🎼 "Cehennemin benim..." Diye fısıldadı. "Cennetin bu altın zincir... Cennet ile cehennem arasına sıkışıp kalan bu nota sensin." Bileklik olduğunu düşündüğüm zinciri eline alarak usulca oturduğu yerden ayaklandı. Bakışlarım merakla hareketlerini takip etti. Hemen ayak ucuma gelerek diz çöktü. "Bu senin," dedi, ayak bileğimi hafif bir dokunuşla kendine çekerek. "Cennet ile cehennem arasında sallanmalı sağlayacak küçük bir hediye." Zincirin klipslerini açarak bileğimin etrafına sardı. "Her adımında ayak bileğinde sarsılacak ve en sonunda olmak istediğin yeri sana gösterecek." Halhalı ayak bileğimin etrafına dolayarak başını öne eğdi. Dudaklarını bileğimin üzerine bastırdı. Boğuk bir ses yankılandı dudaklarından ama kelimelerini seçemedim. "Cennetini bul." ❥ Kapak tasarımı: E-Rabbit

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Gamze, sessizliğin içinde kaybolmuş bir kız. Ömer, kalbinin sesine kulak veren bir adam. İki farklı yalnızlık, kaderin avlusunda kesişirse... Gamze'nin dilsiz sessizliği, Ömer'in en derin yarasına mı dönüşecek, yoksa sonsuz bir aşka mı?" Bir Anadolu konağında geçen bu aşk hikayesinde, gelenek, gurur ve sevda birbiriyle savaşacak. Ömer, Gamze'yi yalnızca seyretmekle yetinecek mi, yoksa tüm dünyaya karşı onu sahiplenmeye cesaret edebilecek mi? Bir aşk, bir bekleyiş... Ve gözlerden konuşan bir sessizlik."

"Bunlar... Siktir daha çok küçüksün." dediğinde yüzüm düşmüştü bunu fark etmiştim. Ama onu bir aptal gibi istiyordum.Çevre de dolaşan herkesten kıskanıyordum. Üzerime giyindiğim çiçekli askılı elbisenin askılarını indirdim ve bacaklarımdan süzülmesini sağladım. Evet konuşmak için bir dilim yoktu belki ama onu etkileyebilirdim. Belki de benim gibi birisinden etkilenmezdi bilmiyorum. Bacaklarımda duran elbisenin üzerinden bir adım atıp, yanına yaklaştım. Banyodan yeni çıkmıştı ve iri bedeni hala nemliydi. Parmaklarımı beline bağladığı havlunun üst kısımlarında gezdirdim. Kasıldığını anlayabiliyordum. Ellerim kaslı bedeninde dolanırken, elini kaldırdı ve saçlarımı okşadı. "Daha on yedi yaşında olmana rağmen bunları yapman... Çok etkileyici." dediğinde cesaret alıp, tırnaklarımı biraz etine bastırdım. Gözleri kapanırken bir küfür savurdu. "Yapma yoksa durduramam." dedi ve yerdeki elbisemi alıp, kafamdan geçirdi. Ona karşı koyamıyordum çünkü bende yaptıklarımın utancını yaşıyordum. O benim için ulaşılmaz bir ağabeyden ötesi değildi.

|Gizli Numara, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| |Gizli Numara 2, şimdi Epsilon yayınları ile raflarda!| Arıyor... GİZLİ NUMARA "Efendim?" "OHA!" "Ne oluyor be?" diye cırladım ve telefonda ki bu seksi sesi tanımaya çalıştım. "Şey... Pardon, senden önce beş altı kişiyi aradım ve sen düzgün konuşan daha doğrusu, aradıklarım arasında ki ilk kızsın!" dediğinde ağzım açık kalmıştı. Tanıdığım birisi değildi, numaramı salladığı ve tutturduğu belli oluyordu çünkü böylesine hoş bir sesi daha önce duysaydım unutmam imkânsızdı. Sırıtarak çalışma koltuğuma yaslandım ve "Sen kimsin?" diye sordum. Bir insanı, tanımadığım sesi güzel olan bir insanı kendimden bezdirmek eğlenceli olabilirdi. Ta ki, durumlar çizdiğim yoldan çıkana kadar. 16.01.2015-07.01.2018

- benden kaçabileceğini düşündüğüne inanamıyorum Zişan. dedi adam. Soğuktu. Buz gibiydi. Zişan nefesini tuttu ve konuştu: - sana itaat eden köpeklerinden biri değilim ben Aral Demir. Sevdiği kadını yaptığı bir çok halta rağmen yanında tutmaya çalışan bir Mafya ile onu hapise tıkmaya and içmiş bir kadının maceralı hikayesi... Hikaye kapak tasarımı için @silentdaisyy'e başvurabilirsiniz... Kapak tasarımı muhteşem olan birisi kendisi :) Ayrıca Mafyanın Esareti adlı hikayemin kapağı da kendisine aittir..

Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay