Yazariçemizi mutlu etmek için... ⭐ @risequam'a ithafen... - kurgu değildir -

Cehenneme uzatılan bir el, bir dokunuş gibiydi Murat Paşazade'yi sevmek. Sıcaktı, yakardı, küle çevirirdi. Nam-ı diğer Paşa Murat'ın dünyası günahlarla çevriliydi ve sevgisi, tadana haramdı. Oysa Sevda Gürsoy yasak meyveyi onu gördüğü ilk gün yemiş, üzerine bir bardak soğuk su arayışına girmişti bile. "Onu Allah'a emanet etmiştim. Sevilen kişi Allah'a emanet edilirse, onu görmeden ölmezmiş insan. Öyle bir yazı okumuştum. Taksiyle eve giderken, ağlarken ve gecenin yalnızlığı içime işlemişken onu bir kez daha görmeden ölmeyeceğim ihtimaline tutunmuştum. Ondan kaçıp, ondan ötürü üzülüyor ve kendimi yine onunla avutuyordum. Aşkın, önüne geçilemeyen, yüzsüz, ufak bir çocuk olduğunu ilk defa o gece, yatağımın o kokan yerinde, ona ağladığımda anlamıştım."

SABV serisinin ilk kitabıdır.

Birbirlerinden başka kimsesi olmayan üç genç kız büyüdükleri yurdu kapanmaktan kurtarmak için "Günahlar evi'nde" çalısmaya başladılar. "Gece yarısı olduğunda asla odandan çıkma." Ve uymaları gereken en önemli kural buydu. İçlerinden birinin kuralı çignemesiyle hayal bile edemeyecekleri bir hayata geçiş yaptılar. Günahlar evinde nelerle karşılaşıp, nasıl güvende kalacaklar? Ve asıl baş etmeleri gereken üç ölümsüz erkek karşısında kayıtsız kalabilecekler midir? Serinin birinci kitabı : Karanlığın Prensleri "Günahlar Evi" Serinin ikinci kitabı : Karanlığın Prensleri "Muamma" Serinin üçüncü kitabı : Karanlığın Prensleri "Şeytan'ın Melezi" Serinin dördüncü kitabı : Karanlığın Prensleri "Tanıdık Yabancı" Serinin beşinci kitabı : Karanlığın Prensleri "Gölgedeki Avcı" Yayınlamakta olduğum bu hikaye az da olsa yetişkin ve şiddet öğeleri barındırdığından +16 yaş kitlesi için daha uygundur.

YARIŞMAMIZ SONA ERMİŞTİR. Yazarlar selam, Coca-Cola bir yarışmayla daha karşınızda :) Bilin bakalım, bu seferki çıkış noktamız ne? Okul sezonuna tertemiz bir sayfa açmışken; hadi kalem kağıtlar ele, isteyen bilgisayar başına :) Konu başlığın; SERVİS BEKLİYORUM GÖZLERİM KAPALI Yapman gereken tek şey; saaadece okul hikayeni paylaşmak... demeyi çok isterdik ama bu sanki bi' tık kolay oldu. O yüzden hikayende mutlaka geçmesi gereken kelimeler ekledik. Coca-Cola, kulaklık, servis, teneffüs, coğrafya Bende Son Durum: ''Servis Bekliyorum Gözlerim Kapalı'' diyorsan; paylaş hislerini, kelimelere dikkat ederek hikayeni tamamla. Ve sürpriz hediyeler için bizden haber bekle ;)

Geceden nefret etmemin sebebi buydu belki. Kabuslar... Uykularımı işgal eden, bir zehir gibi acı çektiren kabuslardı. Gecenin siyahlığına olan aşkımı engelleyen de buydu. Gündüzün maviliğine olan aşkımı alevlendiren de buydu. Kabuslar hayatımı ele geçirmiş sayılırdı. Her gece gördüğüm, hiçbir anlam barındırmayan ancak gerçek bir yaşamdan kesitler alınmış gibi duran kabuslar. Ne anlama geldiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Hayatımda hiç görmediğim kişiler sebepsizce rüyalarıma girip gecelerimi mahvediyorlardı. Peki ya rüyamdaki kişileri aslında tanıyorsam? *** Yalanlar üzerine kurulu bir aile... ❇ ~ Ancak bir beden öldüğü zaman bir bebek anne karnına düşer.~ 'Büyü yapabilen bir vampir mi?' *** Vampir kategorisinde#2 Bir Vampirden Hamileyim! -2- *Bu kitabı okumak için Bir Vampirden Hamileyim'in okunmasına gerek yoktur. Sadece yorumlar kafa karışıklığı yaratabilir. İlk kitabı okumayanların yorumlara bakmadan okuması önerilir:)*

Şu hayatta bir sürü takıntısı olan, gördüğü herhangi bir erkekten 1 saniyede hoşlanan, kendini beğenmeyen ergen bir kızın yaz tatili. 10 Ağustos 2016

11-B grubuna eklendiniz. +9054: Alya gruptan çıkma. Önemli bir konu var. Siz : Özelden yaz. Gruptan ayrıldınız. +9054 yazıyor... +9054: Sen voleybol takımında bu sene kaptansın. O gruba yeni antrenörü aldık. O yüzden çıkma. Siz : Gerekli mi? +9054: Evet. +9054 kişisini engellediniz.

Ben Alara Yücegönül. Bir tane sevgili yapacağım demiştim. Onun bile gidip en karaktersizini bulmuştum. Burnumu çektim. "Ne ağlıyorum ben ya." dedim kendime kızarak. "O onun bunun evladı hiç üzgün değildi. Ben niye salak salak ağlıyorum!" etrafa bakıp kendi kendimi gaza getirdikten sonra eve doğru yürümeye başladım. Beş dakika sonra yeni bir ağlama krizi geçirdiğimde "Aptalım, büyük aptal." diye kendime kızmaya devam ettim. Telefonum çaldığında arka cebimden çıkardım. Ekranda gördüğüm isimle ufak çaplı bir kriz geçirdiğimde ayağımı yanımdaki çöp kutusuna vurdum. Büyük bir sızlama bileğimi sararken olduğum yere çöküp telefonu açtım. " Alara-" "Anne," dedim sinirden artık gülerken. "Sen benim bacaklarımı kır lütfen diyeceğim ama ben biraz önce bileğimi hallettim sanırım. Sen en iyisi beni yatılı okula ver. Ya da dur onu da yapma ben orada daha da kudururum -" Sözümü kestiğinde alt dudağımı ısırıp azarı bekledim. "Neredesin sen bakayım. Aklım çıktı haberin var mı senin? Hem ne abuk subuk konuşuyorsun?" "Anne eve gelecek gibi değilim. Ayağım çok kötü. Babam beni almaya Mehmet amcanın marketinin önüne gelirse gelebilirim. Ha diyorsan Allah 'ın cezası, ailenin yüz karası ne halt yersen ye-" telefondan gelen dıt dıt sesiyle kapatmış olduğunu anlayarak telefonu yanıma bıraktım. Bu ne halt yersen ye Alara demek değildi, değil mi?

WATTY HEQLEME DEFTERİ