Bir Rabb'ine yöneliş hikâyesi.. Bazen beklenmeyen bambaşka sonlar vardır!..

Elindeki yüzüğe baktı genç kız. Mahallede her zaman dalga geçtiği, adını insandan bozma koyduğu, yıllarca aşağıladığı adam ile nişanlıydı artık. Bol ve uzun pantolonu, dede kazağı ve uzun sakalları ile ilgiyi nasıl üzerine çektiğini anlamıyordu. Mahalledeki kızların dalga geçtiği içten içe hayranlık duyduğu biri olduğunu biliyordu. Feriştah ise mahallede bakanın bir daha baktığı, idealleri olan fakat bir üniversite bile tutturamayan, burnundan kıl aldırmayan bir kızdı. İkisi bir o kadar zıt, bir o kadar aynı idi. Bir o kadar yarım, bir o kadar tamdı. !!! Kesinlikle zengin acımasız güçlü erkek karakter ve masum, saf kız hikayesi değildir.!!! 2.KİTAP :KAHKÜLLÜ

" İşine bak yalıçapkını!" diye tısladı Zehra. Bu sefer ağzından kaçmamıştı bu yakıştırma, alenen, bilerek ve üzerine basa basa söylemişti genç adama yakıştırdığı bu sıfatı. Levent ürkütücü bir ağır çekimde bedenini genç kızın olduğu tarafa çevirdi ve bakışlarını gözlerine kilitledi. " Benim işim sensin çalıkuşu." Bakışları da kelimeleri kadar güçlü ve tehditkârdı. Genç kızın tereddüt etmesine fırsat bırakmayacak kadar kararlı görünüyordu. Not : hikayedeki karakterleri daha iyi tanımak isterseniz Kördüğüm Kalpleri okumanızı tavsiye ederim ;)

"Kızımın sana 'anne' demesinden daha fazlasını istiyorum." Söylediği kelimelerdeki kararlılığı çökmüş omuzlarını kuvvetlendirirken, omzuna sabitlenmiş safir mavilere bakmaya devam etti. Ve Dünya'nın kaşlarını çatmasıyla, sol yanında sertleşmiş kayalarına dalgaların dokunmasını sağlayan harelerde, söylediklerinden hiçbir şey anlamadığını görebiliyordu. "Senden kızıma 'kızım' demeni istiyorum. Çünkü Zeynep seni ilk gördüğü andan beri bunu duymak istiyor. Sen ne zaman ona adıyla seslensen gözlerine yerleşen umut yıkılıyor. Kızım sana bu kadar umutla bakarken ona bir anne gibi davranmanı istiyorum." Dünya, hala daha elinde tuttuğu kâğıttaki kelimelerin bu kadar anlam barındırabilmesinin şaşkınlığını yaşarken, safir mavilerini "Bu yüzden..." deyip duraksayan Asrın'ın yüzüne çevirdi. İki günlük sakalının arasında gülümsemesiyle derinleşmiş çukurlarına düşmek üzere olan gözlerini ilk kez çukurlara rağmen kısılmayan kara gözlerini buldu. Ve beş dakika öncesine kadar gözleriyle okumakla yetindiği şart sahibi tarafından kulaklarına doldu. "Kızımın annesi olur musun?" Kızımın annesi olur musun?... Babasının altı yıl önce şakağına dayadığı silahın ölüm fısıltılarını ağlayarak bölen uğur böcüğünün, annesinin dokuz yıl önce kaybettiği hayallerini verecek olan bıdığı oluşuydu. Kızımın annesi olur musun?... Bu bir evlilik teklifi değil, bu Dünya'nın yazabileceği tüm şartlara karşılık yazılabilecek bir annelik şartıydı! Dipnot: Klişe gibi gözüken ilk bölümlere katlanarak, yedinci bölüme gelirseniz; gidişatın çok daha farklı olduğunu göreceksiniz. ***Her bir kelimesiyle "Kızımın Annesi Olur Musun?" benim için değerli bir hazine olmakla beraber finali de dâhil tüm kurgusu belli olup, tamamen bana aittir.Değerli hazineme değer verdiğiniz için şimdiden teşekkür ederim...

Gözlerime iki çift yeşil göz bakiyordu yoksa ela mıydı *aman sanane Kızım kendine gel Afife* diye kızıyordum kendime şokun etkisinden kurtulduktan sonra gözlerimi gözlerinden kaçırdım ve kendimi doğrultmaya çalıştım. Gözlerinin rengi çok güzeldi ama bunları benim düşünmem doğru değildi sonuçta haram di. Sinirlenmiştim, bunca senedir helal olmayan bir erkeğe elimi bile vermeyen ben Afife. Adamın biri gelmiş ve ben onun kucağına düşüyorum. Ben kendime çeki düzen verirken o beni izliyordu bu durumdan oldukça rahatsız olmuştum. „Sağır mısınız?" Diye bir ses çktı su dev gibi Adamdan baya kasklı gibi duruyordu baya da yakışıklıydı üstündeki lacivert Takım Elbise de baya bi yakışmıştı. ALLAHim ne diyorum ben tövbe tövbe. Biraz duraksadıktan sonra „sizsiniz sağır, hem siz bana hangi hakla dokunuyorsunuz ki?" Bunları söyleyince tabikide yüzüne bakmıyordum bay öküzün ne demek ya sağır mısınız demek. Insan bir özür diler, iyimisiniz diye sorar.

" İzin ver kül olmadan gideyim" dedi yorgun bir sesle . Arkasından bakarken " madem cehenneme çekildik kül oluncaya dek yanacağız o zaman. "Dedim. ...

Lina arkasına dönüp baktığında onu bıraktığı yerde dizlerinin üzerine çökmüş, kendisine baktığını gördü. Aralarında bir hayli açılmış mesafeden dolayı yüzünü net göremese de toprağa bulandığını ve bakışlarındaki hayal kırıklığını seçebiliyordu. Kalbinde hissettiği acıyla tüm gücünü bacaklarına yükleyerek koşmaya başladı. Ta ki sesini duyana kadar. "Zarar görmene izin vermeyeceğim. Güven bana!" . . . 🌿(30 Ağustos 2017)

-TAMAMLANDI- Mevlana derki aşk ateşi önce sevilene, oradan sevene düşermiş. Yani bir insan aşık olmuşsa, maşuk ışığını yaktığı için olmuştur. Eğer maşuk yanmazsa, aşık yanamaz. Eğer maşuk, bir mum gibi ateşe düşüp eriyemezse o ateş, pervaneye düşmez. Aşk; Birinin Şem, birinin Pervane olması ile başlar. Aşk; Sevdiğin de yok olma ile başlar. Ve Aşk; Hem Şem hem de Pervane olduğun da, bir olduğun da, biz olduğun da başlar. Aşkın denizin de akıl dalgaları durulur, İmtihan bu ya; balığın gönlü çöle vurulur... (Şems-i Tebrizi)

Hare, anne ve babasının ölümünden sonra intikam arzusu içinde ki amcasının yanında kalmaktadır ve kendisine miras kalan mal varlığından dolayı öldürülmesi için verildiği yerde adım adım ölüme gittiğini düşünmektedir. Sonunda o an gelirde. Ölüme giderken -gözlerinin safir mavisi dışında- görmediği, tanımadığı bir cellada ölüm emri ile teslim edilir. Lakin düşündüğü gibi olmaz, kader döngüsüne devam eder ve böylece yolu bir başka yol ile kesişir. Hare bir şekilde başka bir zamanda ölmek için oradan kurtulur. Berzah, babasını öldüren adamdan intikam almak için mükemmel bir plan kurar, planını uygulamaya başkalarının canını yaksa dahi devam eder. Bu yoldan dönmemeye de oldukça kararlıdır. Lakin hesaba katmadığı bir şey vardır ki o da kardeşini kurtarmak için gittiği eski bir düşmanının evinde karşılaştığı kadına karşı tüm bildiğini tersyüz eden içinde beliren tuhaf duygudur. Ki o da aşktır. Berzah bu kadının bir şekilde hayatını kurtarır ama kader burada hayatına bir kördüğüm atar. Hare, ölüme giderken ölümün rengine Berzah'ın gözlerini gördüğünde karar verir. Öldüm sanır lakin ölmek için önce bir imtihana tabi tutulması ardından da bir lütfa layık olması gerekmektedir. . . . 2014