Çağla'nın yeni eve taşınmasıyla başlayan bir hikaye. Arkadaşlarından uzak bir şehre taşınır ve o evde gizemli şeyler olduğunu farkeder ama kimse ona inanmaz hayal gördüğünü geçmişinde yaşadığı travmatik olaydan kalma şeyler olduğunu düşünürler. Ama o bunların gerçek olduğunu bilir. Kalbi ile beyni arasında kalan bir kızın hikayesi

Tevafukları okuyan bilir... Hayat bir kaç tevafuktan oluşur. Kimi zaman bir otobüs bileti, kimi zaman sürgün gibi hissettiren bir yatılı okul, kimi zaman görüntüsünden dahi rahatsız olunan bir sıra arkadaşı... Gülsüm ve Zehra'nın hikayesi bundan ibaretti işte. Birkaç tevafuk :) Hiç olmayacak şekilde tanıştılar. Allah subhanehu ve teâlâ yollarını birleştirdi. Evlatlarına kardeş sevgisini hissettirdi. Eşlerini dost etti. Zehra ve Gülsüm çocuklarını bir çatı altında iki aile büyüttüler. Zehra'yla Gülsüm'ün hikayesini kâh gülerek, kâh ağlayarak, kâh yeni bölüm atmadığım için bana kızarak okudunuz. Şimdi sıra tevafuklar-2'de... Umarım tevafuklar gibi kalbinize dokunan kelimelere yer verebilirim bu hikayemde. Herşey besmeleyle başlar; Bismillahirrahmanirrahim. -Rahman ve Rahîm olan Allah'ın adıyla...-

Adı Sümeyye. Soy ismi önemli değil onun için önemli olan adını anlamı Gökyüzü. adının bittiği yerde lavantalar açan, yaşamın zorlu yanını birinci elden görmüş bir genç kız Adı Yusuf. Yusuf Asaf ATILGAN ele avuca sığdıramadığı sevdasıyla,on yaşındaki yetim öksüz o kızı en sevdiği salıncağında bir başına bırakmaya hiç de niyeti olmayan bir genç. Onları hiç ayırmamış olan kaderleri saçma bir şaka yaparcasına tekrardan bir araya getirirse ne olur... Lavanta lilası tadında koyu lacivert-pembe bir aşk hikayesi... 16.11.2018

Hayat hiç ummadığı bir anda tepetaklak olabiliyor. Ama bu tersine dönen dünya belkide tam olması gereken şeydi.... 21 NİSAN 2019

Zehra hayatını değiştirecek kararlar verirken de en büyük destekçisiydi Gülsüm. İşte bu Allah için sevmekti.. Peki bir insanın hayatı bu kadar kısa bir sürede en fazla ne kadar değişebilirdi? Zehra ve Gülsüm'ün başına gelenleri okuduktan sonra bu konu hakkında fikirlerinizin değişeceğinden eminim..

Bitmeyen acılar silsilesi.Yıllardır yanan özlem ateşi. Gitmeye çalışan,susmayan yüreğin sesi. Uğruna şehîd olunan Rabb`in Şühedâ`sı hepsi. Gel. Birlik olma vakti Şimdi tut o güvendiğin eli İstikamet Beytü`l Makdis.

...Hakikaten onlar, Rablerine inanmış gençlerdi... Kehf 13 🌸🌸🌸🌸 "Kardeşime söz verdiğin yüzüğü almadan olmaz. " derken hala gülüyordu. Ellerimi açıp "Ya Rab Hamdolsun sana binlerce kez Hamdolsun." dedim.

Peki ya biz? Açılmak üzere duran süslü bir kurdale miyiz? Yoksa açılması neredeyse mümkün olmayan gösterişsiz bir kördüğüm mü?

En yakın arkadaşlarınızdan birinin sevdiği çocuk size görücüye gelseydi ne yapardınız? Üstelik bu çocuk da arkadaşınıza aynı şeyleri hissediyorsa o zaman işler iyice kızışırdı değil mi? *** Bir yıldır Yeni Zelanda'da çevirmenlik yapan Ceylan, ailesini ve memleketini çok özlemektedir. Annesi arayıp abisinin düğünü için memlekete çağırdığında soluğu patronunun yanında alan genç kız bir aylığına biricik ülkesi Türkiye'ye gitmek için izin koparır ancak onu bekleyen süprizlerden bihaberdir. Tekrar dönmesi gerektiğinde karşısına çıkan seçeneklerle neyi ve kimi seçeceğini şaşırır. Çok sevdiği işine geri mi dönmesi gerekiyor yoksa onu şaşkına uğratan arkadaşının biricik aşkı olan çocuğu mu dinlemeliydi? "Kalbimde kimin olduğu umurumda değil! Eğer senin sayende Allah'ın lütfunu kazanacaksam o zaman onuda unutmaya hazırım. Yeter ki bana hayır deme..." "Birbirini seven kimselerin arasına giremem ben, kusura bakmayın!" "Ucunda Allah'ın rızası varsa gözüm hiçbir şeyi görmez. Bundan sonra senden başkasını görmeyeceği gibi..."