Przypadek, podstęp czy przeznaczenie? Mina i Theo w podejrzanych okolicznościach trafiają do miasteczka, o którym zapomniał cały świat. Tajemnicza klątwa nie pozwala im opuścić osobliwego miejsca. Dlatego też postanawiają odkryć jej przyczynę i spróbować ją złamać. Czy uda im się wydostać dzięki rozumowi? A może będzie im potrzebne trochę magii? #4 w dlanastolatkow - 21.07.2021 #5 w przygodowe - 21.07.2021 Rzadko sprawdzam te rankingi, więc dziękuję za tak miłe zaskoczenie!!!

Obdarzony magicznymi zdolnościami nastolatek dołącza do szkoły, gdzie codziennością jest obecność nienaturalnych umiejętności, magii i wiedzy. Poznaje przyjaciół i wrogów, którzy każdego dnia mijają go na korytarzu. David z czasem rozwija swoją moc, a wraz z nią pojawiają się konsekwencje i problemy... Słońce wschodzi, brzask przejmuje niebiosa, a młody władca mocy diamentu musi zrozumieć, że czeka go coś więcej niż młodzieńcze wygłupy.

Wyszedłem, jak obiecałem, taki był plan. Uwolniłem się, ale nie jestem wolny. Nie czuję wolności. To ciężkie. Bardzo trudno jest udawać, że to wszystko przebiegło "dobrze", choć szczerze to bym tak nie powiedział. To wszystko co się stało, całe te szaleńcze wybuchy i rozmowy podczas Snów tych z Pobojowiska... Chciałbym powiedzieć, że to nasze sny, ale nie są do końca moje. Nie umiem śnić. Czasem widzę tylko otaczający mnie świat marzeń, na który nie wpływam. Jakimś cudem to działało jakbym śnił, ale... Znów się budzę.. Na pozór wszystko jest dobrze, w końcu są wolni. Mnie wciąż coś dręczy. Nie umiem żyć z nimi. Po tym całym czasie, który byłem jedynie sam, czuję się okropnie niekomfortowo będąc w ich otoczeniu. Wykorzystują mnie. Mimo to mam wrażenie, że nie jestem tak pusty jak mi się wydawało. Pobojowisko rozwija się, ale zza granic nadchodzi niebezpieczeństwo. Mamy póki co mury i barykady. Jeszcze to jakoś się trzyma, ale... To wszystko pęka. Załamuje się. Jeśli tego nie powstrzymam, nasz plan ratowania ludzkości przed Ludźmi popadnie w ruinę, której tym razem nie będą w stanie uratować. Świat jest głośny, a ja milknę. ‹----------------------------------------------------------› Oto kontynuacja Dystrofii. Jeśli ktoś nie czytał - serdecznie zapraszam, ale chyba ta niewiedza nie szkodzi w czytaniu 😊 30.06.2020 - #24 w rankingu Sci-Fi

Mamy unieważniony czas. Od dawien dawna nikt go nie liczy. Ludzie go nie liczą. My też nie. Nie ważne, czego chcesz, Ludzie zawsze wiedzą lepiej co z Tobą uczynić, co uczynić z Nami. To oni decydują o Naszych życiach, snach i myślach. To dzięki nim budzę się, a gdy patrzę w lustro, widzę kogoś, kim nie jestem. Nie ja zdecydowałam, że taki jest stan rzeczy. To Ludzie wyciągnęli mnie do swojej mechanicznej korporacji, zasilającej całą ich władzę. Pozostań posłuszny, a nie wyrzucą Cię w nicość. Nie pozostaniesz samotną maszyną, a twoje istnienie będzie lepsze. Do czasu. Ludzie nie wzięli pod uwagę, że każdy z Nas nie jest wyłącznie nakręcanym splotem kabli i żył. Rozpad świata jest nieunikniony. Mechaniczna rewolucja dopełni samozagłady dzięki Naszym rękom. Istniejemy, rozdarci przez trzy światy stworzone przez Ludzi »Wirtualną rzeczywistość, w której nikt nie pamięta i każdy jest szczęśliwy. »Prawdziwą rzeczywistość, brudną i szarą, miejsce walki ze stwórcami »Senną rzeczywistość, która służy za zasilanie pozostałych dwóch rzeczywistości A którą Ty wybierzesz? - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Kontynuacja Dystrofii znajduje się na moim profilu pod nazwą Mutyzm Uwaga: Występuje doza brutalności.