Kulaklığı takılı olmayan giremez

"Yıldızlı gecelerde en parlak yıldız benim, yıldız yoksa bil ki karanlık benim." Bir okyanus mudur insanı boğan yoksa bir avuç düşünce mi karanlığında boğar? Hayatı kayıplarla doluydu, saçları up uzundu kısa yaşamının aksine. Hayatına tutsaktı fakat umutları vardı, özgür olmak isterdi, o kadın. Gözlerini kapamıştı hayata, iğne ve iplikle kanata kanata göz kapaklarını dikmişti, gerçekleri görmemek adına. Bırakın pembe masallar diğerlerinin olsun, biz acı dolu roman sayfalarına sahibiz zaten.

Bazen bir şeyleri gerçekten görebilmek için ambalajın altındakini ya da belki ötesindekini görmek gerekir. Zaten en güzel şeyler hep en garip ambalajlarla gelmez mi önümüze? *Önemli Not*: Bu hikaye, üç kısa hikayeden oluşmasını planladığım Bilimkurgu Kulübü Üçlemesinin ilk hikayesi. Bilimkurgu kulübünün ne olduğunu hikaye ilerledikçe size açıklamaya çalışacağım. Hikayelerin hiçbiri fantastik veya bilim-kurgu türünde değil ama karakterler bu türlerin sıkı hayranları olduğu için bu alanlarda bol bol referans vermeyi planlıyorum. Bu hikayede popüler dizi ve serilerden bahsedeceğim için göndermelerin çoğunu yakalarsınız. Umarım seversiniz. Keyifli okumalar :)

Karanlık bir örgütün askerleriydik biz. Direnemezdik, karşı çıkamazdık. -Azra Kapak için @cocovio'ma ❤️

Wattsy 2018 Gizli Cevher Ödülü Tüm dünyanın kaderi onun elindeydi. Ama bu sırada ölüm melekleri tarafından öldürülmemesi gerekiyordu... Gren daha yeni büyücülük okulunu bitirmiş genç bir büyücüyken onun ve dünyanın geçmişini saran karanlık Gren'i tekrardan bulur ve peşine düşer. Gren ya bir korkak gibi sadece kaçacak ya da dünyayı kurtarmak için savaşacaktır. O savaşmayı seçer. Okumaya başladığınız tarihi yoruma yazarsanız çok sevinirim. Yorumlarınız benim için çok önemli o yüzden şimdiden yorumlarınız için çok teşekkür ederim...

🏆Wattys2018 Büyük Buluşlar Kazananı!🏆 Nankör diye haykırırmış, Saatler her geçen an'a. Meğer arkadaş değilmiş, Akrep, yelkovanla. |-|-|-|-|-|-|-|-|-|-|-| Bir, İki, Üç... Kan akıtılmış, saflıkla sıvanan ruhlar kırmızıya boyanmıştı. Sırların ifşa olmasıyla beraber ilk birkaç cinayet, bir domino taşı misali, gerisindeki piyonları da devirmişti. ...Dört, Beş, Altı... Olayların büyümesi engellemeye çalışan birkaç kişi, kendi kanlarında boğulmuşlardı. Arafta kalmış bedenleri, onlara bir yol gösterdiklerini zanneden kötülüklerle kirlenmişti. ...Yedi, Sekiz, Dokuz... İntikam ateşi öfkeyi körüklüyor, sevgi dostlukları pekiştiriyordu. Hırsından gözü dönmüş insanlar, kendi güçleri altında eziliyorlardı. On! Şah yıkılmış, vezirler oyuna el koymuştu. Kötülüklerden arındırılmış kum saatinin, geride kalan tek taneciği, son anda hayata tutulmuş, süre dolmadan zaman geriye sarılmıştı. Zamanın anahtarını elinde tutanlar, onun tüm sırları çözmüşlerdi. Direnmek artık tek çözümdü. ---------------------------------------------------------------- 15/12/2017 TÜM HAKLARI SAKLIDIR. 💥 24.03.2018 ➡️ Macera içinde #20 💥 💥 19.02.2018 ➡️ Macera içinde #28 💥 💥 17.02.2018 ➡️ Macera içinde #34 💥 💥 01.02.2018 ➡️ Macera içinde #42 💥 💥 12.01.2018 ➡️ Macera içinde #43 💥 💥 01.01.2018 ➡️ Macera içinde #48 💥

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Bir adam, geçmişi kan ve intikamla dolu. Bir kadın, mutlu olmayı istiyecek kadar iyi niyetli. Bir aşk, sert , tutkulu... Bir hata insana neler yaptırır? Yada yanlış tercih nelerle sonuçlanır? Herkes isterdi sevdiği insanla mutlu olmayı peki kaçı gerçekten mutluydu? Biri İnatçı Diğeri Kontrol Manyağı. Biri Enerjik Diğeri Korkutucu. Çalışmak için gittiğiniz evin mafya liderinin evi olduğunu bilseniz oraya gider miydiniz? *** "Yeni hayatına merhaba de kül kedisi artık benimlesin" dedi keyifli sesiyle. Pis sırıtışına sinir olsamda sesimi çıkarmadım. Yavaşça bana yaklaşıp sırtımı duvarla birleştirdi. Başını boynuma yaklaştırıp etkileyici tonla konuşmaya başladı. "Artık tüm hücrelerinle bana aitsin. İtiraz etme hakkın kalmadı biliyorsun değil mi?" dedi boğuk çıkan sesiyle. Verdiği her nefes boynuma çarpıp vücüdümda elektirklenmeye neden oluyordu. Kendimi toparlamak isterken boynuma kondurulan buse, aklımı başımdan aldı. Karşımdaki adam inanılmaz ince zekaya sahip ama unuttuğu bir şey var kadın zekası. Kafamı yapabildiğim kadar geriye çektim. Sırf ben sinirliyken mutlu olduğu için "Senden öncekilerde öyle söylüyorlardı ama sonuç hep aynı " dedim. İşte gülme sırası bende. "Senden öncekiler de ne demek ?" dedi dişlerinin arasından kaşları çatıldı. Vücudu gerilirken gözleri öfkeyle kıstı. Ona bilmiş bakışlar atıp sırıttım. Sen beni anladın dercesine. "Bundan sonra hayatında kimse olmayacak" dedi yumruğunu yan tarafımdaki duvarla buluştururken. Siniri duvardan duman çıkarmaya yetti. ''Bakarız" dedim alayla kahkaha atarken. ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. NOT: Hikaye kitaplaşana kadar bölümler Wattpad' de kalacak silinmeyecek.

*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?