Σκέψεις που γεννά η Νύχτα, στα μονοπάτια του μυαλού! Κάθε κεφάλαιο και μια κατάθεση ψυχής υπό το φως του Φεγγαριού! Αφιερωμένο στους ανεκπλήρωτα ερωτευμένους, τους απόλυτα φιλοσοφημένους κι όσους τη Νύχτα, ταξιδεύουν σε όνειρα!

Όλους μας, μας ελκύει η παράξενη πλευρά της ζωής. Άλλους λίγο, άλλους πολύ και άλλους στο άπειρο. Σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις, για να κρατάς αυτό το βιβλίο σημαίνει ότι θες να ταξιδέψεις σε αυτήν την πλευρά της ζωής. Πλάσματα, παρουσίες, ιστορικά γεγονότα και πολλά άλλα, σε περιμένουν να ταξιδέψεις μέσα από τα κεφάλαια αυτού του βιβλίου!

Δυο νέοι φαίνονται άγνωστοι. Η μοίρα έχει δείξει και στους δύο το χειρότερο της πρόσωπο. Έχουν μάθει πια να πολεμάνε τα σκοτάδια με όλες τις δυνάμεις τους. Τι θα συμβεί όταν 13 ολόκληρα χρόνια μετά οι ζωές τους ενωθούν; Οι εφιάλτες που παρέμεναν κρυμμένοι ζωντανεύουν ξανά. Θα καταφέρουν να νικήσουν τα τέρατα; Το παζλ θα ενωθεί εκεί όπου οι κραυγή γίνεται ψίθυρος... Ariela και Culver Culver και Ariela

...Στέκεσαι μπροστά στις στάχτες﮲ στάχτες από όνειρα που κάηκαν στο βωμό του εφιάλτη. Κι αν εμφανιζόταν τώρα μπροστά σου το Τζίνι και σου έλεγε ότι έχεις μια ακόμα ευχή; Τι θα ευχόσουν; Ρίχνεις το νόμισμα στον αέρα γιατί δεν μπορείς να αποφασίσεις. Οι στάχτες ανασηκώνονται τη στιγμή που προσγειώνεται πάνω τους. Και τότε, λίγο πριν πλαγιάσει στο έδαφος, ξέρεις τι είναι αυτό που εύχεσαι να δείξει. Ξαφνικά ξέρεις τι είναι αυτό που θέλεις να ευχηθείς. Το Τζίνι χαμογελάει σαρδόνια, και πραγματοποιεί ''την κορώνα'' που έδειξε το κέρμα κι όχι ''τα γράμματα'' που ήθελες εσύ...

"...Ξάπλωσε στο κρεβάτι και ψηλάφησε τα ροδοπέταλα που ήταν στρωμένα πάνω του κοιτάζοντας το ταβάνι. Η ώρα περνούσε και η Κάρολιν νύσταζε... Νύσταζε πολύ. Έκλεισε τα μάτια κι έπεσε σε ένα βαθύ ύπνο με συγκεχυμένα όνειρα και απροσδιόριστες μορφές. Όταν ξύπνησε, είχε ήδη νυχτώσει. Ανασηκώθηκε απότομα και κοίταξε γύρω της. Το ρολόι χτύπησε και αντήχησε μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο. Ήταν μεσάνυχτα..."

Σε αυτό το βιβλίο θα βρεις διαφορά quotes.Quotes από βιβλία,από τραγούδια,απο ταινίες ή random quotes. #1 in quotes 27/11/2018 #1 in τυχαίο 30/11/2018 #2 in random 28/12/2018 #1 in poetry 29/12/2018 #1 in ποίηση 2/3/2019

"Όλοι έχουμε μυστικά ξέρεις. Μερικές φορές είναι πιο σκοτεινά και από τους χειρότερους εφιάλτες μας". Δεν ήταν εύκολο για την Χάβα Λεβίδη να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα και να γίνει μουσικός, με την Εβραϊκη της ταυτότητα επί την εξουσία του Μεταξά. Έτσι αναγκάστηκε να γίνει Εύα Παναγιωτίδη, η υιοθετημένη κόρη ενός καλόκαρδου διευθυντή Αρρεναγωγείου. "Είσαι ο μόνος άνθρωπος που έχω κάτι κοινό" Όμως, ούτε για την Εύα Παναγιωτίδη ήταν εύκολο να συμβιβαστεί με την πλαστή της ταυτότητα και να βρει έτσι τον έρωτα της ζωής της. Γνωρίζει έναν σπουδαίο γιατρό της πόλης και τελικά τον παντρεύεται, πιστεύοντας ότι είναι ο κατάλληλος για εκείνη. "Μόνο εσύ με κάνεις καλύτερο άνθρωπο. Θα τους σκότωνα όλους για να είσαι εσύ καλά." Τα πραγματικά προβλήματα ξεκινάνε όταν με την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, αναγκάζεται να φιλοξενήσει σπίτι της έναν Αξιωματικό των SS ενώ ταυτόχρονα ο σύζυγος της, της δείχνει ένα σκληρό πρόσωπο που όμοιο του δεν είχε συναντήσει. Το πάθος σε συνδυασμό με τον δυνατό έρωτα που πρώτη φορά νιώθει, την παρακινούν σε επικίνδυνες για τη ζωή της πράξεις.

[Η ιστορία βρίσκεται υπό διόρθωση.] ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ "Ό,τι έγινε μεταξύ μας, ξέρεις, δεν έπρεπε να γίνει..." προσπαθούσε να εξηγήσει όσο γίνεται πιο ανώδυνα, ακόμα και τώρα δεν θέλει να με πληγώσει. "Ναι, καταλαβαίνω. Ας το ξεχάσουμε, ας παραμείνουμε φίλοι." συμπλήρωσα καθώς κοιτούσα το κενό. "Ναι αυτό φίλοι, μόνο φίλοι." με αποχαιρέτησε και έφυγε προς το σπίτι του. Όσο απομακρύνομουν όλο και περισσότερα δάκρυα εμφανίζονταν. "Σε μισώ! Σε μισώ τόσο πολύ γιατί δεν πρέπει να σε αγαπώ αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να το κάνω." ψιθύριζα στον εαυτό μου καθώς σκούπιζα τα μάγουλά μου. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Η Δήμητρα μετακομίζει σε μια καινούρια πόλη με την οικογένειά της. Στην ζωή της έχουν συμβεί πολλά και η μετακόμιση ήταν ένας τρόπος να ξεφύγουν και να κάνουν μια νέα αρχή. Όλα θα αλλάξουν όταν στην ζωή της εμφανιστεί, με κάπως απροσδόκητο τρόπο, ο Στέφανος, γείτονας και συμμαθητής της. Δύο άγνωστοι που έγιναν φίλοι. Μετά; Τι τους επιφυλάσσει η μοίρα; Θα είναι μαζί, θα παραμείνουν φίλοι ή θα εύχονται να μην είχαν γνωριστεί ποτέ;

Σε αυτό το βιβλίο θα μοιράζομαι μαζί σας ό,τι μου συμβαίνει, τις σκέψεις μου, τα διλήμματα και πολλά άλλα για εμένα. Θα με μάθετε καλύτερα και ελπίζω να μάθω κι εγώ εσάς :)

«Έχεις νιώσει ποτέ την καρδιά σου να σπάει; Να χωρίζεται σε εκατοντάδες μικρά θραύσματα και να σκορπίζεται σ' ολόκληρο το κορμί σου, για να σε παραλύσει και να σε βουλιάξει και να σε πνίξει μέσα σε μια στιγμή μονάχα; Έχεις φανταστεί, ως συνέπεια αυτού του πόνου σου, το μυαλό σου ν' αχρηστεύεται και το κορμί σου να λιώνει; Να θέλεις όσο ποτέ άλλοτε να σβήσεις, να εξαφανιστείς; Εγώ το έχω νιώσει. Εκείνη τη νύχτα η καρδιά μου διαλύθηκε δυο φορές. Μια με την λάμψη στις καφετιές του ίριδες που έσβησε μόλις μας είδε, κι άλλη μια όταν μου έκλεισε το μάτι, μου έστειλε ένα φιλί από μακριά και απομακρύνθηκε. Κι έχει μείνει έτσι από τότε· σπασμένη και με τα θρύψαλα της θλίψης μου να ρέουν σ' όλο μου το αίμα». Σ' ένα δυστοπικό μέλλον όπου η κοινωνία υπαγορεύει οτιδήποτε αφορά στα άτομα που την αποτελούν, μέχρι και λεπτομέρειες του ιδιωτικού τους βίου, μια κοπέλα προσπαθεί ν' αναδειχθεί νικητής στον δικό της προσωπικό πόλεμο. Την ίδια στιγμή ένας μοναχικός στρατιώτης της μαθαίνει πόσα της έχουν στερήσει, μέσα από την συνειδητοποίηση του ότι δεν μπορεί πια να επιλέξει ούτε το ποιον θα ερωτευτεί.