tęczy w tle. Rogue Titan Of Beauty - Tak brzmiała nazwa kanału, który przywrócił kolory w jego szarym, monotonnym życiu. „- Jesteś... Tras... westytą? - Płeć Płynna, to odpowiednia nazwa, panie Ackermann". Ponieważ nic nie może być idealne, prawda?

Zieleń traw kwitnących na wiosnę I kobalt nocnego nieba, osłanego tysiącem gwiazd Gdy przypadek sprawia, że te dwa tak dalekie od siebie kolory Łączą się w jeden, błyszczący szmaragd Któremu nikt nie pozwoli nigdy zgasnąć Mówią - że zazwyczaj, wszystko kończy się na dziecku Oto historia sprzeczna, jak to wszystko - od dziecka się zaczęło. Ono - czyli historia dziecka z probówki. •- Nowa, poprawiona wersja -•

„Jego oczy próbowały dostrzec kapitana, kiedy odwracał głowę przez ramię. Mężczyzna był tam, stał, niewzruszony sytuacją, jaka się właśnie wydarzyła. I choć Eren miał ochotę uszczypnąć się i sprawdzić, czy aby na pewno nie jest to nocne marzenie, to jego brat tam był. Stał przed nim i czekał na odpowiedź. Levi kiwnął głową tak delikatnie, że naprawdę tylko młody Jaeger mógł to dojrzeć. On był księżniczką? Kraju, którego nawet nie znał? - Zeke, ja... - Musisz wrócić, Eren. Kraj będzie cię potrzebował, kiedy umrę". ____________________________________________ Jest to lekkie Au, swoboda w czasach Canon, brak tytanów.

W świecie, gdzie życie uzależnione jest od tego, kim jesteś; W świecie, gdzie każdy postrzega cię po tym, jak wysoko na drabinie dynamiki się urodziłeś; Tam, gdzie o twoim miejscu decyduje to, czy dzieci rodzisz - czy je robisz. Omega nie dostanie pracy - bo kto chce zatrudnić pracownika, który co miesiąc musi dostać tydzień płatnego urlopu? Omega jest przeznaczona do rozrodu, tylko tyle. Nie ma prawa patrzeć z góry na alfę. Nie ma prawa wyjść wyżej, niż ona. Nie ma prawa do Swobodnego Życia. Pewnego dnia, na świecie pojawia się druga w historii męska omega. Uważana jest przez społeczeństwo za wybryk natury, za defekt płci. Do tego dochodzi osoba, która nienawidzi omeg tak bardzo, że pragnie pozbawić je wszelkich praw. Zrobić z nich maszynki do rozmnażania, jedynie kogoś, kto towarzyszy Alfie, nie będąc z nią na równi. I choć w konstytucji omegi są na jednej linii z każdym innym człowiekiem, w pewnym momencie coś się zmienia. I już nie tylko społeczeństwo, uważa omegi za nic nie wartą dynamikę, a prawo również. Jak przetrwać w takim świecie...? ***

Czy to możliwe, aby przez 31 dni zakochać się w kimś na zabój?

Kilkaset godzin razem, słodki stan uniesienia, wiara w coś nieistniejącego. Nie oczekiwali patosu z nieba. Nie chcieli czegoś, co zakłóciłoby ich podróż. Po prostu byli, demaskując swoje wady i zalety, swoje kłamstwa i korzyści z nich płynące. ~ #481 miejsce w ff - 05.11.2017 #527 miejsce w ff - 30.10.2017 #636 miejsce w ff - 29.10.2017 #662 miejsce w ff - 07.10.2017 #788 miejsce w ff - 04.10.2017 #801 miejsce w ff - 28.08.2017 #890 miejsce w ff - 21.08.2017

[Ereri] „Ile cierpienia można znieść, nim stanie się codzienną obojętnością?" Gdy zapada noc, po pamiętnym dniu zagłady, zaczynają rozumieć, że nic nie będzie już takie jak przedtem. Są rozdarci, niekompletni, przybici, lecz okrutna prawda powoli do nich dociera - muszą żyć dalej. Muszą przejść przez kolejne dni, miesiące i lata. Dla niego. Żeby jego imię i poświęcenie nie odeszło w niepamięć. (art z okładki: oekaki-chan)