Cześć, chciałam przedstawić Wam swoją historię. Historię mojego życia, które zmieszało się z wielką miłością oraz światem narkotyków. Nie będzie to opowieść zakończona Happy Endem. Nie... Na końcu umieram. Jak i Dlaczego? Dowiecie się w ostatnim rozdziale... ------------------------------------------------------------------- - Chcę tą - powiedział prawie niesłyszalnie, ale ja słyszałam. Miałam ochotę rzucić mu się na szyję, ale przecież nie mogłam tego zrobić. Cholera, on naprawdę jest nieziemsko przystojny... -Jestem Justin - przedstawił się, siadając na skórzanym fotelu - A wy teraz jesteście moje - dodał, uśmiechając się jak małe dziecko, które otrzymało zabawkę życia - Jesteś piękna i chciałbym cię mieć dla siebie - powiedział, przejeżdżając kciukiem po moich ustach. Przymknęłam lekko powieki i napawałam się tą przyjemną chwilą - Ale to ty musisz zdecydować, czy chcesz być moja - dodał, po czym złożył delikatny pocałunek na moim czole. Nie wiem czemu, ale poczułam się wyjątkowa przez to co zrobił. #8 Fanfiction - 22.04.2017

Andy Hunter to mężczyzna, któremu w swoim życiu nie brakuje niczego. Dzięki ogromnej fortunie, której jest posiadaczem jest w stanie zdobyć wszystko o czym tylko zapragnie. I już niedługo przekona się o tym na własnej skórze, gdy zapragnie żony jednego ze swoich prawników. Suzanne Jeremith jest szczęśliwą mężatką od prawie pięciu lat. Kocha swojego męża, ale przez jego uzależnienie od hazardu popadają w długi, które z każdym dniem wzrastają. Andy złoży młodemu małżeństwu propozycję, nie do odrzucenia. Proponuje jej mężowi milion funtów za tydzień z jego piękną żoną sam na sam w malowniczej Toskanii. Czy zdesperowany mąż przystanie na propozycję swojego pracodawcy? Odda żonę w ręce innego mężczyzny za pieniądze? Cudowna okładka została wykonana przez @Whatafuck_Graphics zapraszam serdecznie na ich profil! [ Wszystkie rozdziały zostaną wkrótce poprawione! ]

Chciał ją dla siebie, choć ona nie chciała być jego. Chciał ją chronić, choć ona czuła, że ją niszczy. Chciała zapomnieć, a on wciąż jej tylko przypominał. czy wybaczy mu to co jej zrobił? Czy wybaczy to, że ją ukradł? 14.08.2016 - #3 miejsce Fanfiction

Pozorne szczęście i złudne poczucie bezpieczeństwa uleci z jedną chwilą, ustępując miejsca nieuniknionej tęsknocie... Strach przed poznaniem przesłoni racjonalny sposób patrzenia na świat... Egzystencja skupi się nieświadomie na ciągłej tułaczce po upragniony spokój... Wewnętrzne milczenie stanie się niechcianą codziennością, do której boi się przyznać... A to wszystko... Bo potrzebuje ratunku _________________________ Praca biedrze udział w konkursie literackim zorganizowanym 'Splątane Nici' organizowanym przez @adriananitniteczka.

Wiele było pięknych kobiet. Miał je wszystkie. Miał, władał, posiadał. Złoto, jedwab, diament, stal. Śpiew słowika. Wiele oczu go widziało. Wszystkie należały do niego. Patrzyły z uwielbieniem. Tak jak im kazano. Patrzyły, z głową pochyloną. Któż jest tego godzien? Spojrzeć w oczy pana? Był podziwiany. Był potęgą, prawem, władzą. W wiele oczu patrzył. Wiele w nich widział. Barwy, odcienie. Szmaragdy, szafiry. Żadne takie same. Ale każde patrzyły z uwielbieniem. Tak jak nakazano. Patrzyły uniżenie. Niegodne jego spojrzenia. On patrzył wzrokiem władczym. One uwielbiały. On nie miłował żadnych... Lecz co zrobi PAN nasz, Gdy spojrzy w oczy inne? Nieznane i zimne. Patrzące z nienawiścią. W oczy barwy pięknej. Wcześniej niewidzianej. Oczy bezimiennej. Ale tylko dla niego, Skrytej w tajemnicy. W oczy w których ziemia z niebem się spotyka. W których brak uwielbienia. Jedynie pogarda... _____________________________________ Wszelkie prawa zastrzeżone.