Küçük kalplerin kırıldığı, umutların kırılan kalpleri onardığı bir çocukluktan geliyorum. Annemin benim için fedakarlığıyla büyüdüm ben. Önümde sürüklenip savrulduğuna şahit oldum. Kurtarıcım, süper kahramanım babam gelene kadar. Kan bağıyla baba olunamadığını biliyorum ben. Ama benden saklanmış geçmiş gün yüzüne çıkması biraz zamansız oldu. Hasta bedenimin kaldırabileceğine emin miydim peki? Her duyduklarımdan sonra; "Bana bir masal anlat baba!" Küçük bir kalpte büyük bir Uğur. Küçük Hayat'ın büyük hikayesi! Askıda'

"Babamın parası için değil miydi her şey?" Diye bağırdım ağzımdan akan kanı silerken. "Bıktım!" Dediğimde bir hışımla yanıma geldi. "Kes sesini!" Dediğinde içimden çıkamadığım yangında yanarken acı feryatla haykırdım. "Hiç bir şey istemiyorum! Boşa artık beni." Dediğim anda tuttu saçlarımdan. Dik duracak halim olmadığında çektiği yere doğru düşerken beni sürüklemeye başladı. "Boşanmak ha?" Dedi ve beni yere doğru savurdu. Düştüğüm yerde gözüm kapıdan kızıma ilişti yüzünü dizlerine gömmüş biçimde kulaklarını kapatmıştı. Acıya alışkın vücudumun alışamadığı tek şeydi kızımın acı çekmesiydi. Akan göz yaşlarımla kızıma bakarken saçlarımdan tekrar çekilmem ile ona döndüm. "Benden başka hayatın olabileceğini mi sanıyorsun Meryem Uluoğlu?" ••• Musa Uluoğlu, sana olan kinim beni getirdiğin son raddede kızım için son adımlarımı atarken yaptığının acısına merhem o adamla karşılaştım. Vurduğun her yeri seven, kızımı kızı gören, beni canına katan o adamla karşılaştım. Beni senden alabilecek o adamla, Kenan Dağcı ile karşılaştım.

Altı küçük yetim çocuk. Bir söz. Bir sürü kız. Afra? Afra son kız. Her şehrin önde gelenlerinin başını yakan bir grup arkadaş. Hepsi bir söz için. Küçük bir kafesiyle annesinin yanında yaşam süren olacaklardan habersiz bir kız. Hepsi bir söz için. Hepsi son kız için. İlkut'un aşkı için. 'Afra & İlkut'

Pamuk Prenses gibi değildim ben o masallarda mutlu sonlarla anlatılan. Her günüm ayrı bir acıyla, korkuyla doluydu. Her gün bugün bir şey olmasın diye kalkıyordum. Kraliçe olmak kolay değildi. Bir kraliçe olmak için en iyisi olmak lazımdı. Bunun için çabalamaktan daha fazlası gerekti. Ve olmaktan, hayattan korktum. Kraliçe olmak için en büyük adımı atarken topuklularımı çıkarıp koşmaya başladım ters yöne. Kaçtım, yakalanmayı düşünmeden kaçtım. Sonuçlarını düşünmeden kaçtım. Ve bu kaçış hayatıma onu, Cornwall Dükü Julius Daniel Hill'i getirdi. 'Ben koca bir ülkenin varisi olduğumdan değil, kalbinin varisi olduğumdan prensestim.' 01.09.17/ Tarih Kurgu #49 06.09.17/ Tarih Kurgu #44