Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam. Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınmak istiyordu. Hale Seçkin.. onu 1 yıldır kanatlarının altında yaşatıyordu. Her ne kadar BERCESTE bunu bilmesede... +18 içeriklidir. (sahneler/ argo kelime ve konuşmalar vardır.)

Onu gördüğü ilk günden beri boş hayallere kapıldığını düşünen Mercan yeni işine başladığı gün onu karşısında görünce oldukça şaşırır. Bu platonik aşka bir dur demelidir ama bulunduğu şartlar onu hoşlandığı adama doğru itmeye başlar. Bu noktada artık ona kapılmaktan başka yapabileceği hiçbir şey yoktur. Altuğ bir kadın doğum asistanıdır ve aile dostları olan Levent Öztürk kadar iyi bir doktor olmak en büyük isteğidir. Hayatında aşka yer yoktur ama onu son derece sinir eden yeni iş arkadaşı ona bazı duyguların varlığını hatırlatır. Delicesine karşı çıkarken ne istediğinden habersizdir. "Mercan ben..." Gözlerime cesurca bakmaya devam ediyor. İstemsizce ona doğru bir adım atıyorum. Geri çekiliyor bir adım ve ben bir adım daha atınca odasının içine giriyorum. Hipnotize olmuş gibi bakışlarımızı birbirimizden çekemiyoruz. Onu öpmek istiyorum parmaklarım tenine dokunmak istiyor. O an aklım hata yapıyorsun hemen odadan çık, büyük bir hata olacak diyor. Onu dinlemek istemiyorum. Sadece bir öpücük... Birkaç adım daha atıyorum ve çok yakınız artık. O da kaçmıyor sadece bana bakıyor. "Altuğ..." diye fısıldarken nefesi yüzüme vuruyor Uyarı: Kurguda yetişkin içerikli sahneler vardır!

Bilinmez sevdanın üzerine kaç kelam yazıldığı. Bilinmez Mardin'in kaç sevda gördüğü. Bilinmez Lerzan Ağa'nın yüreğinde ki sevdanın ateşi. Bilinmez Dilzar'ın o ateşte nasıl yandığı. Peki bilinen neydi? Gelin sizde sevdaya yelken açan yüreklerin hikayesini öğrenin. En önemlisi sevdayı öğrenin! *** Kitap kapağı yazara aittir. Çalınma, kopyalanma gibi durumlar söz konusu olduğunda hukuku işlemler başlatılacaktır.

Berdel onu daha 16'sında avluda seksek oynarken yakaladı. 16' sındaydı büyüklerin suçuna kurban edildiğinde. Geceden ve her gece rüyalarına giren yeşil gözlü canavardan korkan acımasız genç ağayla zorla evlendirildiğinde. Koskoca konakta iki evladı ve yatalak kaynanasından başka seveni olmayan küçük gelindi ZELİŞ! Ruhunu şeytana satmış amcasının işlediği suçları yüzünden her gecesi kabus dolu geçen Azat'ın hem nefretiyle hem aşkıyla yandı. Zeliş'in çilesi, kederi, Azad'ın kabusu, öfkesi... Birbirlerilerine ne bir adım yaklaşıyorlar ne de birbirlerinden kopabiliyorlardı! Birbirlerinden nefret eden ama içten içe bir o kadarda seven iki yaralı insandı onlar... 16 yaşından itibaren hayatın tüm zorluklarıyla tek başına, hem kendi hem üç evladı için savaşan küçük gelinin hikayesi...

Bazı adamlar, incitmeden sevemezdi. Kırardı, dökerdi, yangınlar bırakırdı arkalarında. Bazı adamlarsa, tüm geçmişi unutturur, parmak uçlarından öperdi. Cemal SÜREYYA Ne de güzel demiş, aşkı ne de güzel anlatmış Cemal Süreyya. Hayat böyle değil mi zaten? Kırılırız, dökülürüz, inciniriz. Sonra biri gelir ve tüm dağınıklığı toparlar. Bu şiir bu hikayeyi özetliyor lakin tek fark ile. Bu sefer bir kadın öpecek parmak uçlarından. Parmak uçlarına kadar kırılmış bir adamı öpecek bıkmadan. Demeyin erkek kırılır mı diye. Onlarda kırılır fakat belli edemezler. Onun yerine uzaklaşırlar, soğuklaşırlar, güvensizleşirler. Bu adam kırık her yerinden. Tek bir sağlam noktası yok. Kendinden vazgeçti bu adam. Ama kadın geldi. Dayanamadı adamın kırıklıklarına toparladı adamı. Belki kendi de çok kırıldı ama hem adamın hem kendinin kırıklarını topladı kadın. O zaman 'Bazı kadınlar, tüm geçmişi unutturur, parmak uçlarından öperdi.' Diyelim. Ve sizleri bu Adam ile Kadının hikayesine davet edelim... !!! Çalıntı veya kopyalanma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır !!!

Alaz hızla yanından uzaklaşan genç kıza baktı. Belki bırakması gerekiyordu kızı ama yapamadı. Birkaç büyük adım atıp kızı kolundan yakaladı ve kendine çevirdi. Gökyüzünü andıran gözlerinde çakan şimşekleri gördüğünde Alaz'ın nefesi kesildi. 'Bıraksana kolumu!' 'Bırakmam.' Adamın sakinliği kızı daha çok delirtiyordu. 'Neden ya neden! Ne istiyorsun benden?' 'Seni.' Adam daha fazla kendine engel olamadı. Haftalardır aklından çıkmayan kırmızı dudaklara mühürledi kendini. İşte o anda iki kalbin şarkısı başladı. !!! Çalıntı veya kopyalanma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır !!!

"Neden böyle yapıyorsun Egemen?" Derken sesim ağlamaklı çıkmıştı. Gözlerim dolu dolu olsa da inatla kendimi tutuyorum. Ağlamayacağım! Egemen bana döndüğünde, kahve gözlerinde gördüğüm kararlılık canımı acıttı. "Anlamıyorsun değil mi Gülce?" "Anlamıyorum!" "Ama anlamak zorundasın. Ben bir katilim Gülce." Dediğinde; "Sen katil değilsin. Kimseyi öldürmedin." Diye itiraz ettim. Alayla gülerek; "Evet birini öldürmedim, belki ellerime hiç kan bulaşmadı ama ben katilim. Çünkü bu dudaklar birçok adamın ölüm emrini verdi!" Dediğinde titredim. "Değilsin. Sen katil değilsin!" "Kabul et artık Gülce! Ben elinde kan olmayan bir katilim!" "O zaman bende katilim." Dediğimde anlamayan gözlerle bana baktı. "Bende düşüncelerimde milyonlarca kez babamı öldürdüm, ona işkenceler ettim. O zaman bende ellerinde kan olmayan ama düşüncelerinde katil olan biriyim!" Sen güzel Safderun'um. Ben ise karanlıklar içinde bir Vaveyla. Bu birleşim ancak büyük bir yıkım getirir... !!!Çalıntı veya kopyalanma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır!!!

Herşey başlama noktasına geri döndü işte. Sevmek en büyük günahdı bu memleket için. Hedef olarak seçtiği kişiyi süründürene kadar bırakmazdı bu memleket. Ağlardı analar, feryat ederdi kızları için. Gecenin yarısı dağın başında siperde beklerken ay işığında ağlarlardı genç kızlar. Dua ederlerdi kendileri için. Bir başkası onları kurtarsın diye dua ederdi. Ama olmazdı, ne kadar çok dua ederlerse etsin. Bir fayda etmiyordu. Bir çığlık sesi bide silahın sesi inletirdi memleketi. Çığlık sesi kesilince, silah sesi durmazdı yine. Yüreği sızlar insanın ve yine ağlarlardı anne yüreği olanlar. Öldürmeye çalışmaları süründürmeleri filan hikaye, hiç ölüme bile isteye atarmı insan kendini? Sanki kanaması durmak bilmeyen bu memleket damarlarından birini kesmiş gibi, kanaması durmuyor ve her saniye daha çok acıtıyor.. Daha kötü olan ne biliyor musun? Ölmüyorsun.... O an ölmek istiyorsun ama ölmüyorsun, öldürmüyorlar. Ölmek için yalvarmak istersin onlara ama bir bakmışsın ki kendini elalemin kocasının yanında bulursun, ve en kötüsü ise sana zorla sahip olurken, ileriki zamanlarda o adama aşık oluyorsun..... Feryat koptu o an avluda " ne olur Berzana ağam.." dizinin üstüne çöküp boyun eğdi oan Berzana."yalvarırım ağam, onun bir suçu yok, hem o daha küçücük" ağlamaklı sesiyle feryat ediyordu karşısındaki vicdan sahibi olmayan adama... Bu memleketin büyüğü küçüğü yoktu. Hata onlar için en büyük suçtu. Susmak çare değildi, ama susmak zorunda kalıyordu insan. 'bir yandan erkek çocuğum olsun namımı sürdürsün. Bir yanda kız çocuğum olsun namusumuzu temizlesin' derlerdi bu vicdansız memleket adamları. Kız çocuklarını namus için, erkeklerin yaptığı suçları örtmek için kullanırlardı. İşte herşey bi mermi kadar kolaydı. Feryat içinde tekrar silah sesleri yükseldi avluda...

Aşk onlar için farklıydı ... Birbirinden çok farklı görünen ama bir o kadar da birbirine çok benzeyen iki hayat . Esra Miray Aksoy ve Azad Yılmaz ın hayatı .. Aşk bu iki genç için sadece birbirlerine sevmekten çok daha farklıydı ...imkansızdi ,acımasızdı, tutkuluydu ... Bir tarafta modern ,kültürlü bir ailede yetişip büyüyen genç bir kız , Diğer tarafta ise TÖRE içinde , kan içinde, acımasızlık içinde yetişen genç bir oğlan ... Ve kesişen hayatlar .. Gururunu , hayatı boyunca her zaman her seyin üzerinde tutan Esra Miray, "Kendime çizdiğim yoldan asla sapmam" diyen Azad aga ... Ve bu iki gencin hayatlarını değiştirecek muhteşem bir AŞK ... Bakalım bu iki genç bu MUHTEŞEM AŞKIN hakkinı ne kadar verecekler ...