Panahon daw ang pinakagamot sa lahat ng sakit..
Panahon daw ang kailangan para tuluyan ng makalimot..
Pero paano mo iyon gagawin kung ang panahon mismo ang gagawa ng paraan para maalala mo ang lahat?
Lalabanan mo ba ito o tatangayin ka na lang??
Sapat nga ba ang panahon para takpan ang butas na nasa puso??
o..ito mismo ang dahilan para ang butas ay..
tuluyan ng maglaho..
Keep Holding on
Minsan.. akala mo kuntento ka na sa buhay mo..
na masaya ka na sa mundo mo..
mahal mo xa at mahal ka nya..
sapat na..
pero minsan hindi mo aakalain na may isang sorpresa ang gugulat sayo..
hindi lang basta gugulat kung hindi maninira sa mga pangarap mo..
na magpapabago sa takbo ng mundo mo..
magpapahinto sa buhay mo..
at mag-iiwan ng isang malaking butas na akala mo..napunuan na..
na natabunan na..
Kung kailan akala ko perfect na ang lahat..
Saka darating ang unos..
Unos na
Magpapatatag sa pagmamahalan namin
Ni Aidan...
STRUGGLE FOR LOVE
Kailan masasabing wala na ang sugat??
Kailan malalamang limot na ang sakit??
At kailan..
Mapupuno ang butas na gawa ng pag-ibig?
Sagot ba ang paglimot at pagtanggap
O ang..
Paglaban para makuha..
Ang pag-ibig na hinahangad..
"sad fate to wonder but acceptance
is the only option in this tragic fate of mine"
-you are deeply appreciated my dear-
-compilation of poems I wrote-
-some are based from my experiences-
-some are merely from my mind-
Most women fall for engineers, doctors, lawyers, architects and businessmen but in my case? I fell in love with an astronaut.
Highest rank: 1
Cover is not mine. Credits to the rightful owner.